George Santayana and the Possibility of Epiphenomenal Naturalism

Year 2020, Volume: 3 Issue: 1, 1 - 8, 28.06.2020

Aysun Aydın

https://doi.org/10.33817/muhakeme.747289

Abstract

George Santayana, who is one of the important representers of American Pragmatic Naturalist Philosophical tradition, has a different role with respect to both retaining the main conceptions of this tradition and presenting a different and distinctive metaphysical conception. Santayana defines his philosophy on the basis of naturalism but he falls away from classical materialism of naturalist tradition because he accepts and defines idealist spiritual concepts; such as spirit, essence and substance. On the other hand, he associates his conceptual framework with the view of epiphenomenal materialism and for this reason he is criticized by classical materialist accounts of naturalism. Santayana defines his naturalistic view, that is based on these spiritual concepts, as genuine naturalism and he presents the subject of philosophy as the investigation of natural origins of these spiritual concepts. In this context, the aim of this study is to present the naturalistic conception of Santayana and to evaluate and analyze the place of his his idealist naturalism in philosophy, within the framework of criticisms to his position.

Keywords

George Santayana, nature, naturalism, idealism, epiphenomenalism

George Santayana ve Epifenomenal Natüralizmin Olanaklılığı

Abstract

Amerikan Pragmatist Natüralist Felsefe Geleneğinin en önemli temsilcilerinden biri olan George Santayana, hem bu geleneğin temel kavramlarını sürdürmek bakımından hem de kendine özgü ve farklı bir metafizik kavramsallaştırma sunmak bakımından farklı bir yere sahiptir. Felsefesini natüralizm temelinde tanımlayan George Santayana, natüralist geleneğin klasik materyalist çizgisinden tin, öz, töz gibi idealist düşünsel kavramları kabul edip tanımladığı için ayrılır. Bununla beraber, bu kavramsal çerçevesini epifenomenal materyalist görüş ile bağdaştıran Santayana, bu nedenle natüralist geleneğin klasik materyalist anlayışını benimseyen düşünürler tarafından eleştirilir. Santayana, bu düşünsel kavramlara dayanan natüralist bakış açısını gerçek natüralizm olarak tanımlayarak, felsefenin konusunu bu düşünsel kavramların doğal kökenlerinin araştırılması olarak tanımlar. Bu bağlamda, bu çalışmanın amacı, Santayana’nın natüralist kavramsallaştırmasını sunmak ve kendisine yapılan eleştiriler bağlamında düşünürün idealist ve epifenomenal natüralizminin natüralist felsefe geleneği içindeki yerini değerlendirmek ve analiz etmektir.

Keywords

George Santayana, doğa, natüralizm, idealizm, epifenomenalizm

References

• Cory, D. (1950). Some Notes on the Deliberate Philosophy of Santayana, The Journal of Philosophy, 47:5.
• Conway, C. G. (2007). Defining Spirit: An Encounter between Naturalist and Trans-Naturalist, Theology and Science, 5:2. Dewey, J. (1927). Half-Hearted Naturalism, The Journal of Philosophy, 24:3.
• Kerr-Lawson, A. (1986). Santayana’s Epiphenomenalism, Indiana University Press, 22:4.
• Kerr-Lawson, A. (1989). Santayana’s Non-Reductive Naturalism, Indiana University Press, 25:3.
• Munson, T. M. (1962). The Essential Wisdom of George Santayana, New York: Columbia University Press.
• Randall, J. H. (1954). George Santayana – Naturalizing the Imagination, The Journal of Philosophy, 51: 2.
• Santayana, G. (1923). Scepticism and Animal Faith; Introduction to a System of Philosophy, New York: Dover Publications.
• Santayana, G. (1925). Dewey’s Naturalistic Metaphysics, The Journal of Philosophy,. 22:25.
• Shook, J. R. (2003). The Possibility of an Empiricist Naturalism: Dewey and Santayana, Overheard in Seville: Bulletin of the Santayana Society, 21.
• Stone, J. A. (2012). Spirituality for Naturalists, Zygon, 47:3.
• Stuhr, J. J. (1997). Genealogical Pragmatism; Philosophy, Experience and Community, Albany: State University of New York Press.
• Stuhr, J. J. (2000). Pragmatism and Classical American Philosophy; Essential Readings and Interpretive Essays, New York: Oxford University Press.