Abstract
Bu araştırma, arı yetiştiricilerin sosyo-ekonomik ve demografik özellikleri, arıcılıkta destekleme, örgütlenme ve denetim ile arı ürünlerinin ticaret ve pazarlanması kapsamında Malatya ili arı yetiştiriciliğinin durumunu yetiştiricilerin görüşleri doğrultusunda değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla Arıcılık Kayıt Sistemi’ne (AKS) ve Arı Yetiştiricileri Birliği’ne kayıtlı 1205 adet işletmeden tesadüfi şekilde seçilen 149 adet arıcılık işletmesinin sahibine yüz yüze anket uygulanmıştır. Yapılan çalışmada, arıcıların %95,3’ünün erkek ve %21,5’inin lise mezunu oldukları, başlangıçta %38,3’ünün 1-10 adet, mevcutta ise %38,5’inin 51-100 adet kovana sahip oldukları tespit edilmiştir. Araştırmada, yetiştiricilerin %58,9’unun koloni başına destek uygulamasından, %61,5’inin Arı Yetiştiricileri Birliği’nin hizmetlerinden, %87,8’inin ise Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı’nın son beş yıldaki teşvik, destek, araştırma, mevzuat ve uygulama politikalarından memnun olmadıkları belirlenmiştir. Mevcut çalışmada, kaliteli damızlık bulunmaması (%68,45), bal dışında diğer arı ürünlerinin pazarının gelişmemiş olması (%42,95) ve yüksek girdi fiyatları (%41,61) arıcılıktaki en önemli ve öncelikli sorunlar olarak saptanmıştır. Arıcılıkta en büyük gider kaleminin arı besleme ve yem (%56), bal pazarlamada en çok uygulanan yöntemin yetiştiricilerin perakende usulü satış yapması (%90,6) ve yetiştiricilerin Bakanlık’tan en fazla beklentisinin mevcut desteklerin miktarının artırılması (%80,54) olduğu belirlenmiştir. Malatya İlinde daha verimli ve kârlı arıcılık yapılabilmesi için; ortaya konulan sorunların çözümü dâhilinde doğru ve yerinde beşeri, idari ve iktisadi stratejilerin belirlenip işletmelerde temel yapının ve uygulamaların buna göre şekillendirilmesi gerekmektedir.