YÖNETİCİLERİN İNSAN İLİŞKİLERİ BECERİSİ ÜZERİNE BİR İNCELEME

Year 2020, Volume: 1 Issue: 2, 23 - 45, 30.09.2020

Meral Çalış Duman

Abstract

Günümüzde yaşanan krizler, doğal afetler, salgın hastalıklar gibi olağanüstü durumlar ve bunların işletmelere olan etkisi, yönetimin ve yöneticiliğin ne kadar önemli olduğunu bir kez daha göstermiştir. Bu durumlarda yöneticilerin sergiledikleri tutumlar, sürecin etkinliğini ve başarılı bir şekilde yönetilmesini de etkilemektedir. Özellikle, bu süreçte, yöneticilerin insan ilişkileri becerisi oldukça kritik bir önem taşımaktadır. Bu nedenle bu araştırmada, yöneticilerin insan ilişkileri becerisini, iletişim, dinleme, anlama, soru sorma, ikna etme gibi alt boyutlarıyla incelemek amaçlanmaktadır. Bu doğrultuda kavramsal ve teorik bir araştırma yapılmış, yöneticilerin insan ilişkileri becerisi üzerine bilgi sahibi olmak isteyen araştırmacılar ve yöneticiler için değerlendirmeler ve sonuçlar ortaya konmuştur.

Keywords

Yönetim, Yönetici, Yönetim Becerileri, İnsan İlişkileri Becerisi

AN INVESTIGATION ON THE HUMAN RELATIONS SKILLS OF MANAGERS

Abstract

Extraordinary situations such as crises, natural disasters, epidemics today and their impact on businesses showed once again how important management and managers. In these cases, the attitudes displayed by managers affect the effectiveness and successful management of the process. In particular, in this process, the human relations skills of managers are of critical importance. For this reason, in this research, the human relations skills of the managers, it is aimed to examine with sub-dimensions such as communication, listening, understanding, asking questions, persuasion. In this direction, a conceptual and theoretical research was conducted and evaluations and results have been presented for researchers and managers who want to have knowledge about the human relations skills of managers.

Keywords

Management, Manager, Management Skills

References

• Ada, Ş., M. Dilekmen, B. Alver ve İ. Seçer, (2010) “İlk ve Ortaöğretim Okul Yöneticilerinin Problem Çözme Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 16(2), ss.153-166.
• Arıkan, S., (2001) “Yöneticilerin Mevcut Liderlik Davranışları İle Astların Bekledikleri Lider Davranışı Arasındaki Farklılıklar ve Bankacılık Sektöründe Bir Uygulama”. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 15.
• Arıkboğa, Ş. (2013), Yönetim Becerileri, Der Yayınları, İstanbul.
• Arslan, Metin, (2014), Yönetim Organizasyon Ders Notları, Harran Üniversitesi, Şanlıurfa.
• Atay, Salim (2010), “Geliştirilebilir Yönetim Becerisi; Teorik ve Amprik Yönleriyle Politik Yeti”, Amme İdaresi Dergisi, 43(2), ss.65-80.
• Aydın, A. H. (2001), “Yönetimin Fonksiyonları”, (Edt); Salih Güney, Yönetim ve Organizasyon, Nobel Yayın, Ankara.
• Aytürk, N., (2012), Protokol Yönetimi; Kamusal Yaşamda Protokol Kuralları, 6. Baskı, Türkiye Ortadoğu Amme İdaresi Dergisi, Ankara.
• Barker, A., (1999), Daha İyi Nasıl Toplantı Düzenleme, (Çev.) Ali Çimen 1.Baskı, Timaş Yayınları, İstanbul.
• Barutçugil, İ. (2007), “Doğru Soruları Sormasını Bilmek” http://www.rcbadoor.com/precision_questioning.htm erişim tarihi 27.03.19.
• Büyükalan F. S., (2009), “Soru Cevap Yöntemi Eğitiminin Öğretmenlerin Soru Sorma Bilgisi ve Soru Sorma Tekniklerine Etkisi” Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi 3, ss. 167-195.
• Çelik, C., Yurdakul, M. (2009) “Hastane Yöneticilerinin Problem Çözme Becerileri: Bir Alan Araştırması”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1), ss. 95-108.
• Çetin, C. (2008), “Yöneticilerin Toplantı Yönetimi Becerileri ve Çalışanların Kararlara Katılma Düzeyleri Arasındaki İlişkinin Değerlendirilmesi”, İstanbul Ticaret Odası, İstanbul.
• De-Hua, W., Hui, L. (2007) “Nonverbal Language in CrossCultural Communication”, Sino-US English Teaching, 4(10), ss.66-60.
• Doğan, S., Şahin, F. (2011), “Yönetsel Güçlülük ve Etkililik: Kavramsal Bir Çalışma” Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 25(2), ss.61-85.
• Drucker, P.,(2012), Yönetim, Çev: İlker Gülfidan, Optimist Yayınları, İstanbul.
• Durukan, H., (2003), “Yönetimde İnsan İlişkileri”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 11(2), ss. 277-284.
• Efil, İ., (2010), İşletme Organizasyonu ve Ekip Yönetimi, Dora Yayıncılık, Bursa.
• Eren, Erol (1993), Yönetim ve Organizasyon, Beta Yayıncılık, İstanbul.
• Ertürk, E. M., (2012), Örgütsel Çatışma, Örgüt Sosyolojisi, Edt: Memet Zincirkıran, Dora Yayıncılık, Bursa.
• Harrıson, E. F. (1996) “A Process Perspective on Strategic Decision Making”, Management Decision, 34(1), pp. 46-53.
• Karabulut, E., E. Kuru, A. Pulur, (2009), “Beden Eğitimi Öğretmenliği Bölümü Öğrencilerinin Problem Çözme Becerilerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi” , Niğde Üniversitesi Beden Eğitimi Ve Spor Bilimleri Dergisi 3(3).
• Karabulut, S., (1996), Çağdaş Yöneticiye Yeni Ufuklar, Yönetimde 3 Boyut: Zaman, Toplantı, Stres Yönetimi, Araştırma Koordinasyon Merkezi, İstanbul.
• Katman, H. A. (2010), “Okul Yöneticilerinin Empatik Eğilimlerinin İncelenmesi: Isparta İl Merkezi Örneği”, Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta.
• Katz, R. L, (1955), “Skills of an Effective Administrator,” Harvard Business Review, 33(1), 33–42. http://www.sagepub.com/upm-data/45968_Chapter_3.pdf
• Kaymaz, K., (2009), Performans Değerleme ve Çalışan Verimliliği, Dora Yayıncılık, Bursa.
• Keith D., (1971), İşletmelerde İnsan Davranışı, Örgütsel Davranış, Arizona State Universty Press, United States.
• Koçel, T., (2014), İşletme Yöneticiliği, 15. Baskı, Beta Yayıncılık, İstanbul.
• Koçoğlu, E. (2010), “İşletmelerde Yöneticilerin Karar Verme Süreci Ve Bu Süreçte Bilişim Sistemlerinin Kullanımı: Ankara İli Örneği”, Atılım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara.
• Liu, Y., G. R. Ferris, R. Zinko, P. Perrewe, B.Weitz, J. Xu, (2007), “Predictors and Outcomes of Politikal Kill and Reputation in Organizations”, Journal of Vocational Behavior, 71, pp.46-165.
• Mortaş M., B. Safran (2004), “Yöneticilerin Problem Çözme Davranışlarını Etkileyen Faktörler Üzerine Bir Araştırma”, Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi 2, ss. 143-172.
• Nelson, B., P. Economy, (2008), Yöneticilik For Dummies, Doğan Kitap, İstanbul.
• Oyman, M., (2014), İkna Edici İletişim, Anadolu Üniversitesi Açık öğretim Fakültesi Yayını No: 1479, Eskişehir.
• Öktem, M. K., A. M. Özdemir, (2013), “Toplantı Yönetimi; Kamu Yönetiminde Karar Almanın Dayanılmaz Hafifliği” Sosyo-Ekonomi Dergisi, ss.221-242.
• Özdemir, S., (2009), “Etkili Yöneticilik ve Personel Geliştirme Faaliyetleri: Azerbaycan, Kazakistan ve Rusya Örnekleri”, Journal of Azerbaijani Studies, 550-557.
• Özel, E. (2010), “Farklı Kültürlerden Yöneticilerin Müzakere Tarzlarının Karşılaştırılması (Türk Ve Amerikan Yöneticilerinin Karşılaştırılması)” Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul.
• Özer, K., (2003), Gerçekçi Yönetişim, Sistem Yayıncılık, İzmir.
• Özgan, H., Ç. Celik, F. Bozbayındır (2010), “İlköğretim Okulu Müdürlerinin Müzakere Becerilerinin İncelenmesi” Bayburt Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 5(1-2).
• T. Fatt, J. (1998) “Nonverbal Communication and Business Success”, Management Research News, 21(4/5), pp.1-10.
• Rausch, E. (2003). “Guidelines for Management and Leadership Decision”, Management Decision, 41(10), pp.979-988.
• Rüzgar, N., M. Kurt, (2013), “Yöneticiler Aslında Ne Yapar? Yönetici Rolleri Hakkında Bursa Merkezli İşletmelerde Bir Araştırma”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 5/4, ss. 35-49.
• Shahzad, S., A., R., Ghazi, H., S.R., Khan, S. (2010) “Impact of Heads Decision Making Managerial Skill on Students Academic Achievement” Interdisciplinary Journal of Contemporary Researsch In Business, 2(6), pp. 399-411.
• Siebert, A. (1999), Kişiliğin Gücü, Çev: Elvan Uysal, Beyaz Yayıncılık, İstanbul.
• Sökmen, A., (2010), Yönetim ve Organizasyon, Detay Yayıncılık, Ankara.
• Suhaimia, A. W. Marzukia N. A., C. S. Mustaffa, (2014), “The Relationship between Emotional Intelligence and Interpersonal Communication Skills in Disaster Management Context: A Proposed Framework” Procedia-Social and Behavioral Sciences, 155, pp.110-114.
• Şahin, A., (2007) “Türk Kamu Yönetiminde Yönetsel İletişim ve Bu Konuda Düzenlenen Bir Anket Çalışmasının Sonuçları”, Maliye Dergisi, 152, ss. 82-84.
• Şahin, A., (2010), “Örgüt Kültürü-Yönetim İlişkisi ve Yönetsel Etkinlik”, Maliye Dergisi, 159, ss.21-35.
• Şimşek, M. Ş. , (2002), Yönetim ve Organizasyon, 8. Baskı, Günay Ofset, Konya.
• Taşcı, D., E. Eroğlu, (2008), “Kurumsal İletişim Kalitesinin Oluşmasında Yöneticilerin Geribildirim Verme Becerilerinin Etkisi” Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi,5(2).
• Thompson, B. L. (1998), Yeni Yöneticinin El Kitabı 1, Çev; V. G. Diker, Hayat Yayınları, İstanbul.
• Tokat, B., Aşkun İ. C., (2003), İşletmelerde Yönetim ve Örgüt, Eğitsel Yayın, İstanbul.
• Tokgöz, , O., Aytemiz S., (2013) “Örgütsel Güven, Örgütsel Özdeşleşme ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişki: Bir Devlet Hastanesinde Araştırma” Öneri Dergisi, 10(39), ss.61-76.
• Tony M., Bob Robertson, (2004),“Influencing, Negotiating Skills and Conflict-Handling: Some Additional Research and Reflections”, Industrial and Commercial Training, C.36, S.3. Tosun, K. (1990), Yönetim Ve İşletme Politikası, İşletme Fakültesi Yayını, İstanbul.
• Yıldırım, M. C., A. Kaya, R. Balay, S. Yılmaz (2013), “Okul Müdürlerinin Müzakere Becerilerine İlişkin Bir Analiz”, Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic 8(8), ss.2277-2289, Ankara.
• Yukl, G. (2004) “Leadership in Organizastions” Managerial Traits and Skills, Prentice Hall, New York.