Türkiye’de Büyükbaş Hayvancılığın Durumu ve Yıllara Göre Değişimi

Year 2018, Volume: 23 Issue: 2, 324 - 339, 25.12.2018

Nuran Tapkı , Aybüke Kaya İbrahim Tapkı Erdal Dağistan , Tülay Çimrin , Muhammet Hanifi Selvi

Abstract

Tarım sektörünün ülke ekonomisi içindeki payı ülkelere göre
farklılık göstermektedir. Gelişmişlik düzeyi ne olursa olsun ülkeler ekonomik
hayatlarında tarıma önem vermektedirler. İnsanların beslenmesi için gerekli
gıda maddeleri ve hammadde üreten tarım sektörünün alternatifi bulunmamaktadır.
Türkiye ekonomisinde tarım sektörünün payı % 6,2 olup, toplam istihdamdaki payı
ise %20 dolaylarındadır. G.S.Y.İ.H’ da tarım sektörünün payı 161,3 milyar
TL’dir. Canlı hayvan üretim değeri 117,7 milyar, pazarlanan değer 46,7 milyar
TL’dir.  2002-2017 yılları arasındaki
büyükbaş hayvanlara ilişkin istatistiklere bakıldığında, 2002 yılında 9.924.575
baş olan büyükbaş hayvan varlığı, % 62,27’lik bir artışla 2017 yılında
16.105.025 başa ulaşmıştır. Sığır varlığı 2017 yılında 15.943.586 baş ve manda
varlığı 161.439 baş olarak gerçekleşmiştir. 2002-2017 yılları arasında sığır
varlığında %62,63’lık bir artış görülürken, manda varlığında %33,33’lik bir
artış gerçekleşmiştir. Yine 2002 yılında 8.408.568 ton olan çiğ süt üretimimiz,
%146,18’lik artışla 2017 yılında 20.699.894 tona ulaşmıştır. Bu miktarın
%90,64’ünü inek sütü ve %0,34 ‘ünü ise manda sütü oluşturmuştur. Ayrıca 2017
yılında toplam kırmızı et üretimi 1.126.404 ton olup, bu miktarın %87,67’si
sığırlardan ve %0,12’si ise mandadan elde edilmiştir. Türkiye nüfusu sürekli
olarak artış göstermesine karşın, büyükbaş hayvan varlığı yıllar itibariyle bir
dalgalanma göstermiştir. Bu çalışmanın asıl amacı, Türkiye’nin mevcut kırmızı
et açığı ile gelecekte karşımıza çıkacak olan çiğ süt açığının kapatılmasında
ve insan beslenmesinde büyükbaş hayvanların önemini vurgulamak ve geleceğe
yönelik tahmin ve önerilerde bulunmaktır.

Keywords

Türkiye, Büyükbaş, Kırmızı et, Süt, Üretim

References

• Anonim,2006.Türkiye İstatistik Kurumu(TÜİK).http://www.tuik.gov.tr/Erişim Tarihi 14.03.2018,Ankara
• Anonim,2016a. Hayvancılık Sektör Raporu, 2016 Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü, https://www.tigem.gov.tr/Erişim tarihi 10.03.2018
• Anonim, 2016b. 2016 yılı sektör değerlendirme raporu. Et ve Süt kurumu, Ankara
• Anonim,2017a.Türkiye İstatistik Kurumu(TÜİK).http://www.tuik.gov.tr/ Erişim Tarihi 23.02.2018,Ankara
• Anonim,2017b. TMMOB Ziraat Mühendisleri Odası. http://www.zmo.org.tr/ Erişim Tarihi 01.04.2018
• Anonim,2018.Hayvansitesi.http:www.hayvansitesi.com/hayvancılık/Türkiye’de büyükbaş hayvancılık Anonim,2018b.Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, https://www.tarim.gov.tr/Konular/Tarimsal-Destekler/Hayvancilik-Desteklemeleri Erişim tarihi 01.04.2018
• Akman,N.,Yener,S.M.,Cedden,F.,Şen.A.Ö.,2015.“Türkiye’de Büyükbaş Hayvan Yetiştiriciliğinde Durum, Değişimler ve Anlayışlar Türkiye Ziraat Mühendisliği VIII. Teknik Kongresi, Bildiriler Kitabı-2,12-16Ocak 2015,Ankara,S.781-808
• Akman,N.,Tuncel,E.,Yener,M.,Kumlu,S.,Özkütük,K.,Tüzemen,N.,Yanar,M.,Koç,A.,Şahin,O.,Kaya,Ç.Y.,2005.Türkiye’de Sığır Yetiştiriciliği .Türkiye Ziraat Mühendisliği VI.Teknik Kongresi,II.Cilt.s.687-706,3-7Ocak2005, Ankara
• Demircan, V., Dernek,Z., Yılmaz,H.,2005. “Türkiye ve Avrupa Birliği Sığırcılık Sektörünün Karşılaştırmalı Olarak İncelenmesi,7.Türkiye Tarım Ekonomisi Kongresi, ANTALYA
• Er,S., Özçelik, A.,2016 “Ankara’da Sığır Besi İşletmelerinin Ekonomik Yapısının Faktör Analizi İle İncelenmesi” Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi 2016, 26(1):17-25
• FAO,2016. http://www.fao.org/faostat/Erişim Tarihi 20.02.2018
• Kan, A., Direk., M.,2006 “ Konya İli Merkez İlçelerindeki Sığır Besiciliğine Yer Veren Tarım İşletmelerinin Ekonomik Analizi” Ziraat Fakültesi Dergisi 20(40):(2006)43-52
• Öztürk D, Karkacıer. O.,2008. “Süt Sığırcılığı Yapan İşletmelerin Ekonomik Analizi: Tokat İli Yeşilyurt İlçesi Örneği”. Gaziosmanpaşa Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 25 (1): 15-22.
• Vural,H., Fidan,H.,2007.“Türkiye’de Hayvansal Üretim ve Hayvancılık İşletmelerinin Özellikleri.” Tarım Ekonomisi Dergisi 2007;13(2):49-59