In this article, the author argues that the Ankara Agreement and its 1970 Additional Protocol, as well as Association Council Decision 1/80 can be used to set aside new German visa restrictions which would make family reunification of immigrants conditional on the passing of a language or integration test. The opportunity to establish this comes after questions to this effect have been raised by the Administrative Court of Berlin in requests for preliminary rulings Under Article 267 TFEU. After Case C-513/12, Aslihan Nazli Ayalti v. Federal Republic of Germany was withdrawn from the register, Case C-138/13, Naime Dogan v. Federal Republic of Germany still constitutes an opportunity for the Court of Justice to underline once more the importance of the Ankara Agreement in the relations between the European Union and Turkey.
EU Ankara Agreement Standstill Clause Language Tests Nondiscrimination Family Reunification
Bu makalede yazar, Ankara Anlaşması ve onun 1970 tarihli Katma Protokolü ile 1/80 sayılı Ortaklık Konseyi Kararı’nın, göçmenlerin aile birleşimini dil ya da bütünleşme testinin geçilmesine bağlayan yeni Avrupa kısıtlamalarının iptal amacıyla ileri sürülebileceğini iddia ediyor. Buna ilişkin imkân, Berlin İdare Mahkemesi’nce, ABİİA madde 267 uyarınca ortaya atılan ön karar müracaatından ileri gelmektedir. Ayaltı davası çerçevesinde başvurulan ön karar prosedürünün geri çekilmesi üzerine, Doğan davası, ABAD’ın AB ile Türkiye ilişkilerinde Ankara Antlaşmasının önemini vurgulaması açısından bir fırsat olarak devam etmektedir.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | December 25, 2013 |
Published in Issue | Year 2013 |