AMİN MAALOUF’UN DOĞU’DAN UZAKTA ROMANINDA GÖÇ İMGELERİ: GİTMEK VE DÖNMEK İKİLEMİ

Year 2018, Volume: 1 Issue: 1, 66 - 72, 05.06.2018

Özge Sarıalioğlu

https://doi.org/10.33817/muhakeme.421138

Abstract

Her
metnin kendi içinde bir dinamiği vardır ve karakterler metin içinde koşuşturur.
Bu aynı zamanda metnin ritmini belirleyen bir şeydir. Doğu’dan Uzakta romanında bu ritim başkarakter Adam üzerinden
sağlanmıştır. Adam, olay örgüsünün hem yaşayanı hem de ikinci anlatıcısı
konumundadır. Romanda gitme/gelme, unutma/hatırlatma arasında gidip gelen göç
deneyimi başkarakter Adam’ın tuttuğu iç hesaplaşmaların yoğun bir biçimde
yaşandığı günlük aracılığıyla okuyucuya aktarılmıştır. Böylece gitme, kalma ve
dönme arasında gidip gelen göç anlatısının kaydı tutulmuştur. Bu makalede de başkarakter
Adam’ın günlüğünden yola çıkarak Âmin Maalof’un Doğu’dan Uzakta adlı romanında göç deneyimi tartışmaya alınmıştır.  Makalede göçle birlikte gelen imgeler ve eylemlilikler
bütününe; insanın kendine dönüşüne, kaygılarına, kayıplarına, kazanımlarına, mekânlar
arasındaki yolculuğuna odaklanılmıştır. Tanıklık, kaygı, yitim ve ölüm
kavramlarından hareketle göç ve mekân arasındaki ilişki incelenmiştir. Baş
mekân olarak ‘ev’ tartışmada merkezi bir konuma yerleştirilmiş,  buna bağlı olarak ‘ev’den kopuş/ ‘ev’e dönüş
imgeleri mekânın kaybı ve yeniden üretimi aracılığıyla tartışılmıştır.

Keywords

Göç, kaygı, tanıklık, yitirmek

References

• Alver, K. (2012). Edebiyat sosyolojisi. Ankara: Hece Yayınları.
• Bachelard, G. (1996). Mekânın poetikası. Çev. A. Derman. İstanbul: Kesit Yayıncılık.
• Bakhtin, M. (2001). Karnavaldan romana. Çev. C. Soydemir. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Butor, M. (1991). Roman üstüne denemeler. Çev. M. Rıfat. S. Rıfat. İstanbul: Düzlem Yayınları.
• Direk, Z. (2005). Derrida’nın ardından: ölüm, kültür ve dil. Ankara: Toplum ve Bilim Dergisi. S.102- 115.
• Elias, N. (2000). Zaman üzerine. çev.Veysel Atayman, İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Goffman, E (2014). Damga: örselenmiş kimliğin idare edilişi üzerine notlar. Çev. Ş. Geniş. L. Ünsaldı, S.N. Ağırnaslı. Ankara: Heretik Yayınları.
• Güçbilmez, B. (2006). Lorca’da zamanın temsili ve duende. Tiyatro Eleştirmenliği ve Dramaturji Bölüm Dergisi. (9).
• Harvey, D. (2013). Sosyal adalet ve şehir. Ç. M. Moralı. İstanbul: Metis Yayınları.
• Heidegger, M. (2001). Zaman ve varlık üzerine. Çev. Deniz Kanıt İstanbul: A Yayınevi.
• Kolakowski, L. (1999). Modernliğin sonsuz duruşması. Çev. S. Ayaz. İstanbul: Pınar Yayınları.
• Lefebvre, H. (2015). Mekânın üretimi. Çev. I. Ergüden. İstanbul: Sel Yayıncılık.
• Maalouf, A. (2008). Ölümcül kimlikler. Çev. A. Bora. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Maalouf, A. (2016). Doğu’dan uzakta. Çev. A. Berktay. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Watt, I., & Barthes. R. (2002). Roman ve gerçek etkisi. Çev. M. Sert. İstanbul: Donkişot Yayınları.
• White, P. (1995). Writing across worlds literature and migration. London: Routledge.