Objective: We searched 65 years of age and older
patients presenting to the emergency department with falls, we aim to find causes
and risk factors for falls.
Methods: Our study is cross-sectional and
descriptive with comparisons within groups. Barthel Index for Activities of
Daily Living and a questionnaire which has 35 question were applied to 250
patients.
Results: The
mean age of the patients in our study was 79.0 ± 8.5 and 60.8% were
female. The
most frequent falls were at autumn (36.4%), sunny (48%) and between 06:00-12:
00 hours (42.4%). The most frequent falls were in the house, and the main cause
of falls was stuck somewhere. 49.6% of the patients had history of
fall.The mean Barthel score of the patients was 82.6 ± 24.2; the highest
dependence was found to be bathing and stair climbing. Patients mostly
diagnosed as fracture (55.2%), second diagnosis was soft tissue injury(45.6%).
Femur fracture was detected in 21.6% of the cases. 31.2% of the patients were
hospitalized. Geriatric patients older
than 75 years old had significantly higher frequency of fall before(p<0,001),
assisted device use(p<0,001), comorbid disease (p=0,02), fracture(p=0,024)
and hospitalization (p=0,022). Female patients rate of fall in home was
higher (p=0,01).
Conclusion: We found
that older age and female gender are predisposing factors of falls. Many other factors
in the geriatric patient population play a role in the direct or indirect fall
etiology. Many of these factors can be corrected with simple measures to be
taken and could be avoided.
Amaç: Çalışmamızda acil servise düşme nedeniyle başvuran 65 yaş ve üzeri
hastaların düşme nedenlerinin ve risk faktörlerinin değerlendirilmesinin
yapılması amaçlandı.
Gereç ve Yöntem: Çalışmamız kesitsel tanımlayıcı tipte bir
araştırmadır. 250 hastaya ilgili 35 soruluk anket formu uygulandı. Bağımlılık
düzeyinin saptanmasında Barthel Günlük Yaşam Aktiviteleri İndeksi kullanıldı.
Bulgular:Hastaların yaş ortalaması 79,0 ± 8,5 olup, %60,8’i kadındı. En sık
başvuruların sonbahar mevsiminde (%36,4), güneşli bir günde (%48) ve
06:00-12:00 saatleri (%42,4) arasında olduğu saptandı. En sık düşme ev içinde
olup, temel nedeni “bir yerlere takılma” olarak tespit edildi. En sık risk
faktörü dolap ve raf yüksekliğinin (%25,2) fazla olmasıydı. Hastaların
%49,6’sında eski düşme öyküsü mevcuttu. Hastaların Barthel puan ortalaması 82,6
± 24,2 olup en yüksek bağımlılığın banyo yapımı ve merdiven çıkmada olduğu
saptandı. En sık tanı fraktür (%55,2) ve yumuşak doku travmasıydı (%45,6). Tüm
olguların %21,6’sında femur fraktürü saptanırken %31,2’sinin yatışının
yapıldığı belirlendi.
75 yaş üstü hastaların eski düşme sayıları
(p<0,001), yardımcı cihaz kullanımları (p<0,001), komorbid hastalıkları
(p=0,020), fraktürleri (p=0,024) ve yatışları (p=0,022) daha yüksek olarak
saptandı. Kadın hastaların ev içi düşme oranı (p=0,010) fazlaydı. Kırsalda
yaşayan (p=0,043) ve sonbaharda (p=0,030) düşenlerin fraktür sıklığı daha
yüksekti. Bağımlılık oranı yüksek olanların ev içi düşme sıklığı (p<0,001),
eski düşme durumları (p<0,001) ve yatış oranları (p=0,006) daha yüksekti.
Eğitim seviyesi daha düşük olan hastaların fraktür (p=0,006) ve yatış
sıklıklarının daha yüksek olduğu saptandı (p=0,044).
Sonuç: Çalışmamızda
ileri yaş ve kadın cinsiyetin düşmeler için önemli birer predispozan faktör olduğu
saptandı. Düşme nedenlerine
bakıldığında da basit önlemlerle risk yönetimi yapılarak düşmenin ve ilgili
komplikasyonlarının önüne geçilebileceği anlaşıldı.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 28, 2019 |
Acceptance Date | June 18, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 11 Issue: 2 |