ASSESSMENT OF INSTRUCTORS AND STUDENTS’ OPINIONS ABOUT PROGRAM FOR TEACHING TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE
Abstract
The purpose of this study is to find out and evaluate the opinions of the instructors and the students about program for teaching Turkish as a foreign language. The participants of the study are the instructors teaching Turkish to foreigners and the students who are learning Turkish as a foreign language at some institutes of Ankara and İzmir city center. 10 Turkish instructors and 10 students were randomly chosen and interviewed using a semi-structured interview schedule. The reliability of the interview questions was determined depending on the experts that were consulted. The data analysis was conducted using the techniques of categorical and bottom-up analysis. Based on the results of the study, instructors and the students’ opinions parallel in many ways. For example, it was suggested by the instructors and the students that the students should always be active in the process of learning Turkish and there should be more emphasis on pronunciation and intonation. Additionally, they suggested that tests should assess each skill separately.
Keywords
Teaching Turkish as a Foreign Language Program for Teaching Turkish as a Foreign Language Needs Analysis.
References
- Kaynakça
- Demirel, Ö. (2010). Kuramdan Uygulamaya: Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Yayınları.
- Council for Cultural Comission (2001) Common European Framework of Reference for Languages, Learning, Teaching, Assesment. Cambridge: Cambridge University Press.
- Göçer, A. (2009). Türkiye'de Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğreten Öğretmenlerin Uygulamalarına Yönelik Nitel Bir Araştırma. Dil Dergisi. Sayı: 145, 28-47.
- Karababa, C. C. Z. (2009). “Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi ve Karşılaşılan Sorunlar” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. Ankara. Sayı: 2, 265-277.
- Karasar, Niyazi (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Köse, D. (2007). Ortak Başvuru Metnine Uygun Türkçe Öğretiminin Başarıya ve Tutuma Etkisi. Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 107-118.
- Özçelik, A. D. (2010). Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara: Pegem Yayınları.
- Sallabaş, M. E. (2012). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Konuşma Kaygılarının Değerlendirilmesi. Turkish Studies. 7 (3), 2199-2218.
- Yağmur Şahin, E., İşcan, A., Kana, F. ve Koçer, Ö. (2013).Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin İhtiyaç Algıları: Betimsel Bir Durum Çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies. 6 (4), 1185-1198.
- Yıldırım A. ve Şimşek H. (2003). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yay.
YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİ PROGRAMI İLE İLGİLİ OKUTMAN VE ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Abstract
Bu çalışmanın amacı, Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten okutmanların ve öğrenen öğrencilerin yabancılara Türkçe öğretimi programı ile ilgili görüşlerini belirlemektir. Araştırmanın evrenini, Ankara ve İzmir’deki üniversitelerde, Türkçeyi yabancı dil olarak öğreten okutmanlar ve öğrenen öğrenciler oluşturmaktadır. Araştırmada, rastlantısal örnekleme yöntemiyle belirlenen 10 okutman ve 10 öğrenciye yarı yapılandırılmış görüşme formları uygulanmıştır. Formlarının geçerliği için uzman görüşüne başvurulmuştur. Okutman ve öğrencilere uygulanan yarı yapılandırılmış görüşme formlarından elde edilen veriler, içerik analizi yöntemlerinden kategorisel analiz ve tümevarımsal analiz yöntemleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Araştırma bulgularına göre, okutman ve öğrenci görüşleri birçok açıdan paralellik göstermektedir. Okutman ve öğrenciler, Türkçe öğretim sürecinde öğrencinin her aşamada aktif olması gerektiğini, sesletim ve tonlama konusuna ayrı bir önem verilerek değinilmesi gerektiğini ifade etmişlerdir. Ayrıca, Türkçe öğretim sürecinin değerlendirilmesine yönelik olarak okutman ve öğrenciler her dil becerisini ölçmek için ayrı sınavlar olması gerektiğini belirtmişlerdir.
References
- Kaynakça
- Demirel, Ö. (2010). Kuramdan Uygulamaya: Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegem Yayınları.
- Council for Cultural Comission (2001) Common European Framework of Reference for Languages, Learning, Teaching, Assesment. Cambridge: Cambridge University Press.
- Göçer, A. (2009). Türkiye'de Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğreten Öğretmenlerin Uygulamalarına Yönelik Nitel Bir Araştırma. Dil Dergisi. Sayı: 145, 28-47.
- Karababa, C. C. Z. (2009). “Yabancı Dil Olarak Türkçenin Öğretimi ve Karşılaşılan Sorunlar” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi. Ankara. Sayı: 2, 265-277.
- Karasar, Niyazi (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Köse, D. (2007). Ortak Başvuru Metnine Uygun Türkçe Öğretiminin Başarıya ve Tutuma Etkisi. Sosyal Bilimler Dergisi, 18, 107-118.
- Özçelik, A. D. (2010). Eğitim Programları ve Öğretim. Ankara: Pegem Yayınları.
- Sallabaş, M. E. (2012). Türkçeyi Yabancı Dil Olarak Öğrenenlerin Konuşma Kaygılarının Değerlendirilmesi. Turkish Studies. 7 (3), 2199-2218.
- Yağmur Şahin, E., İşcan, A., Kana, F. ve Koçer, Ö. (2013).Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğrenen Öğrencilerin İhtiyaç Algıları: Betimsel Bir Durum Çalışması. The Journal of Academic Social Science Studies. 6 (4), 1185-1198.
- Yıldırım A. ve Şimşek H. (2003). Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yay.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Journal Section | Araştırma Makaleleri |
| Authors | |
| Publication Date | January 30, 2014 |
| Published in Issue | Year 2013 Volume: 10 Issue: 24 |
Cite
.