VEKALET TEORİSİ VE KAYNAK BAĞIMLILIĞI TEORİSİ BAĞLAMINDA, YÖNETİM KURULUNUN YAPISAL ÖZELLİKLERİ İLE FİNANSAL KALDIRAÇ VE KARLILIK ORANLARI ARASINDAKİ İLİŞKİ: HALKA AÇIK GIDA ŞİRKETLERİ ÜZERİNDE BİR ARAŞTIRMA (2005-2016 DÖNEMİ)

Year 2018, , 187 - 210, 01.07.2018

Hava Yaşbay Kobal , Göksel Ataman

https://doi.org/10.14783/maruoneri.v13i38778.315509

Cited By: 3

Abstract

Bu çalışmada, vekalet teorisi ve kaynak bağımlılığı teorisi
çerçevesinde, bir kurumsal yönetim mekanizması olarak yönetim kurulunun yapısal
özellikleri ve yönetim kurullarının rolleri ile finansal performans arasındaki ilişkinin
araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla, halka açık gıda şirketlerinde çalışan on
bir üst düzey yönetici ile yapılan görüşmelerden elde edilen veriler NVivo 8 nitel veri analizi programı kullanılarak analiz
edilmiştir. Elde edilen sonuçlar, örneklemde yer alan şirketlerin çoğunluğunun
aile şirketi olduğunu, buralarda ayrıntılı denetim süreçleri sayesinde minimum
düzeyde vekalet problemi yaşandığını, dolayısıyla vekalet maliyetlerinin
maksimum düzeyde olduğunu ortaya koymaktadır. Ayrıca, kritik kaynak olarak
hammadde ve finansal kaynaklar üzerinde durulduğu, bağımlılığın daha çok yasal
düzenlemeler açısından devlete karşı olduğu ve yönetim kurulu üyelerinin
seçiminde en çok pay sahibi olmanın etkili olduğu görülmüştür. Yönetim
kurulunun yapısal özelliklerinin finansal performans ile ilişkisi
değerlendirildiğinde, halka açık gıda şirketlerinde bu özelliklerin tek başına finansal
performans ile ilişkisi olabileceğini gösteren bir bulguya rastlanmamıştır.
Örneklemde yer alan şirketlerin zarar ediyor olmalarında, analize konu olan on
yılda (2006-2015) Dünya’da ve Türkiye’de yaşanan ekonomik ve siyasi krizlerin etkileri
de göz önünde bulundurulmalıdır.

Keywords

Vekalet Teorisi, Kaynak Bağımlılığı Teorisi, Yönetim Kurulu, Finansal Performans

References

• Ataman, G. (2009). “İşletme Yönetimi”. Türkmen Kitabevi.
• Ataman, B. ve E. Altuk Özden (2009). Tek Düzen Hesap Planına Göre Hazırlanan Finansal Tabloların UFRS’ye Uyarlanması ve Rasyo Yöntemi ile Analizi, 44, 59-73.
• Bhagat, S. ve B. Black (2002). The Non-Correlation Between Board Independence And Long Term Firm Performance. Journal of Corporation Law. 27, 231– 274.
• Chaganti, R. S., V. Mahajan ve S. Sharma. (1985). Corporate Board Size, Composition and Corporate Failures in Retailing Industry. Journal of Management Study. 22.4, 400-415.
• Cheng, S. (2008). Board Size and the Variability of Corporate Performance. Journal of Financial Economics. 87,157-176.
• Claessens, S. ve S. Djankov, J. Fan. (1999). Ownership Concentration and Corporate Performance in the Czech Republic. Journal of Comparative Economics. 27, 498–513.
• Demsetz, H. ve K. Lehn. (1985). The Structure of Corporate Ownership: Causes and Consequences. Journal of Political Economy. 93.6, 1155-1177.
• Eisenberg, T., S. Sundgren ve M. T. Wells. (1998). Larger Board Size and Decreasing Firm Value inSmall Firms. Journal of Financial Economics. 48, 35-54.
• Eisenhardt, K.M. (1989). Agency Theory: An Assessment and Review. Academy of Management Review. 14: 57–74.
• Fauzi, F. ve S. Locke. (2012). Board Structure, Ownership Structure and Firm Performance: A Study of New Zealand Listed-Firms. Asian Academy of Management Journal of Accounting and Finance. 8.2, 43– 67.
• Forbes, D.P. ve F.J. Milliken. (1999). Cognition and Corporate Governance: Understanding Boards of Directors As Strategic Decision-Making Groups. Academy of Management Review. 24.3, 489-505.
• Frooman, J. (1999). Stakeholder Influence Strategies. The Academy of Management Review. 24.2, 191-205.