Tip-2 Diyabetik Hastalarda İnsulin Kullanımının Fetuin-A Düzeyi Üzerine Etkileri

Year 2020, Volume: 4 Issue: 1, 29 - 33, 30.04.2020

Muslih Ürün , Yonca Yılmaz Ürün , Birsen Sahip , Utku Şentosun , Namık Yiğit

Abstract

Amaç: Fetuin-A insülin reseptörünün otofosforilasyonunun ve tirozin kinaz aktivitesinin doğal bir inhibitörüdür. Fetuin-A’nın

postprandiyal glikoz seviyesinin ayarlanmasında, insülin duyarlılığında, kilo alımında ve yağ birikiminde önemli bir rol oynadığı

düşünülmektedir. Biz çalışmamızda, tip-2 diyabetes mellitus hastalarında insülin kullanımının fetuin-A seviyesi üzerine etkisini

araştırdık. Aynı zamanda, sağlıklı gönüllülerle tip-2 diyabetes mellitus hastalarında fetuin-A düzeylerini de karşılaştırdık.

Gereç ve Yöntemler: Çalışma 2013 Mayıs ayı ile 2013 Temmuz ayı arasında yapıldı. Toplamda 69 tip-2 diyabetes mellitus’lu hasta

(%37,7’sı oral antidiyabetik ajan kullanan, %62,3’ü insülin kullanan) ve 20 sağlıklı gönüllü dahil edildi. Diyabetik grup kendi arasında

insulin kullanan grup ve oral antidiyabetik ajan kullanan grup olarak iki alt gruba ayrıldı. Bu çalışma grubunda fetuin-A düzeyleri

bakıldı. Ek olarak; diyabetik grup ve kontrol grubunda ALT, AST, total kolesterol, LDL,HDL, VLDL, trigliserit, üre ve kreatinin gibi

diğer biyokimyasal parametreler ve diyabetik grubun subgruplarında bunlara ek olarak diyabet yaşı karşılaştırıldı.

Bulgular: Diyabetik grupta yaş ortalaması, kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla 54,97 ± 6,13 ve 49,95 ± 8,82,

p=0,025). Diyabetik grupta kontrol grubuna göre ALT düzeyi anlamlı olarak yüksekti (p=0,018) ancak diğer biyokimyasal parametreler

açısından her iki grup arasında anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). İnsulin tedavisi alanlarda OAD kullananlara göre açık kan

şekeri ve HbA1c düzeyi anlamlı olarak yüksekti (sırasıyla, p=0,004 ve p<0,001). Bununla beraber insulin grubunun diyabet yaşı OAD

grubuna göre anlamlı olarak daha yüksekti (p<0,001). Ortalama fetuin-A düzeyi oral antidiyabetik ajan grubunda 88,6 ± 23,3 ng/mL

ve insülin grubunda 84,8 ± 27,8 ng/mL idi, ancak gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p=0,570). Kontrol

grubunda ortalama fetuin-A düzeyleri 65,5 ± 27,8 ng/mL olup diyabetik grupta 86,3 ± 26,1 ng/mL idi ve fetuin-A düzeyi kontrol grubunda

anlamlı olarak düşüktü (p=0,003).

Sonuç: Fetuin-A düzeyi diyabetik grupta anlamlı olarak yüksekti ancak diyabetik grup içinde oral antidiyabetik kullananlarla insülin

kullananlar arasında anlamlı fark saptanmadı. Karşılaştırılan diğer biyokimyasal parametrelerden ALT düzeyi diyabetik grupta

fetuin-A ile benzer şekilde daha yüksekti ancak bu fark insulin kullanımı veya oral antidiyabetik kullanımı ile ilişkili değildi. Bu

çalışma, tip-2 diyabetes mellituslu hastalarda tedavi rejiminin fetuin-A düzeyi üzerine olan etkisini araştıran ilk çalışmadır.

Keywords

Fetuin-A, Oral Antidiabetic agents, Insulin

Supporting Institution

S.B Haseki Eğitim ve Araştırma Hastanesi Klinik Araştırma Kurulu

Thanks

Çalışmada kit alımı sırasında sağladığı desteklerden dolayı teşekkür ederiz. Herhangi bir çıkar çatışması yoktur.

The Effects of Insulin Therapy on Fetuin-A Levels in Type-2 Diabetic Patients

Abstract

Aim: Fetuin-A is a natural inhibitor of tyrosine kinase activity and autophosphorylation of the

insulin receptor. It is thought that fetuin-A plays an essential role in adjusting postprandial glucose

level plays, insulin sensitivity, weight gain, and fat accumulation. In this study, we investigated

the effect of insulin use on fetuin-A level in patients with type-2 diabetes mellitus. Also compared

fetuin-a levels between healthy individuals and type 2 diabetes patients.

Material and Methods: The cross-sectional study was performed between May 2013 and July

2013. Sixty-nine patients with type 2 diabetes mellitus (37.7% oral antidiabetic agents and 62.3%

insulin users) and 20 healthy individuals were included in the study. Diabetic group was divided

into two subgroups as insulin group and oral antidiabetic agent group. We studied fetuin-A levels

in these individuals. Additionally, we compared other biochemical parameters as ALT, AST, total

cholesterol, LDL, HDL, VLDL, triglycerides, urea and creatinine in the diabetic group and control

group as well diabetic year in subgroups of the diabetic group.

Results: The mean age in the diabetic group was significantly higher than the control group (54.97

± 6.13 and 49.95 ± 8.82, respectively, p=0.025). ALT levels in the diabetic group were higher than

the control group (p=0.018), but there was no statically significant difference between the two

groups in terms of other biochemical parameters (p>0.05). Fasting blood glucose and HbA1c

levels in the insulin group were significantly higher than the oral antidiabetic agent group (p=0.004

and p<0.001, respectively). Additionally, the diabetic year in insulin group was significantly higher

in the insulin group than the oral antidiabetic agent group (p<0.001). The mean fetuin-A level

was 65.5 ± 27.8 ng/mL in the control group and 86.3 ± 26.1 ng/mL in the diabetic group, as well

fetuin-A levels were significantly lower in the control group than the diabetic group (p=0.003).

Besides, the mean fetuin-A level was 88.6 ± 23.3 ng/mL in the oral antidiabetic agent group and

84.8 ± 27.8 ng/mL in the insulin group, but it was not statistically significant (p=0.570).

Conclusion: Fetuin-A level was significantly higher in the diabetic group, but there was no statistically significant difference between

the oral antidiabetic agent group and the insulin group. Among the other biochemical parameters, only the ALT level was higher in

the diabetic group than the control group, but this difference was not related to insulin therapy or oral antidiabetic agent. This is the

first study to investigate the effect of treatment on fetuin-a levels in type-2 diabetic patients.

Keywords

Insulin, Fetuin-A, Oral antidiabetic agents

References

• Referans1: Satman I, et al. Twelve-year trends in the prevalence and risk factors of diabetes and prediabetes in Turkish adults. TURDEP-II Study Group. Eur J Epidemiol. 2013 Feb;28(2):169-80.
• Referans2: Auberger P, et al.; Characterization of a natural inhibitor of the insulin receptor tyrosine kinase: cDNA cloning, purification, and anti-mitogenic activity. Cell. 1989;58:631–640.
• Referans3: Mathews ST, et al Improved insulin sensitivity and resistance to weight gain in mice null for the Ahsg gene. Diabetes. 2002;51:2450–2458.
• Referans4: Ix JH, et al. Association between human fetuin-A and the metabolic syndrome: data from the Heart and Soul Study. Circulation. 2006;113:1760-67.
• Referans5: Song A, et al. Serum fetuin-A associates with type 2 diabetes and insulin resistance in Chinese adults. PLoS One. 2011;6(4): e19228.
• Referans6: Stefan N, et al. Plasma fetuin-A levels and the risk of type 2 diabetes. Diabetes 2008;57(10);2762-7.
• Referans7: Yilmaz Y, et al. Serum fetuin-A/a2HS-glycoprotein levels in patients with non-alcoholic fatty liver disease: relation with liver fibrosis. Ann Clin Biochem. 2010;47:549–553.
• Referans8: Huang Y, et al.Serum Fetuin-A Associated With Fatty Liver Index, Early Indicator of Nonalcoholic Fatty Liver Disease: A Strobe-Compliant Article. Medicine (Baltimore). 2015 Sep;94(39):e1517.
• Referans9: Ou HY, et al. Serum fetuin-A concentrations are elevated in subjects with impaired glucose tolerance and newly-diagnosed type 2 diabetes. Clin Endocrinol(oxf) 2011 Oct;75(4):450-5.