Amaç: Araştırmanın amacı, Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi
öğrencilerinin eğitim süreçlerinde öğrenme stil ve yaklaşımlarının
belirlenmesi ve öğrenme stilleri ile öğrenme yaklaşımları
arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir.
Gereç ve Yöntem: Araştırma, 2008-2009 akademik yılında
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesinde eğitime başlayan öğrencilerin
eğitimlerinin 1., 2. ve 4. yıllarında gerçekleştirilmiştir. Araştırmada
kullanılan ölçekleri üç akademik yılda da eksiksiz olarak dolduran
öğrenciler araştırma grubunu oluşturmuştur. Öğrencilerin her
dönemdeki öğrenme stilleri ve öğrenme yaklaşımları belirlenmiştir.
Bulgular: Öğrencilerin ilerleyen eğitim yıllarında belirlenen,
ayrıştıran ve değiştiren öğrenme stillerindeki artış ve özümseyen
stildeki azalma istatistiksel önem taşımamaktadır. Öğrencilerin
yıllar içinde derin öğrenme yaklaşım puanlarındaki azalma
önemlidir. Öğrenme stilleri ile öğrenme yaklaşımları arasındaki
ilişki değerlendirildiğinde ilk iki yılda değiştiren öğrenme stiline
sahip öğrencilerin derin yaklaşım puanlarının daha düşük olduğu,
4. yılda ise öğrenme stil ve yaklaşımları arasında ilişki olmadığı
saptanmıştır.
Sonuç: Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi öğrencilerinin üç
farklı dönemdeki öğrenme stili izlemleri, detayları önemseyerek
bütünü anlamaya çalışan, sorun çözümüne yönelen, geleneksel
öğrenmeden uzaklaşan bir yönelimi işaret etmektedir. Derin
öğrenme yaklaşımlarındaki azalma sınav sistemine bağlanabilir.
Objectives: This study aims to determine medical students’
learning styles and approaches and to evaluate the relationship
between them, as well as observe whether any changes occur in
these during the course of their education.
Methods and Materials: This research was carried out on
students who were enrolled in 2008-2009 and was conducted in
their first, second and fourth years. The study group consisted of
students who had fully completed the scales of measurement used
for this research in all years. Learning styles and approaches were
determined for each period.
Results: An increase in the convergent and divergent styles
and a decrease in the assimilator style, determined over the years
were not statistically significant. The decline in the deep learning
approach scores was important. Evaluating the relationship between
the learning styles and approaches, we found that the deep learning
approach scores with the divergent style were lower in the first two
years; however, no relationship was observed in the fourth year.
Conclusions: The learning style follow-up study indicates
a trend among students who will try to understand the whole by
giving importance to details, to focus on problem solving, and
to move away from traditional learning. The decrease in deep
learning approaches may be linked to the nature of assignments
and testing systems.
Subjects | Clinical Sciences |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | May 14, 2017 |
Published in Issue | Year 2017 |