Abstract
Bu makale, insan sermayesi ile insan yeterlilikleri yaklaşımlarının ahlâk, insan ve eğitim
olgularına ilişkin görüşleri açısından farklılıklarını irdelemektedir. İnsan sermayesi yaklaşımı faydacı
bir ahlâk anlayışından beslenirken, insan yeterlilikleri yaklaşımı Kant’ın evrensel etiğiyle ilgili olarak
görülmektedir. İnsan sermayesi yaklaşımının insanın doğasına ilişkin kötümser bir bakış açısına sahip
olduğu söylenebilirken, insan yeterlilikleri yaklaşımı insanın doğasına ilişkin iyimser bir bakış açısı
sergilemektedir. Eğitim, insan sermayesi yaklaşımında artan kazançların bir aracıyken, insan
yeterlilikleri yaklaşımı eğitimi kendi içinde bir amaç olarak görmektedir. İnsan yeterlilikleri
yaklaşımına göre eğitimin olmaması sadece yoksulluğun nedeni değil, aynı zamanda yoksulluğun
kendisidir de.
Anahtar kelimeler: İnsan sermayesi, pragmatizm, ödev ahlâkı, insan yeterlilikleri.
Keywords
Details
| Primary Language | English |
|---|---|
| Journal Section | Makaleler |
| Authors | |
| Publication Date | December 19, 2013 |
| Published in Issue | Year 2008 Volume: 4 Issue: 2 |
Once articles are published in the journal, the publishing rights belong to the journal. All articles published in the journal are licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) license, which permits sharing by others.