Bu çalışmada, Elazığ şehir hastanesinde görev yapan sağlık çalışanlarının, bağlı oldukları yöneticilerin kullandıkları çatışma çözme stratejileri hakkında düşüncelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Veri toplama aracı olarak anket yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada Rahim, M. Afzalur tarafından geliştirilmiş ROCI-II olarak isimlendirilen ve 28 maddeden oluşan çatışma yönetim stratejileri ölçeği kullanılmış olup, ölçme aracının güvenirliği 0.87 olarak bulunmuştur. Araştırma hastanedeki 158 kişiye uygulanmış, 134 anket değerlendirmeye alınmıştır. Verilerin normal dağılıma uyması sebebiyle t testi, tek yönlü varyans analizi yapılmıştır. Hastane çalışanlarının demografik özellikleri ile bağlı oldukları yöneticilerine ilişkin çatışma çözme strateji algıları arasındaki ilişki araştırılmıştır. Hastane çalışanlarının cinsiyeti ve unvanı ile yöneticilerin çatışma çözme stratejileri alt boyutları algıları arasındaki ilişki anlamlı bulunmuştur (p<0,05). Buna göre hastane çalışanlarının yöneticileri hakkındaki çatışma çözme stratejilerine yönelik algısı x̅=3.03 değeri ile orta düzeydedir. Kadın çalışanların yöneticileri hakkındaki çatışma yönetimi algısı (x̅=3.11) olup, erkek çalışanların algısından daha yüksektir (x̅=2,95). Unvana göre sekreterler ve hemşireler ile diğer meslek grupları arasındaki fark anlamlıdır. Hastane çalışanlarına göre yöneticilerinin kullandıkları çatışma çözme stratejileri sırası ile; hükmetme (x̅=3.18), kaçınma (x̅=3.09), bütünleştirme (x̅=3.03), uzlaşma (x̅=2.98) ve uyma (x̅=2,90) çatışma çözme stratejileridir. Hastane çalışanlarına göre kadın yöneticiler en çok bütünleştirme (x̅=3.11), erkek yöneticiler (x̅=3.19) ise hükmetme stratejisini kullanmaktadırlar. Araştırmaya katılanların yaş ve hizmet yılı arttıkça yöneticileri hakkındaki çatışma çözme stratejisi algı ortalamaları da artış göstermiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | October 13, 2020 |
Submission Date | May 25, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 9 Issue: 4 |
MANAS Journal of Social Studies