An active, faithful and continuous support of health providers plays
essential role in reducing the smoking rates. Studies prove that smoking rates
are most successfully reduced in countries where the smoking rates of
physicians are the lowest. In this study, we aimed to investigate the smoking prevalence,
the knowledge, attitude and associated risk factors of smoking among the term I
and VI students of Düzce University School of Medicine.
Material and Method: This study is a cross-sectional descriptive study that
is composed of 198 medical students studying during the 2016-2017 academic
year. The questionnaire determined students' smoking habits, knowledge on
smoking cessation policies and questioned about the current status of smoking
cessation education in medical faculties.
Findings: The rate of smokers was 18.26% in term I students and 21.27% in term VI. Most
of the smokers (61.7% (n: 29)) were smoking before the faculty; the rest of
them (36.2% (n: 17)) had started smoking at the medical faculty. A significant
relationship was found between smoking and advanced class, smoking permission in
the living environment, and smoking among friends.
Conclusion: The most important finding of our study was that there is a certain
percentage of smokers among the students of medical faculty, and
these rates increase within time, from the class I to the class VI. The other
important point that was noticed in our study was that medical students were
not properly acknowledged during medical education about smoking and its harm,
and also the students were not properly aware of mission of smoking cessation
policlinics.
Amaç:
Sigara içme oranlarının
azaltılmasında özellikle sağlık çalışanlarının etkin, inançlı ve sürekli
desteğinin olması çok önemlidir. Yapılan çalışmalarda sigara içme oranlarının
en başarılı şekilde düşürüldüğü ülkelerin; hekimler arasında sigara içme
oranlarının en düşük olduğu ülkeler olduğu saptanmıştır. Bu çalışma ile Düzce Üniversitesi
Tıp Fakültesi Dönem I ve VI öğrencilerinde sigara içme sıklığı ve öğrencilerin
sigara hakkında bilgi, tutum ve bununla ilişkili risk faktörlerinin araştırmayı
amaçladık. Yöntem
Metot: Kesitsel tanımlayıcı tipte yapılan bu çalışmanın
evrenini 2016-2017 öğretim yılında Düzce Üniversitesi Fakültesi’nde okumakta
olan toplamda 198 1. Ve 6. Sınıf öğrencisi oluşturmaktadır. Ankette
öğrencilerin sigara alışkanlığına ait bilgiler yanında, sigara bıraktırma
politikaları konusunda bilgi ve tutumları, tıp fakültelerinde sigara bıraktırma
eğitimi ile ilgili güncel durum konusundaki bilgilerini değerlendirmeye yönelik
sorular kullanıldı. Bulgular:
Dönem
I öğrencilerinde hala sigara kullananların oranı %18,26; dönem VI
öğrencilerinde bu oran %21,27'idi. Sigara içenlerin %61,7'sı (n:29) tıp
fakültesinden önce sigara kullanmaktayken; %36,2'si (n:17) tıp fakültesinde
sigaraya başlamıştı. Sigara içme durumları ile sınıfın ileri olması, yaşadığı
ortamda sigara içilmesine izin verilmesi, yakın arkadaş grubunda sigara içilmesi
arasında anlamlı ilişkili bulunmuştur. Sonuç: Çalışmamızda saptanan en önemli bulgu tıp
fakültesi öğrencilerinin belli bir oranın sigara kullandığı ve bu oranların I.
dönemden VI. döneme doğru arttığıdır. Diğer çalışmalarda rastlanmayıp bizim çalışmamızda
ön plana çıkan ve oldukça önemli olan bir diğer nokta ise öğrencilerin tıp
eğitiminde sigara ve zararları ile ilgili yeterli düzeyde eğitim verilmediği ve
öğrencilerin sigara bırakma polikliniklerin işlevini bilmediğidir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 6, 2017 |
Acceptance Date | June 29, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 Volume: 9 Issue: 2 |