Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

An Analysis With Regards to Coherence of Narrative Texts Written by Turkish Learners as a Foreign Language

Yıl 2018, Cilt: 14 Sayı: 1, 332 - 354, 20.04.2018
https://doi.org/10.17860/mersinefd.356640

Öz

The
aim of this research is to determine what kind of appearance is it in terms of
coherence of the narrative texts written by students at level B1and learn
Turkish Language as a foreign one. In accordance with this purpose, the
inverstigation has been moved on how the narrative texts written by students at
level B1 who learn Turkish language as a foreign one have a quality in terms of
linguistic information and lexical compatibility. The research done for this
purpose has been designed as a case study and document review method has been
used as data collection method. Students at level B1 have been considered
suitable for writing narrative texts and the study group consisted of 60
students selected on the basis of volunteerism from them who are at the
competence level of B1 from Çukurova University Turkish Language Teaching
Research and Application Center, Adana Science and Technology University
Turkish Language Teaching Research and Application Center. It is assumed that
the Turkish language teaching taking into consideration that has been taken by
the students who have completed their education which is on the level of B1 can
write an event text which they can reflect their experiences and impressions,
and  can make their representations. In
line with this assumption, firstly, the activities to improve writing skills
and the texts in textbooks prepared at A1 A2 and B1 level have been examined
and in this direction various writing topics have been defined. Then, these
topics have been presented to the expert opinion and aspects have been obtained
from the experts who worked in the field of Turkish education and teaching
Turkish language as a foreign one. Accordingly,the  students have been asked to write a story
consisting of 550-700 words by completing a story given the initiator event.
The items of coherence have been taken as criteria in the evaluation of the
narrative texts written by the students in terms of coherence and It has been
attempted to determine the frequency of usage of coherence items in the texts
written by the students. For this purpose, content analysis has been done and the
text written by each student has been evaluated separately by two researchers.
An evaluation form has been created which is based on theoretical explanations
of compatibility in order to evaluate the coherence properties of narrative
texts in terms of textlinguistics and each student's text has been evaluated in
terms of the inclusion of coherence properties.

Kaynakça

  • Açık, F. (2008, Mart). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretilirken karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. 1. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu Bildirileri, Doğu Akdeniz Üniversitesi, Gazimağusa, Kıbrıs.
  • Aksan, D. (1995). Her Yönüyle Dil, Ankara: TDK Yayınları.
  • Aramak, K. (2016). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Bağdaşıklık Araçlarının Kullanım Düzeyi Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Ayaz, F. (2007). Ankara ilinde lise birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin iç yapı bakımından gelişimi üzerine bir inceleme. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Aytaş, G. (2008). Çağdaş gelişmeler ışığında şiir tahlilleri. Ankara: Akçağ.
  • Banguoğlu, Tahsin (1995). Türkçenin Grameri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları: 528.
  • Can, R. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin yazılı anlatımlarında paragraf düzeyinde bağdaşıklık ve tutarlılık. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Can, R. (2014). Ortaöğretim öğrencilerinin bağdaşıklık araçlarını işlevlerine göre yazılı anlatımlarında kullanma becerileri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 1-25.
  • Council of Europe (2000). A Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment. Strasbourg: Language Policy Unit.
  • Çoban, A., & Karadüz, A. (2015). 7. sınıf öğrencilerin öyküleyici metinlerinin bağdaşıklık ve tutarlılık ölçütlerine göre değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (19), 67-96.
  • De Beaugrande, R. & Dressler, W. (1981). Introduction to Text Lingusitic. London: Longman Group Company.
  • Deny, Jean (1941). Türk Dili Grameri- Osmanlı Lehçesi (Çev. Ali Ulvi Elöve). İstanbul Maarif Matbaası.
  • Ergin, Muharrem (2009). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Basım/Yayım/Tanıtım.
  • Gencan, Tahir Nejat (1979). Dilbilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları: 418.
  • Göktürk, A. (1988). Okuma uğraşı. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
  • Hannel, G. (2008). Success with Inclusion 1001 teaching strategies and activities that really work. Canada: Routledge.
  • Hatiboğlu, Vecihe (1982). Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Yayınları: 276.
  • Karaağaç, G. (2013). Dil bilimi terimleri sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu.
  • Karababa, Z. C. C. (2009). Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi Ve Karşılaşılan Sorunlar, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 265-277.
  • Karabağ, S. ve İşsever, S. (1995). Edinim sürecinde bağdaşıklık. IX. Dilbilim Kurultayı (25-27 Mayıs 1992) Bildiriler içinde (s. 221-235). Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Yayınları.
  • Karadeniz, A. (2015). Metin Dil Bilimi Temelli Metin Çözümlemesinin Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma ve Tutarlı Metin Oluşturma Becerilerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (1), 1-17.
  • Keçik, İ. ve L.Uzun. 2003. Türkçe yazılı ve sözlü anlatım. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Keklik, S. & Yılmaz, Ö. (2013). 11. sınıf öğrencilerine ait öyküleyici metinleri bağdaşıklık ve tutarlılık açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6(4),139-157.
  • Korkmaz, Zeynep (1992). Gramer Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları: 575.
  • Korkmaz, Zeynep (2009). Türkiye Türkçesii Grameri – Şekil Bilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları: 827.
  • Li, Yong Sŏng (2004). Türk Dillerinde Sontakılar. İstanbul: Türk Dilleri Araştırmaları Dizisi: 40.
  • Maden, S. ve İşcan, A. (2011). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Amaç ve Sorunlar: Hindistan Örneği. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 23-38.
  • Maden, S., Dinçel, Ö. ve Maden, A. (2015). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazma kaygıları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(2), 748-769.
  • Oraliş, M. ve Ozil, Ş. (1992). Metindilbilimsel Yaklaşımla Yazınsal Bir Metni Çözümleme Denemesi, Dilbilim Araştırmaları, Ankara.
  • Özmen, Mehmet (1987). da/de Bağlama ve Kuvvetlendirme Edatının Türeyişi. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, S. 4, ss. 73-79.
  • Özmen, Mehmet (2013). Türkçenin Sözdizimi. Adana: Karahan Kitabevi.
  • Ramadan, S.M.S. (2003). Cohesion in written works of the twelfth grade students of literary and scientific streams at state secondary schools in jordan. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Said, H. A. (1988). The cohesive role of reference, subsitituon and ellipsis in two genres of modern literary Arabic. Unpublished Doctorate Thesis. Texas A&M University, Texas.
  • Seçkin, P., Arslan, N. ve Ergenç, S. (2014). Bağdaşıklık ve Tutarlılık Bakımından Lise ve Üniversite Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(1), s. 340-353.
  • Stotsky, S. (1983). Types of lexical cohesion in expository writing: Implications for developing the vocabulary of academic discourse: College composition and communication: 34(4):430-446.
  • Tekin, Talât (1958). Türeme Bilgisi Araştırmaları: da/de Bağlayıcısının Türeyişi. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, C. VII, S. 78, ss. 276-277.
  • Ungan, S. (2007). Yazma Becerisinin Geliştirmesi ve Önemi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 461-472.
  • Uzun, L. S. (1995), Orhun Yazıtlarının Metindilbilimsel Yapısı, Ankara.
  • Üstünova, K.(2002), Dil Yazıları, Ankara, Akçağ Yayınları, ss. 150, 151.
  • Vardar, Berke (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual.
  • Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri-Yeni yaklaşımlar-Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yıldırım, S. (2016). B1 Düzeyinde Türkçe Öğrenen Yabancıların Yazılı Anlatımlarının Bağdaşıklık Düzeyleri (Gazi Tömer Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi Ana Bilim Dalı, Ankara.

Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Yazdıkları Öyküleyici Metinlerin Bağdaşıklık Görünümlerinin İncelenmesi

Yıl 2018, Cilt: 14 Sayı: 1, 332 - 354, 20.04.2018
https://doi.org/10.17860/mersinefd.356640

Öz

Bu
araştırmanın amacı, Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen B1 düzeyindeki
öğrencilerin yazdıkları öyküleyici metinlerin bağdaşıklık açısından nasıl bir
görünüm sergilediğini tespit etmektir. Araştırma durum çalışması olarak
desenlenmiş, veri toplama yöntemi olarak doküman incelemesi yöntemi
kullanılmıştır. B1 düzeyindeki öğrencilerin öyküleyici bir metin yazabilmek
için uygun olduğu düşünülmüş, Çukurova Üniversitesi Türkçe Öğretimi Uygulama ve
Araştırma Merkezi ile Adana Bilim ve Teknoloji Üniversitesi Türkçe Öğretimi
Uygulama ve Araştırma Merkezinden B1 yeterlilik düzeyinde olan öğrencilerden
gönüllülük esasına dayalı olarak seçilen 60 öğrenci çalışma grubunu
oluşturmuştur. Öğrencilerden başlatıcı olayın verildiği bir öyküyü tamamlayarak
550-700 sözcükten oluşan bir öykü yazmaları istenmiştir. Öğrencilerin yazdığı
öyküleyici metinlerin bağdaşıklık açısından değerlendirilmesinde bağdaşıklığı
sağlayan ögeler ölçüt olarak alınmış ve öğrencilerin yazdıkları metinlerde söz konusu
bağdaşıklık ögelerini kullanma sıklıkları belirlenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla
içerik analizi yapılmış, her bir öğrenci tarafından yazılan metin iki
araştırmacı tarafından ayrı ayrı değerlendirilmiştir. Öyküleyici metinlerin
bağdaşıklık özelliklerini metindilbilimsel açıdan değerlendirebilmek için
bağdaşıklığa ilişkin yapılan kuramsal açıklamaları temel alarak bir
değerlendirme formu oluşturulmuş ve her öğrencinin yazdığı metin bağdaşıklık
ögelerine yer verme niteliği bakımından değerlendirilmiştir.

Kaynakça

  • Açık, F. (2008, Mart). Türkiye’de yabancılara Türkçe öğretilirken karşılaşılan sorunlar ve çözüm önerileri. 1. Uluslararası Türkçe Eğitimi ve Öğretimi Sempozyumu Bildirileri, Doğu Akdeniz Üniversitesi, Gazimağusa, Kıbrıs.
  • Aksan, D. (1995). Her Yönüyle Dil, Ankara: TDK Yayınları.
  • Aramak, K. (2016). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Bağdaşıklık Araçlarının Kullanım Düzeyi Üzerine Bir Araştırma. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Ana Bilim Dalı, Ankara.
  • Ayaz, F. (2007). Ankara ilinde lise birinci sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım becerilerinin iç yapı bakımından gelişimi üzerine bir inceleme. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Aytaş, G. (2008). Çağdaş gelişmeler ışığında şiir tahlilleri. Ankara: Akçağ.
  • Banguoğlu, Tahsin (1995). Türkçenin Grameri. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları: 528.
  • Can, R. (2012). Ortaöğretim öğrencilerinin yazılı anlatımlarında paragraf düzeyinde bağdaşıklık ve tutarlılık. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Can, R. (2014). Ortaöğretim öğrencilerinin bağdaşıklık araçlarını işlevlerine göre yazılı anlatımlarında kullanma becerileri. Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(2), 1-25.
  • Council of Europe (2000). A Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment. Strasbourg: Language Policy Unit.
  • Çoban, A., & Karadüz, A. (2015). 7. sınıf öğrencilerin öyküleyici metinlerinin bağdaşıklık ve tutarlılık ölçütlerine göre değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8 (19), 67-96.
  • De Beaugrande, R. & Dressler, W. (1981). Introduction to Text Lingusitic. London: Longman Group Company.
  • Deny, Jean (1941). Türk Dili Grameri- Osmanlı Lehçesi (Çev. Ali Ulvi Elöve). İstanbul Maarif Matbaası.
  • Ergin, Muharrem (2009). Türk Dil Bilgisi. İstanbul: Bayrak Basım/Yayım/Tanıtım.
  • Gencan, Tahir Nejat (1979). Dilbilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları: 418.
  • Göktürk, A. (1988). Okuma uğraşı. İstanbul: İnkılâp Kitabevi.
  • Hannel, G. (2008). Success with Inclusion 1001 teaching strategies and activities that really work. Canada: Routledge.
  • Hatiboğlu, Vecihe (1982). Dilbilgisi Terimleri Sözlüğü. Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi Yayınları: 276.
  • Karaağaç, G. (2013). Dil bilimi terimleri sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu.
  • Karababa, Z. C. C. (2009). Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi Ve Karşılaşılan Sorunlar, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 42(2), 265-277.
  • Karabağ, S. ve İşsever, S. (1995). Edinim sürecinde bağdaşıklık. IX. Dilbilim Kurultayı (25-27 Mayıs 1992) Bildiriler içinde (s. 221-235). Bolu: Abant İzzet Baysal Üniversitesi Yayınları.
  • Karadeniz, A. (2015). Metin Dil Bilimi Temelli Metin Çözümlemesinin Bağdaşıklık Araçlarını Kullanma ve Tutarlı Metin Oluşturma Becerilerine Etkisi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 11 (1), 1-17.
  • Keçik, İ. ve L.Uzun. 2003. Türkçe yazılı ve sözlü anlatım. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
  • Keklik, S. & Yılmaz, Ö. (2013). 11. sınıf öğrencilerine ait öyküleyici metinleri bağdaşıklık ve tutarlılık açısından incelenmesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 6(4),139-157.
  • Korkmaz, Zeynep (1992). Gramer Terimleri Sözlüğü. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları: 575.
  • Korkmaz, Zeynep (2009). Türkiye Türkçesii Grameri – Şekil Bilgisi. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları: 827.
  • Li, Yong Sŏng (2004). Türk Dillerinde Sontakılar. İstanbul: Türk Dilleri Araştırmaları Dizisi: 40.
  • Maden, S. ve İşcan, A. (2011). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretimi Amaç ve Sorunlar: Hindistan Örneği. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5, 23-38.
  • Maden, S., Dinçel, Ö. ve Maden, A. (2015). Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenenlerin yazma kaygıları. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 4(2), 748-769.
  • Oraliş, M. ve Ozil, Ş. (1992). Metindilbilimsel Yaklaşımla Yazınsal Bir Metni Çözümleme Denemesi, Dilbilim Araştırmaları, Ankara.
  • Özmen, Mehmet (1987). da/de Bağlama ve Kuvvetlendirme Edatının Türeyişi. Selçuk Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, S. 4, ss. 73-79.
  • Özmen, Mehmet (2013). Türkçenin Sözdizimi. Adana: Karahan Kitabevi.
  • Ramadan, S.M.S. (2003). Cohesion in written works of the twelfth grade students of literary and scientific streams at state secondary schools in jordan. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Said, H. A. (1988). The cohesive role of reference, subsitituon and ellipsis in two genres of modern literary Arabic. Unpublished Doctorate Thesis. Texas A&M University, Texas.
  • Seçkin, P., Arslan, N. ve Ergenç, S. (2014). Bağdaşıklık ve Tutarlılık Bakımından Lise ve Üniversite Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 3(1), s. 340-353.
  • Stotsky, S. (1983). Types of lexical cohesion in expository writing: Implications for developing the vocabulary of academic discourse: College composition and communication: 34(4):430-446.
  • Tekin, Talât (1958). Türeme Bilgisi Araştırmaları: da/de Bağlayıcısının Türeyişi. Türk Dili ve Edebiyatı Dergisi, C. VII, S. 78, ss. 276-277.
  • Ungan, S. (2007). Yazma Becerisinin Geliştirmesi ve Önemi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 461-472.
  • Uzun, L. S. (1995), Orhun Yazıtlarının Metindilbilimsel Yapısı, Ankara.
  • Üstünova, K.(2002), Dil Yazıları, Ankara, Akçağ Yayınları, ss. 150, 151.
  • Vardar, Berke (2002). Açıklamalı Dilbilim Terimleri Sözlüğü. İstanbul: Multilingual.
  • Yalçın, A. (2002). Türkçe öğretim yöntemleri-Yeni yaklaşımlar-Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Yıldırım, S. (2016). B1 Düzeyinde Türkçe Öğrenen Yabancıların Yazılı Anlatımlarının Bağdaşıklık Düzeyleri (Gazi Tömer Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi Ana Bilim Dalı, Ankara.
Toplam 42 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Başak Karakoç Öztürk

B. Erdem Dağıstanlıoğlu

Yayımlanma Tarihi 20 Nisan 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 14 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Karakoç Öztürk, B., & Dağıstanlıoğlu, B. E. (2018). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin Yazdıkları Öyküleyici Metinlerin Bağdaşıklık Görünümlerinin İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 332-354. https://doi.org/10.17860/mersinefd.356640

Makaleler dergide yayınlandıktan sonra yayım hakları dergiye ait olur.
Dergide yayınlanan tüm makaleler, diğerleri tarafından paylaşılmasına olanak veren Creative Commons Alıntı-Gayri Ticari-Türetilemez 4.0 Uluslararası (CC BY-NC-ND 4.0) lisansı altında lisanslanır.