Çevresel davranışlarımızın kökenleri neredeyse insanlık tarihine kadar uzanmaktadır. Çevre sorunları, önemli oranda insanların düşünce ve davranış alışkanlıkları ile bağlantılıdır. Bu bağlamda edebiyat, yaşamdan beslendiği kadar, çeşitli yönleriyle onu zenginleştirir. Bu çerçevede Sait Faik öykülerinin, doğanın/çevrenin geçirdiği değişiklikler ve bunun yol açtığı sorunlar için, önemli bir kaynak teşkil ettiği söylenebilir.
Sait Faik, öykülerinde tabiatı bir bütün olarak sever. Doğaya duyduğu sevgiyi, bazen açıkça ortaya koyarken, bazen de kirletilmesine duyduğu kızgınlıkla sergiler. Bu araştırmanın örneklemi olarak, insanların sorumsuz davranışlarının neden olduğu “doğanın nasıl yok edilmekte olduğuna ve bu konuya ilk olarak o öykülerinde yerdiği” ve aynı zamanda bu konuda zengin bir kaynak oluşturduğu için Sait Faik öyküleri seçilmiştir.
Araştırmada, nitel araştırma yöntemi tercih edilmiş olup, Faik’in kendisi hayattayken yayımlanan 8 öykü kitabında yer alan toplam 148 ve ölümünden sonra yayınlanan “Tüneldeki Çocuk- Mahkeme Kapısı” adlı hikâye kitabında yer alan 43 öyküsü tür ayrımı yapılmaksızın “içerik analizi yöntemiyle çözümlenmiştir. İncelenen 9 öykü kitabı ve bu kitaplardaki toplam 191 öyküden %17 (33 öykü)’ sinde bahsi geçen "sorumsuz çevre davranışlara" yer verildiği görülmüştür. Sait Faik’in, doğaya duyduğu sevgiyi daha çok doğrudan ifade ettiği görülmüş, bazen de dolaylı olarak onun yok olması ve kirlenmesinin doğuracağı yoksunluklara işaret ettiği belirlenmiştir. Bu bağlamda iyi bir çevre okuryazarı olmak hususunda, Sait Faik’in öykülerinin oldukça işlevsel olduğu ileri sürülebilir.
Anahtar Kelimeler: Çevre, “Doğa Dostu Olmayan Sorumsuz Çevresel Davranışlar”, Sait Faik Öyküleri, sanat-edebiyatJournal Section | Makaleler |
---|---|
Authors | |
Publication Date | October 29, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Issue: 34 |