Bu çalışmada yabancı dil olarak Almanca öğrenen Türklerin ilgeç isteyen fiilleri kullanma davranışlarının incelenmesi, ana dili ve yabancı dilin farklı özelliklerinin öğrencilerde ne tür kullanım sorunlarına yol açtığının deneysel olarak ortaya çıkarılması ve sorunların çözümüne ilişkin öneriler geliştirilmesi amaçlanmaktadır. Araştırmanın yöntemi betimsel çözümleme modelidir. Araştırma için Selçuk Üniversitesi, Edebiyat Fakültesi, Alman Dili ve Edebiyatı Bölümünde yüz seksen sekiz öğrenciyle bir çalışma yürütülmüştür. Derlenen veriler SPSS programıyla dört farklı değişkende çözümlenerek yorumlanmıştır: doğru ilgeç ve durum kullanımı, yanlış ilgeç kullanımı, yanlış ad durumu kullanımı ve ilgeçsiz kullanım. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, Almanca öğrencilerinin ilgeçli fiil kullanımlarında başarı oranı yüzde otuz yedidir. Almanca ve Türkçe arasında fiil isteminde benzerlik olunca doğruluk oranı artmakta, farklılık olunca hatalar ortaya çıkmaktadır. Çok karşılaştıkları fiillerde iki dilin özellikleri farklı olsa bile doğruluk oranı yüksek çıkmıştır. Bu sonuçlara göre, öğrenme sürecinde ana dili ve yabancı dil arasında aktarım yapıldığı, dillerin yapısal farklılığından kaynaklanan hataların normal olduğu, sık karşılaşılan fiillerde olumsuz aktarımın azaldığı, yabancı dilde daha çok metin okumalarının öğrencilere farkındalık kazandıracağı ve ilgeçli fiil kullanımlarındaki hatalarını düzelteceği anlaşılmaktadır. Bu nedenle Almanca öğrencilerinin yabancı dil öğrenmede ana dili kurallarından yabancı dile doğru olan geçiş sürecinin hızlandırılması amacıyla Almanca metinlerle sık sık karşılaşmalarının sağlanması yararlı olacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | December 30, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 10 Issue: 2 |