Subject and Purpose: Although it differs according to the approach of the annotator
(muhashshi), criticism may be more or less found in almost the entire exegetical hashiya
literature. In these works, criticisms are directed against the exegete (mufassir), the previous commentators and annotators or any author who has expressed an opinion on
the matter. Being influential among the hashiya literature on al-Baidawi’s tafsir, Anwar alTanzil, the work of Sadi Chalabi can be considered as an important example in this regard.
On numerous issues, Sadi Chalabi disagrees with al-Baidawi, other exegetes and
annotators. One of the exegetes he criticizes heavily in that work is Ibn Kemal Pasha, his
predecessor as Sheikh al-Islam. Criticisms explicitly or implicitly directed to al-Baidawi in
Ibn Kemal Pasha’s tafsir are discussed by Sadi Chalabi. The aim of the study is to reach the
definitions of how the criticisms in exegetical hashiya literature give these works a
function.
Method: In the study, texts were analyzed by deskriptive method, the opinions of
mufessir and muhashshis were compared and the reasons for the ideas put forward were
investigated.
Results: Sadi Chalabi's criticisms of Ibn Kemal are, rather than concentrating on a specific
point, pertinent to Ibn Kemal exegetical connotations. Explanations offered by Ibn Kemal
in various instances including identifying the addressees of the verses, specifying the
conceptual content of some wordcs and interpreting a theological issue are deemed
inaccurate by Sadi Chalabi. It may be said that while Sadi Chalabi is in some cases right in
criticizing Ibn Kemal, at times what Ibn Kemal means is not fully understood.
Conclusions: In the final analysis the phenomenon of criticism in the exegetical hashiya
literature provides these works with a function oriented towards in-depth study of the
miscellaneous issues of other sciences in relation to tafsir as well as the meanings of the
verses.
Konu ve Amaç: Muhaşşîlerin yaklaşımına göre farklılık arz etse de ‘eleştiri’ tefsir hâşiye
literatürünün hemen hepsinde az veya çok bir yer işgal eder. Bu eserlerde takip edilen
müfessire, önceki şârih ve muhaşşîlere ya da ilgili konuda görüş serdeden herhangi bir
müellife eleştiriler yöneltilir. Sa‘dî Çelebi tarafından Beyzâvî’nin Envâru’t-tenzîl’i üzerine
yazılan hâşiye literatürü arasında etkili olmuş eseri, bu hususun önemli örneklerinden
addedilebilir. Sa‘dî Çelebi’nin bu eserinde müfessir Beyzâvî ile diğer müfessir ve
muhaşşîlere pek çok konuda itirazları olmuştur. Onun yoğun bir şekilde eleştirdiği
müfessirlerden biri şeyhülislâmlık makamından selefi olan İbn Kemâl Paşa’dır. İbn
Kemâl’in tefsirinde Beyzâvî’ye açıktan veya zımnen yönelttiği tenkitler, Sa‘dî Çelebi
tarafından tartışılmıştır. Çalışmanın amacı tefsir haşiyelerindeki eleştirilerin bu eserlere
nasıl bir işlev kazandırdığına dair tespitlere ulaşmaktır.
Yöntem: Çalışmada deskriptif yöntem ile metinler analiz edilmiş, müfessir ve
muhaşşîlerin görüşleri karşılaştırılarak öne sürülen fikirlerin sebep ve keyfiyetleri
araştırılmıştır.
Bulgular: Sa‘dî Çelebi’nin İbn Kemâl’e yönelik bu eleştirileri belirli bir alana
yoğunlaşmaktan ziyade İbn Kemâl’in tefsir tevcihleriyle ilgilidir. Sa‘dî Çelebi âyetin
muhatabının kimler olduğu, bazı lafızların kavramsal içeriği ve kelâmî bir meselenin izahı
gibi hususlarda İbn Kemâl’in bir takım açıklamalarını isabetli bulmamıştır. Kanaatimizce
Sa‘dî Çelebi, İbn Kemâl’i eleştirirken bazı durumlarda haklı olmakla birlikte bazen de İbn
Kemâl’in maksadı tam anlaşılamamıştır.
Sonuç: Son tahlilde tefsir hâşiyelerindeki eleştiri olgusunun, bu eserlere hem âyetlerin
kastının hem de tefsirle ilişkili olarak diğer ilimlerin çeşitli meselelerinin derinliğine
incelenmesine yönelik bir işlev kazandırdığı söylenebilir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Religion, Society and Culture Studies |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | August 30, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 1 Issue: 1 |