Ernest Renan, who was among the most important French Orientalists of the second half of the 19th century, also as an anthropologist and philologist, devoted most of his career to explaining the phenomenon he called the "Semitic mind". While the Semitic race, embodied within the framework of the "Muslim-Arab" character, means an "incomplete" and "deficient" category for Renan, linguistic qualities are placed on the basis of this deficiency. According to Renan, the main reason for the Semitic backwardness from the Indo-European communities is the stable or opaque structure of their language and their entire cultural system, which does not allow diversity. On the other hand, although it is not well known, Renan is one of the founding figures of Phoenician archeology and anthropology in the modern period, and his visit to Lebanon, which he took on the assignment of the French emperor III. Napoleon in the 1860s, led to very important political results. Renan's work titled Mission de Phénicie, which includes his observations on the Christian communities in Lebanon, especially the Maronites, and his deductions about the Phoenicians, brings up a very important representation process that makes modern Lebanese thought possible. The approach that the Lebanese are descended from Phoenicians and have an exceptional national character, free from the Arab-Islamic (i.e. Semitic) cultural patterns around them, will form the core of Lebanese thought independent of Syria and the wider Arab political organization. In this study, first of all, Renan's general thoughts on Semitic anthropology and philology will be revealed, and then his Lebanese trip and Mission de Phénicie, which shaped territorial Lebanese nationalism, will be emphasized.
19. yüzyılın ikinci yarısının en önemli Fransız Şarkiyatçıları arasında yer alan Ernest Renan, aynı zamanda bir antropolog ve filolog olarak, çalışmalarının büyük bir kısmını “Sâmî aklı” adını verdiği fenomeni açıkla-maya adamıştır. “Müslüman-Arap” karakteri çerçevesinde somutlaşan Sâmî ırkı, Renan için “tamamlanmamış” ve “eksik” bir kategori anlamına gelirken bu eksikliğin temelineyse dilbilimsel nitelikler yerleştirilir. Renan’a göre Sâmîlerin Hint-Avrupa topluluklarından geri olmalarının asıl sebebi, dillerinin ve ondan doğan bütün bir kültürel sistemlerinin çok sesliliğe izin vermeyen stabil ya da donuk yapısıdır. Öte yandan pek bilinmese de Renan, Fenike arkeolojisi ve antropolojisinin modern dönemdeki kurucu figürlerinden biridir ve 1860’lı yıllarda Fransız imparatoru III. Napolyon’un görevlendirmesiyle çıktığı Lübnan ziyareti, siyasal açıdan oldukça önemli sonuçlara yol açmıştır. Renan’ın, başta Mârûnîler olmak üzere Lübnan’daki Hıristiyan topluluklar üzerine gözlemleriyle Fenikeliler hakkındaki çıkarımlarını ihtiva eden Mission de Phénicie başlıklı yapıtı, modern Lübnan düşüncesini mümkün kılan çok önemli bir temsiliyet sürecini gündeme getirir. Lübnanlıların Fenikelilerin soyundan geldikleri ve çevrelerindeki Arap-İslam (yani Sâmî) kültürel kalıplarından azade, istisnai bir milli karaktere sahip oldukları yönündeki yaklaşım, Suriye’den ve daha geniş bir Arap siyasal örgütlenmesinden bağımsız Lübnan düşüncesinin çekirdeğini oluşturacaktır. Bu çalışmada, öncelikle Renan’ın Sâmî antropolojisi ve filolojisiyle ilgili genel düşünceleri ortaya konulacak ardından onun, teritoryal Lübnan milliyetçiliğine yön veren Lübnan gezisi ve Mission de Phénicie’si üzerinde durulacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makaleleri |
Authors | |
Publication Date | April 25, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 4 Issue: 1 |