Alternative Management in Surgical Treatment of Knee Osteoarthritis: Early Results of Our Patients With Proximal Partial Fibular Resection

Year 2019, Volume: 6 Issue: 3, 152 - 154, 31.12.2019

Emre Gültaç , Hıdır Tanyıldızı , Cem Kılınç , Nevres Aydoğan

Abstract

Knee
osteoarthritis (OA) is a chronic, progressive degenerative disease with
accompanying joint pain, stiffness, and deformity. Knee OA is a common joint
disease, with an incidence of 30% of the population older than 60 years. In
patients with knee OA, high tibial osteotomy, unicompartmental or total knee
prosthesis may be used as a surgical treatment option. As a new technique,
proximal partial fibular resection, which is an easier and less invasive
surgical method than high tibial osteotomy and total knee prosthesis, has been
introduced. The aim of this study is to evaluate the femorotibial angle change
and lateral compartment height change calculated on the leg length graph in the
preoperative and postoperative 6th month of patients with proximal partial
fibular resection (PPFR), to compare the knee scores (VAS (Visual Analog Score)
and WOMAC (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index)) and
to show the effectiveness of the method. Patients operated between January 2017
and December 2017 were retrospectively screened. Eighteen patients (7 male, 11
female) who underwent PPFR were included in the study. The mean follow-up
period was 8.2 months (6-11 months). The mean age was 66.2 (56-72 years). Postoperative
PPFR patients showed decreased knee joint pain and improved varus alignment.
According to clinical and radiological parameters, postoperative changes
were statistically significant when compared with preoperative values. As a
result, we believe that PPFR can significantly reduce knee pain in varus
osteoarthritis, improve the radiographic appearance of the knee joint, delay
the need for total knee arthroplasty, and facilitate rehabilitation in the
postoperative period.

Keywords

Arthroplasty, Osteoarthritis, Proximal Fibular Osteotomy, Proximal Partial Fibular Resection

Diz Osteoartriti Cerrahi Tedavisinde Alternatif Tedavi Yaklaşımı: Proksimal Parsiyel Fibular Rezeksiyon Yapılan Hastalarımızda Erken Dönem Sonuçlarımız

Abstract

Diz osteoartriti (OA), eklem ağrısı,
sertlik ve deformitenin eşlik ettiği kronik, progresif bir dejeneratif
hastalıktır. Diz osteoartriti 60 yaşından büyük popülasyonun %30'unda görülme
sıklığı olan yaygın bir eklem hastalığıdır.Diz osteoartriti olan hastalarda
cerrahi tedavi seçeneği olarak yüksek tibial osteotomi, unikompartmantal veya
total diz protezi uygulanabilmektedir. Günümüzde yeni bir teknik olarak, yüksek
tibial osteotomi ve total diz protezine oranla daha kolay ve daha az invaziv
bir cerrahi tedavi yöntemi olan proksimal parsiyel fibular rezeksiyon gündeme
gelmiştir. Çalışmamızdaki amacımız; proksimal parsiyel fibular rezeksiyon (PPFR)
hastalarının preoperatif ve postoperatif 6. aydaki bacak uzunluk grafisi
üzerinden hesaplanan femorotibial açı değişimini ve lateral kompartman
yükseklik değişimini değerlendirmek, diz skorlarını VAS (Vizüel Analog Skor) ve
WOMAC (Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index)
karşılaştırmak ve yöntemin etkinliğini göstermektir. Ocak 2017 ile Aralık 2017
arasında opere edilen hastalar retrospektif olarak tarandı. PPFR uygulanan 18
hasta (7 hasta erkek, 11 hasta kadın) çalışmaya dahil edildi. Hastaların
ortalama takip süresi 8.2 ay (6-11 ay) olarak belirlendi. Ortalama yaş 66.2
(56-72 yaş) idi. PPFR yapılan hastalarda postoperatif dönemde, diz eklem
ağrısında azalma, varus diziliminde düzelme gözlenmiştir. Klinik ve radyolojik
parametrelerde; preoperatif değerlerle karşılaştırıldığında postoperatif
değişim istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur. Sonuç olarak; PPFR, varus
osteoartritindeki dizde ağrıyı önemli ölçüde azaltabileceği, diz ekleminin
radyografik görünümünü iyileştireceği, total diz artroplastisine olan ihtiyacı
geciktirebileceği,  postoperatif dönemde
rehabilitasyonu kolaylaştırabileceği kanaatindeyiz.

Keywords

Artroplasti, Osteoartrit, Proksimal Fibular Osteotomi, Proksimal Parsiyel Fibular Rezeksiyon

References

• 1. Focht BC. Move to improve: how knee osteo- arthritis patients can use exercise to enhance quality of life. ACSM’s Health Fit J. 2012;16:24-8.
• 2. Felson DT, Naimark A, Anderson J, Kazis L, Castelli W, Meenan RF. The prevalence of knee osteoarthritis in the elderly: The Framingham Osteoarthritis Study. Arthritis Rheum. 1987;30(8):914-8.
• 3. Shiozaki H, Koga Y, Omori G, Yamamoto G, Takahashi HE. Epidemiology of osteoarthri- tis of the knee in a rural Japanese population. Knee. 1999;6(3):183-8.
• 4.Wang X, Wei L, Lv Z, et al. Proximal fibular osteotomy: a new surgery for pain relief and improvement of joint function in patients with knee osteoarthritis. J Int Med Res. 2017;45(1):282-9.
• 5. Yang ZY, Chen W, Li CX, et al. Medial compartment decompression by fibular osteotomy to treat medial compartment knee osteoarthritis: a pilot study. Orthopedics. 2015;38(12):e1110-4.
• 6. Takebe K, Nakagawa AK, Minami HI, Kanazawa HI, Hirohata KA. Role of the fibula in weight-bearing. Clin Orthop Relat Res. 1984;184(1):289-92.
• 7. Lu ZK, Huang C, Wang F, et al. Combination of proximal fibulectomy with arthroscopic partial meniscectomy for medial compartment osteoarthritis accompanied by medial meniscal tear. J Clin Diagn Res. 2018;12(1):1-3.
• 8.Vaish A, Kumar Kathiriya Y, Vaishya R. A Critical Review of Proximal Fibular Osteotomy for Knee Osteoarthritis. Arch Bone Jt Surg. 2019;7(5): 453-62.