Aim: This study was conducted to examine the levels of mindful eating levels of healthcare workers and
the factors affecting them.
Material and Methods: In this study, which was planned as a cross-sectional descriptive type, data
were collected with a Diagnostic Form and Mindful Eating Questionnaire (MEQ-30) to 160 healthcare
workers at Zeynep Kamil Women and Children Diseases Training and Research Hospital, applied at
face-to-face interviews between February-April 2020. IBM SPSS26® software was used for the analysis
of obtained data.
Results: A total of 160 healthcare workers, consisting of 139 females (86.9%) and 21 males (13.1%) participated in the study. The mean
age of the participants was 29.65±7.65 years, and the mean BMI (body mass index) was 23.56±3.79 kg/m2. In this study, 61.3% of the
participants were nurse, 18.1% were midwife, 11.3% were doctor and 9.4% were healthcare technician. It was observed that 78.1% of the
participants did not have regular meal times; 76.9% thought that they do not have healthy eating patterns; 55% seemed to be tend to eat in
stressful conditions. Healthcare workers; “Eating Control” by sex; “Disinhibiton” by marital status; “Eating Discipline” according to BMI groups
a statistically significant difference was found in all sub-dimensions except “Mindfulness” according to the study method (p<0.05). In addition,
there was a positive correlations between age and sub-dimensions of “Disinhibition”, “Eating Discipline” and “Interference”. And also, there
was a negative correlation between BMIs and “Eating Discipline” and a positive correlation BMIs between “Conscious Nutrition” (p<0.05).
Conclusion: For a healthy society, first of all, nutrition behaviors of health professionals should be revised and healthy lifestyle behaviors
should be taught through mindful eating training.
Amaç: Çalışma, sağlık çalışanlarının yeme farkındalığı düzeyleri ve buna etki eden faktörleri incelemek
amacıyla yapılmıştır.
Gereç ve Yöntemler: Kesitsel tanımlayıcı tipte olan çalışmadaki veriler, Zeynep Kamil Kadın ve
Çocuk Hastalıkları Eğitim Araştırma Hastanesi’nde görev yapan ve araştırmaya katılmaya gönüllü 160
sağlık çalışanına, Şubat-Nisan 2020 tarihleri arasında, Yeme Farkındalığı Ölçeği (YFÖ-30) ve sosyodemografik
bilgi formunun yüz yüze görüşme yöntemiyle uygulanmasıyla elde edilmiştir. Elde edilen
verilerin analizinde IBM SPSS26® yazılımı kullanılmıştır.
Bulgular: Çalışmaya katılan 160 sağlık çalışanının 139’u kadın (%86,9) ve 21’i erkektir (%13,1).
Katılımcıların yaş ortalaması 29,65±7,65 yıl, BKİ (beden kütle indeksi) ortalaması 23,56±3,79 kg/m2’dir.
Çalışmaya katılanların %61,3’ü hemşire, %18,1’i ebe, % 11,3’ü doktor ve %9,4’ü sağlık teknisyenidir.
Sağlık çalışanlarının %78,1’inin öğünlerinin düzenli olmadığı, %76,9’unun sağlıklı beslendiklerini
düşünmediği, %55’inin stresli durumlarda besin tüketmeyi tercih ettiği saptanmıştır. Sağlık çalışanlarının;
cinsiyete göre “Yeme Kontrolü”; medeni duruma göre “Düşünmeden Yeme”; BKİ gruplarına göre “Yeme
Disiplini”; çalışma şekline göre “Farkındalık” hariç tüm alt boyut puanlarında istatistiksel olarak anlamlı
bir fark bulunmuştur (p<0,05). Ayrıca sağlık çalışanlarının; yaşları ile “Düşünmeden Yeme”, “Yeme
Disiplini” ve “Enterferans” alt boyutları arasında pozitif yönlü; BKİ’leri ile “Yeme Disiplini” arasında
negatif yönlü ve “Bilinçli Beslenme” arasında pozitif yönlü ilişki saptanmıştır (p<0,05).
Sonuç: Sağlıklı bir toplum için, öncelikle sağlık çalışanlarının yanlış beslenme davranışlarının önüne
geçilmesi ve onlara sağlıklı yaşam biçimi davranışlarının, yeme farkındalığı eğitimleriyle kazandırılması
gerekmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Health Care Administration |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | April 28, 2022 |
Acceptance Date | January 15, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 6 Issue: 1 |