Abstract
Bu araştırmanın amacı; ortaöğretim kurumu öğretmen ve öğrencilerinin algılarına göre okul güvenliği ile öznel iyi oluş arasındaki ilişkinin incelenmesidir.
Araştırma, ilişkisel tarama modelinde yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini, Konya ili sınırları içinde yer alan resmi ortaöğretim kurumu öğretmenleri ve öğrencileri oluşturmaktadır. Örneklemde küme örnekleme yöntemi kullanılmış ve örneklem grubunda yer alan okullar ve öğretmenler seçkisiz olarak belirlenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Tuzgöl Dost (2005) tarafından geliştirilen “Öznel İyi Oluş Ölçeği” ve Goldberg (2008) tarafından geliştirilen ve Çankaya ve Arabacı (2010) tarafından Türkçe uyarlanan “Okul Güvenliği Ölçeği” kullanılmıştır. Veriler bilgisayar ortamında SPSS istatistik programıyla çözümlenmiştir. Verilerin analizi sonucunda, öğretmen ve öğrencilerin okul güvenliğine yönelik algıları anlamlı bir farklılık göstermektedir. Öğretmen ve öğrencilerin okul güvenliğine ilişkin algıları okul türüne göre farklılık göstermektedir. Öğretmen ve öğrencilerin öznel iyi oluş düzeyleri arasında anlamlı bir farklılık bulunmaktadır. Öğretmenlerin öznel iyi oluş düzeyleri okul türüne göre farklılık göstermemektedir. Öğrencilerin öznel iyi oluş düzeyleri okul türüne göre
farklılık göstermektedir. Öğretmen ve öğrencilerin okul güvenliği ile öznel iyi oluş düzeyleri arasında pozitif ve anlamlı bir ilişki vardır. Konferans, görüşme, sportif ve kültürel etkinliklerle öğretmen ve öğrencilerin öznel iyi oluş düzeyleri artırılabilir. Böylece okulda ve tüm yaşam alanlarında daha başarılı, daha mutlu olmaları sağlanabilir