Objective: The aim of present study was to determine the effects
of factors to diabetic regulation; such as, awareness of the disease,
compliance with treatment, awareness of HbA1c target, in T2DM patients whom
followed up in our clinic.
Methods: Patients with T2DM were enrolled to this retrospective study. Patient’s
data were obtained and recorded from institutional database. As well as blood
pressure, anthropometric measurements, physical examination signs, and
laboratory parameters were recorded. Study population grouped into two
according to HbA1c level; well-regulated T2DM group with a HbA1c lower than 8%
and poorly-controlled T2DM group with a HbA1c 8% or greater.
Results: A total of 150 patients with T2DM (72 men and 78 women) enrolled. Waist
circumference, body mass index, duration of diabetes, LDL-cholesterol , total
cholesterol, triglyceride and serum creatinine were significantly lower in
well-controlled compared to poorly-controlled diabetic subjects (all p<0.05).
Rate of well-regulated subjects was higher in patients living in urban compared
to subjects living in rural area (p=0.01). Diabetic regulation rate was
significantly higher in patients acknowledge the diabetic medications, in self-monitoring
blood glucose, in subjects aware of HbA1c target, and free of diabetic
complications; neuropathy, nephropathy, and diabetic foot (all p<0.05).
Conclusion: Striking result of present
study is that most important factors associated with better diabetic control
were self monitoring of blood glucose, awareness of treatment target and
acknowledgement of the diabetic medications; which all could be achieved by
education and participation of the patient to the therapeutic process.
Amaç: Bu çalışmanın amacı
kliniğimizde izlenen tip 2 diyabetik hastalarda hastalığın farkında olma, tedaviye uyum, hedef Hb A1c düzeyini bilme gibi kan
şekeri regülasyonunu etkileyebilecek faktörleri belirlemektir.
Gereç
ve Yöntem: Kliniğimizde izlenen tip 2 diyabetik hastalar çalışmaya
alındı. Hasta verileri hastane veri tabanı ve dosyalardan elde edildi. Antropometrik ölçümler, kan basıncı, fizik
muayene bulguları ve laboratuvar sonuçları kaydedildi. HbA1c seviyesine göre
(%8’in altı ve üstü) hastalar iyi kontrollü ve kötü kontrollü diyabetikler
olarak 2 gruba ayrıldı.
Bulgular: Toplamda 150 hasta (72’si erkek ve 78’i bayan) çalışmaya alındı. Bel çevresi, beden kitle
indeksi, diyabet süresi, LDL- kolesterol, total kolesterol, trigliserid ve
serum kreatinini iyi kontrollü diyabetiklerde kötü kontrollü olanlara kıyasla
anlamlı derecede düşüktü (hepsi için p<0.05).
Kentsel alanda yaşan hastalarda iyi kontrol oranı kırsalda yaşayanlardan
belirgin olarak daha fazlaydı (p=0.01). İlaçlarını tanıyanlarda, kan şekerini
evde kendi ölçenlerde, hedef HbA1c düzeyinin farkında olanlarda ve diyabetik nefropati, nöropati ve diyabetik ayak bulunmayanlarda diyabetik
regülasyon anlamlı derecede daha iyiydi (hepsi için p<0.05).
Sonuç: Bu çalışma daha iyi
diyabetik kontrol için, en önemli faktörlerin kendi kendine ölçümlerle kan
şekerini takip etmek, tedavi hedef değerlerinin
farkında olmak ve kullandığı ilaçları bilmek olduğunu göstermiştir. Bu
faktörlerin hepsine iyi bir hasta eğitimi ve hastaların tedavi sürecine
katılımları ile elde edilebileceğini düşünmekteyiz.
Primary Language | English |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | August 15, 2018 |
Acceptance Date | June 18, 2018 |
Published in Issue | Year 2018 Volume: 10 Issue: 2 |