ÖZ
Yazılı kültürün ortaya çıkmasıyla birlikte toplumlar oluşturdukları müzik kültürünün belleklerden silinmesini önlemek ve nesiller boyu aktarımını sağlayabilmek için kültürlerine bağdaşık çeşitli semboller üreterek ses yazım sistemleri geliştirmişlerdir. Bu geliştirilen sistem ve semboller, müzik yazısı olarak adlandırılan notasyondur. Orta çağda kullanılmaya başlayıp günümüze kadar varlığını devam ettiren konvansiyonel nota sistemi, dönemlere ve zamanın müzikal ifadelerinin ihtiyaçlarına göre şekillenmiş ve özünü yirmi birinci yüzyıla kadar muhafaza etmeyi başarmıştır. Tarihsel süreç içerisinde özellikle yirminci yüzyılda çağdaş müzik akımlarının ortaya çıkmasıyla, müzikte çeşitli yeni teknikler kullanılmaya başlanmış ve müzikal değişimi aktarabilmek için notasyon üzerinde de çeşitli arayışlar, kullanımlar ve metotlar denenerek farklı notasyon biçimleri üretilmiştir. Yeni müzik tekniklerinin piyano için yazılan eserlerde sıklıkla rastlanır olması dolayısıyla bu çalışmada bu çalgı üzerine yazılmış eserlere yoğunlaşılmıştır. Bu çalışmada çağdaş müzik tekniklerinin neler olduğu ve konvansiyonel müzik yazısından nasıl ayrıldığı tarihsel bir betimlemeyle ele alınmıştır. Araştırmada günümüz Türk bestecilerinin piyano eserlerinde çağdaş müzik tekniklerini nasıl kullandıkları bunları notaya aktarım biçimleri ve bu teknikleri tercih etme sebeplerinin neler olduğunun ortaya çıkarılması amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda yazdıkları piyano eserlerinde çağdaş müzik teknikleri kullanan günümüz Türk bestecilerinden altısı ile görüşülerek örnek eserler belirlenmiş ve eserlerinde kullandıkları teknikler ele alınmıştır. Çalışmada nitel bir araştırma yöntemi benimsemiştir. Literatür taraması ve yarı yapılandırılmış görüşme formu üzerinden elde edilen veriler, tarihsel bir dizgeyle ve betimsel analiz yöntemiyle değerlendirilmiştir. Araştırma, günümüz Türk bestecilerinin hangi çağdaş müzik tekniklerini nasıl kullandıklarına örnek oluşturma ve literatüre katkı sağlama amacını gütmektedir. Aynı zamanda çağdaş müzik alanında çalışan bestecilere, icracılara ve bu yönde çalışmalar yapan araştırmacılara önemli bir kaynak niteliği taşımaktadır.
Çalışma, etik beyan gerektirmemektedir.
Çalışma her hangi bir kurum ya da kuruluş tarafından desteklenmemektedir.
With the emergence of written culture, societies have developed sound writing systems by producing various symbols compatible with their culture to prevent the musical culture they created from being erased from memory and to ensure its transmission across generations. This developed system and symbols are the notation called musical writing. The conventional notation system, which started to be used in the Middle Ages and continues to exist today, has been shaped according to the periods and the needs of the musical expressions of the time and has managed to preserve its essence until the twenty-first century. During the historical process, especially with the emergence of contemporary music movements in the twentieth century, various new techniques began to be used in music to convey musical change. Various searches, uses, and methods were tried on notation, and different forms of notation were produced. Since new musical techniques are frequently encountered in works written for the piano, this study focuses on works written for this instrument. In this study, what contemporary music techniques are and how they differ from conventional music writing are discussed with a historical description. The research aims to reveal how today's Turkish composers use contemporary musical techniques in their piano works, how they transfer them to notes, and why they prefer these techniques. In this regard, six of today's Turkish composers who use the contemporary music techniques in their piano works were interviewed. Exemplary works were determined, and the techniques they used were discussed. A qualitative research method was adopted in the study. The data obtained through literature review and semi-structured interview form were evaluated using a historical system and descriptive analysis method. The research aims to create an example of how and which contemporary musical techniques today's Turkish composers use and to contribute to the literature. It is also an important resource for composers, performers, and researchers in contemporary music.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Musicology and Ethnomusicology, Music (Other) |
Journal Section | Articles |
Authors | |
Early Pub Date | September 21, 2024 |
Publication Date | September 23, 2024 |
Submission Date | June 30, 2024 |
Acceptance Date | September 12, 2024 |
Published in Issue | Year 2024 Volume: 17 Issue: 47 |