Research Article
BibTex RIS Cite

Diagnosis of Gifted Children

Year 2019, Volume: 8 Issue: 2, 1591 - 1602, 27.04.2019
https://doi.org/10.33206/mjss.476773

Abstract

Gifted children who much different traits than their peers should be trained in line with their potentials, talents and needs. For this, first of all gifted children’ identification must be made correctly. However, brilliant and gifted children can be confused. This sometimes leads to the fact that a child who is truly gifted is neglected, or that a gifted child is mislabeled and forced to take an education above the potential. In this context, the present study, by providing information about gifted children diagnosed process in Turkey and abroad regarding gifted researchers aimed to help stakeholders played an active role in their children's education and topics. In addition, this study aims to draw attention to gifted children.  

References

  • Akkanat, Ç. (2012). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin bilimsel yaratıcılık düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
  • Callahan, C. M. (1991). An update on gifted females. Journal for the Education of the Gifted, 14, 284-311.
  • Clark, B. (2002). Growing up gifted. (6 th ed.). Los Angeles: Prentice Hall.
  • Davaslıgil, Ü. (2004). Durum Tespit Komisyonu ön raporu. İstanbul: Çocuk Vakfı yayınları.
  • Ersoy, Ö. ve Avcı, N. (2004). Üstün zekâlı ve üstün yetenekliler. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Guilford, J. P. (1967). The nature of human intelligence. New York: McGraw-Hill.
  • Hadabi, A. (2010). Yemeni basic education teachers’ perception of gifted students' characteristics and the methods used for identifying these characteristics. Procedia Social and Behavioral Sciences, 7, 480-487.
  • Hallahan, D.P., & Kauffman, J.M. (1994). Toward a culture of disability in the aftermath of Deno and Dann. The Journal of Special Education, 27, 496-508. Javits, J. K. (2006). Gifted and talented students’ education act. US: Department of Education.
  • MEB. (1991). Birinci Özel Eğitim Konseyi. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB. (2010). Bilim ve Sanat Merkezleri süreçleri iç denetim raporu. MEB İç Denetim Birimi Başkanlığı.
  • MEB. (2016). Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. Ankara.
  • Moore, A. D. (1992). Gifted and talented children and youth.(Ed. L. M. Bullock). Exceptionalities in Children and Youth. Allyn and Bacon Inc. s. 420-448.
  • Palancı, M. (2004). Üstün yetenekli öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik gerçeklik terapisi temelli okul rehberlik ve psikolojik danışma hizmetleri modeli. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Piirto, J. (2004). Understanding creativity. Arizona: Great Potential Pres.
  • Rinn, A. N., & Nelson, J. M. (2009). Pre-service teachers’ perceptions of behaviors characteristic of ADHD and giftedness. Roeper Review, 31, 18–26.
  • Sak, U. (2014). Üstün zekâlılar, özellikleri, tanılanmaları, eğitimleri. (4. Baskı). Ankara: Vize Yayınevi.
  • Siegle, D., & Powell, T. (2004). Exploring teacher biases when nominating students for gifted programs. Gifted Child Quarterly, 48, 21-29.
  • Smutny, J. F. (2000). Teaching young gifted children in the regular classroom. URL:http://www.casenex.com/casenex/ericReadings/TeachingYoungGiftedChildren.pdf adresinden 28.01.2017 tarihinde indirilmiştir.
  • Szabos, J. (1989). Bright child, gifted learner. Challenge: Good Apple.
  • Torrance, E. P. (1966). The Torrance Tests of creative thinking-norms-technical manual research edition-verbal tests, forms A and B-figural tests, forms A and B. Princeton, NJ: Personnel Press.
  • Uzun, M. (2004). Üstün yetenekli çocuklar el kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Watters, J. J., & Diezman, C. M. (2003). The gifted student in science: Fulfilling potential. Australian Science Teachers Journal, 49(3), 46-53.
  • Webb, J. T., & Latimer, D. (1993). ADHD and children who are gifted. Reston, VA: Council for Exceptional Children.
  • Webb, J.T., & Kleine, P.A. (1993). Assessing gifted and talented children. J. Culbertson and D. Willis (Ed.) İçinde Testing young children (s. 383-407). Austin, TX: Pro-Ed.
  • Webb, J.T., Gore, J.L., Amend, E.R., & DeVries, A. (2007). A parent’s guide to gifted children. Tucson, Arizona: Great Potential Press.

Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları

Year 2019, Volume: 8 Issue: 2, 1591 - 1602, 27.04.2019
https://doi.org/10.33206/mjss.476773

Abstract

Akranlarından
çok daha farklı özelliklere sahip olan üstün zekâlı çocuklar; potansiyelleri,
yetenekleri ve ihtiyaçları doğrultusunda bir eğitim almalıdırlar. Bunun içinse
öncelikle üstün zekâlı çocukların doğru bir şekilde tanılanmaları gerekir. Ancak
halen parlak zekâlı çocuklar ve üstün zekâlı çocuklar karıştırılabilmektedir.
Bu da bazen gerçekten üstün zekâlı olan bir çocuğun gözden kaçırılarak ihmal
edilmesine ya da üstün zekâlı olmayan bir çocuğun yanlış ‘etiketlenerek’
potansiyelinin üstünde bir eğitim almaya zorlanmasına yol açmaktadır. Bu
bağlamda mevcut çalışmada, Türkiye’de ve yurt dışında üstün zekâlı çocukların
tanılanma süreçleri hakkında bilgi vererek üstün zekâlı çocukların eğitiminde
görev üstlenen paydaşlara ve konu ile ilgili araştırmacılara yardımcı olmak
hedeflenmiştir. Ayrıca bu çalışma ile üstün zekâlı çocuklara ve eğitimlerine dikkat
çekmek istenmiştir. 

References

  • Akkanat, Ç. (2012). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin bilimsel yaratıcılık düzeylerinin incelenmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gaziosmanpaşa Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Tokat.
  • Callahan, C. M. (1991). An update on gifted females. Journal for the Education of the Gifted, 14, 284-311.
  • Clark, B. (2002). Growing up gifted. (6 th ed.). Los Angeles: Prentice Hall.
  • Davaslıgil, Ü. (2004). Durum Tespit Komisyonu ön raporu. İstanbul: Çocuk Vakfı yayınları.
  • Ersoy, Ö. ve Avcı, N. (2004). Üstün zekâlı ve üstün yetenekliler. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Guilford, J. P. (1967). The nature of human intelligence. New York: McGraw-Hill.
  • Hadabi, A. (2010). Yemeni basic education teachers’ perception of gifted students' characteristics and the methods used for identifying these characteristics. Procedia Social and Behavioral Sciences, 7, 480-487.
  • Hallahan, D.P., & Kauffman, J.M. (1994). Toward a culture of disability in the aftermath of Deno and Dann. The Journal of Special Education, 27, 496-508. Javits, J. K. (2006). Gifted and talented students’ education act. US: Department of Education.
  • MEB. (1991). Birinci Özel Eğitim Konseyi. Ankara: MEB Yayınları.
  • MEB. (2010). Bilim ve Sanat Merkezleri süreçleri iç denetim raporu. MEB İç Denetim Birimi Başkanlığı.
  • MEB. (2016). Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği. Ankara.
  • Moore, A. D. (1992). Gifted and talented children and youth.(Ed. L. M. Bullock). Exceptionalities in Children and Youth. Allyn and Bacon Inc. s. 420-448.
  • Palancı, M. (2004). Üstün yetenekli öğrencilerin ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik gerçeklik terapisi temelli okul rehberlik ve psikolojik danışma hizmetleri modeli. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Piirto, J. (2004). Understanding creativity. Arizona: Great Potential Pres.
  • Rinn, A. N., & Nelson, J. M. (2009). Pre-service teachers’ perceptions of behaviors characteristic of ADHD and giftedness. Roeper Review, 31, 18–26.
  • Sak, U. (2014). Üstün zekâlılar, özellikleri, tanılanmaları, eğitimleri. (4. Baskı). Ankara: Vize Yayınevi.
  • Siegle, D., & Powell, T. (2004). Exploring teacher biases when nominating students for gifted programs. Gifted Child Quarterly, 48, 21-29.
  • Smutny, J. F. (2000). Teaching young gifted children in the regular classroom. URL:http://www.casenex.com/casenex/ericReadings/TeachingYoungGiftedChildren.pdf adresinden 28.01.2017 tarihinde indirilmiştir.
  • Szabos, J. (1989). Bright child, gifted learner. Challenge: Good Apple.
  • Torrance, E. P. (1966). The Torrance Tests of creative thinking-norms-technical manual research edition-verbal tests, forms A and B-figural tests, forms A and B. Princeton, NJ: Personnel Press.
  • Uzun, M. (2004). Üstün yetenekli çocuklar el kitabı. İstanbul: Çocuk Vakfı Yayınları.
  • Watters, J. J., & Diezman, C. M. (2003). The gifted student in science: Fulfilling potential. Australian Science Teachers Journal, 49(3), 46-53.
  • Webb, J. T., & Latimer, D. (1993). ADHD and children who are gifted. Reston, VA: Council for Exceptional Children.
  • Webb, J.T., & Kleine, P.A. (1993). Assessing gifted and talented children. J. Culbertson and D. Willis (Ed.) İçinde Testing young children (s. 383-407). Austin, TX: Pro-Ed.
  • Webb, J.T., Gore, J.L., Amend, E.R., & DeVries, A. (2007). A parent’s guide to gifted children. Tucson, Arizona: Great Potential Press.
There are 25 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Research Article
Authors

Nagihan Tanık Önal 0000-0002-5926-521X

Publication Date April 27, 2019
Submission Date October 31, 2018
Published in Issue Year 2019 Volume: 8 Issue: 2

Cite

APA Tanık Önal, N. (2019). Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8(2), 1591-1602. https://doi.org/10.33206/mjss.476773
AMA Tanık Önal N. Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları. MJSS. April 2019;8(2):1591-1602. doi:10.33206/mjss.476773
Chicago Tanık Önal, Nagihan. “Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 8, no. 2 (April 2019): 1591-1602. https://doi.org/10.33206/mjss.476773.
EndNote Tanık Önal N (April 1, 2019) Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 8 2 1591–1602.
IEEE N. Tanık Önal, “Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları”, MJSS, vol. 8, no. 2, pp. 1591–1602, 2019, doi: 10.33206/mjss.476773.
ISNAD Tanık Önal, Nagihan. “Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi 8/2 (April 2019), 1591-1602. https://doi.org/10.33206/mjss.476773.
JAMA Tanık Önal N. Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları. MJSS. 2019;8:1591–1602.
MLA Tanık Önal, Nagihan. “Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları”. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi, vol. 8, no. 2, 2019, pp. 1591-02, doi:10.33206/mjss.476773.
Vancouver Tanık Önal N. Üstün Zekâlı Çocukların Tanılanmaları. MJSS. 2019;8(2):1591-602.

MANAS Journal of Social Studies