Modern manada devletin ilk ortaya çıktığı dönemlerden bu günlere gelinceye
değin, egemenlik ve siyasi iktidar merkezi konuma sahip kavram olmuştur.
Egemenliğin dönem içerisinde İlahî temelli olanından beşeri temelli olanına
kadar çeşitli türleri ortaya çıkmıştır. Beşerî egemenlik teorileri içerisinde
öne çıkan iki tür mevcuttur; bunlar: halk egemenliği ve millî egemenlik teorileridir.
Bu iki egemenlik teorisinin, ilk ortaya çıktığı dönemlerle günümüzde
arz ettiği mana ve uygulamaların büyük ölçüde farklılık arz ettiği görülmektedir.
Özellikle son iki yüz yıl içerisinde ortaya çıkan, anayasacılık düşüncesi,
hukuk devleti, anayasal devlet, anayasal demokrasi, küreselleşme, insan
hakları vb. alanlardaki gelişmeler, bu iki beşeri egemenlik teorisinde önemli
dönüşümlerin yaşanması neticesini ortaya çıkarmıştır. Günümüz şartlarında
bir devletin hem sınırsız ve mutlak bir egemenliğe sahip olduğunu hem de
demokratik hukuk devleti olduğunu söyleyebilmek mümkün değildir. Artık
aynı zamanda hukuk devleti olan bir demokratik devlet, sınırlı bir devlettir;
azınlıkların hakları çoğunluk iradesi karşısında teminat altındadır.
Anahtar Kelimeler: Egemenlik, halk egemenliği, milli egemenlik, genel
irade, çoğunlukçu demokrasi, çoğunluk istibdadı.
Egemenlik halk egemenliği milli egemenlik genel irade çoğunlukçu demokrasi çoğunluk istibdadı
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | January 15, 2016 |
Published in Issue | Year 2015 Issue: 6 |