BibTex RIS Cite

Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma

Year 2014, Volume: 7 Issue: 1, 107 - , 01.04.2014

Abstract

In literature, employee’s silence is investigated in many aspects. However, manager’s behavior of being sometimes silent towards his/her subordinates has not been investigated. The aim of this paper is to describe a theoritical frame of managerial silence and explore affecting factors. Questions are directed to deans and school managers in central campus of a public university as well as to an employee with management experience from each academic unit according to semi-structured interview approach. Gathered data are categorized by content analysis. The important findings are that there are conditions in which most of the managers/deans face situations where they cannot speak up and this behavior can be explained under five categories. The categories affecting the preference of manager’s being silent towards his/her subordinates are: Manager’s characteristics, subordinate’s characteristics, organisation’s features, nature of relationships and perceived risks.

References

  • AJZEN, I. (2012). “The Theory Of Planned Behavior “, P.A.M.Lange, A.W. Kruglanski ve E.T. Higgins (Eds). Handbook of Theories of Social Psychology vol.1 içinde (438- 459). London, UK: Sage. AJZEN, I.(1985). “From Intensions To Actions: A Theory of Planned Behavior” , J. KUHL ve J. BECKMAN (Eds). Action Control From Cognition to Behavior içinde (1139). Berlin: Springer Verlag. ALTINTAŞ, F. Ç. (2009). “Kişiliğin Algılanan Örgütsel Sabotaj Davranışları Üzerindeki Etkisi”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 27, sayı 1, 95-111.
  • ARBAK, Y., ŞANLI, A.Y. ve ÇAKAR, U. (2004). “İşyerinde Sapkın Davranış: Akademik Personel Üzerinde Yerel Bir Tanım ve Tipoloji Çalışması”, Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 5-24. ASLAN, Ş. ve ÖZATA, M. (2009), “Lider-Üye Etkileşiminin (LMX) Yöneticiye
  • Duyulan Güven Düzeyine Etkisi”, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9 (17), 95-116. BAŞARAN, İ. E. (2008), “Örgütsel Davranış İnsanın Üretim Gücü”, Ankara: Ekinoks. CİHANGİROĞLU, N. ve ŞAHİN, B. (2010), “Organizasyonlarda Önemli Bir Fenomen: Psikolojik Sözleşme”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 6, Sayı 11, 1-16. CROPANZANO, R. ve MITCHELL, M.S. (2005), “Social Exchange Theory: An Interdisciplinary Review”, Journal of Management, Vol.31 No:6, 874-900. ÇAKICI, A. (2010), “Örgütlerde İşgören Sessizliği”, Ankara: Detay Yayıncılık. DIENESCH, R. M. ve LIDEN, R.C. (1986), “Leader- Member Exchange Model of Leadership : A Critique and Further Development”, Academy of Management Review, Vol. 11, No. 3, 618-634. ERDEM, A. R. (1997), “İçerik Kuramları ve Eğitim Yönetimine Katkıları”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S.3, 68-76. GÜRBÜZ, S. (2006), “Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Ile Duygusal Bağlılık Arasındaki Ilişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 3, Yıl: 2, sayı:1, 48-75. ISAAC, R. G., ZERBE W. J. ve PITT, D.C. (2001), “Leadership and Motivation: The Effective Application of Expectancy Theory”, Journal of Managerial Issues, Vol. 13,2, 212-2 KELLEY, H. H.; (2000), “The Proper Study of Social Pyschology”, Social Pyschology Quarterly, Vol. 63, No. 1, 3-15. KOÇEL, T. (2010), İşletme Yöneticiliği, Onikinci Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş. MC CRAE, R. R, ve JOHN, O. P (1992), “An Introduction to the Five-Factor Model and its Applications”, Journal of Personality, 60(2), 175-215. MC CRAE, R. R. ve COSTA, P. T. Jr (1987), “Validation of the Five-Factor Model of Personality Across Instruments and Observers”, Journal of Personality and Social Pyschology, Vol: 52,No.1, 81-90. MILLIKEN F. J., MORRISON, E. W. ve .HEWLIN, P.F. (2003), “An Explatory study of Employee Silence: Issues That Employees Don’t Communicate Upward and Why”, Journal of Management Studies, 40 (6), 1453-1476. PINDER C. C. ve HARLOS, K.P. (2001), “Employee Silence: Quiescence and Aquiescence as Responses to Perceived Unjustice”, Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
  • PREMEAUX, S. F. (2001), “Breaking the Silence: Toward an Understanding of Speaking Up in the Workplace”, Basılmamış Doktora Tezi, Louisiana State University. ROBBINS, S. P. ve JUDGE, T. A. (2012), Örgütsel Davranış, Ondürdüncü Basımdan Çeviri, Ed. İ. ERDEM (Ed.), İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık. SOLMUŞ, T. (2005), İnsan Kaynakları Profesyonelleri Açısından Seçim Mülakatları ve Mülakat Yanlılıkları, internet: http://tariksolmus.org/site/ makaleler/ secimmulakat. pdf, Erişim Tarihi: 15 Nisan 2013 YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2011), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Sekizinci Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma

Year 2014, Volume: 7 Issue: 1, 107 - , 01.04.2014

Abstract

Yazında, işgörenin yöneticilerine sessiz kalma davranışı konu, neden, sonuç ve değişik bileşenlerle etkileşimi çerçevesinde araştırılmıştır. Ancak, yöneticinin astları karşısında bazen sergileyebileceği sessiz kalma davranışı araştırılmamıştır. Bu çalışmanın amacı, yönetici sessizliğinin teorik temelleri konusunda bir çerçeve çizerek sessizlik tercihini etkileyen hususlar konusunda keşifte bulunmaktır. Bu amaçla bir kamu üniversitesinin merkez ilçede kampüsündeki dekan ve yüksekokul müdürleri ve her birimden yöneticilik deneyimi olan bir çalışana, görüşme formu yaklaşımıyla sorular yöneltilmiştir. Elde edilen bilgiler içerik analiziyle çözümlenmiştir. Araştırmanın önemli bulguları, yöneticilerin çoğunun açıkça konuşamadıkları durumların olduğu ve bunun beş kategori altında açıklanabildiğidir. Bu kategoriler, yöneticinin özellikleri, astın özellikleri, örgütün özellikleri, ilişkilerin niteliği ve algılanan risklerdir.

References

  • AJZEN, I. (2012). “The Theory Of Planned Behavior “, P.A.M.Lange, A.W. Kruglanski ve E.T. Higgins (Eds). Handbook of Theories of Social Psychology vol.1 içinde (438- 459). London, UK: Sage. AJZEN, I.(1985). “From Intensions To Actions: A Theory of Planned Behavior” , J. KUHL ve J. BECKMAN (Eds). Action Control From Cognition to Behavior içinde (1139). Berlin: Springer Verlag. ALTINTAŞ, F. Ç. (2009). “Kişiliğin Algılanan Örgütsel Sabotaj Davranışları Üzerindeki Etkisi”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve idari Bilimler Fakültesi Dergisi, Cilt 27, sayı 1, 95-111.
  • ARBAK, Y., ŞANLI, A.Y. ve ÇAKAR, U. (2004). “İşyerinde Sapkın Davranış: Akademik Personel Üzerinde Yerel Bir Tanım ve Tipoloji Çalışması”, Yönetim Araştırmaları Dergisi, 4(1), 5-24. ASLAN, Ş. ve ÖZATA, M. (2009), “Lider-Üye Etkileşiminin (LMX) Yöneticiye
  • Duyulan Güven Düzeyine Etkisi”, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 9 (17), 95-116. BAŞARAN, İ. E. (2008), “Örgütsel Davranış İnsanın Üretim Gücü”, Ankara: Ekinoks. CİHANGİROĞLU, N. ve ŞAHİN, B. (2010), “Organizasyonlarda Önemli Bir Fenomen: Psikolojik Sözleşme”, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 6, Sayı 11, 1-16. CROPANZANO, R. ve MITCHELL, M.S. (2005), “Social Exchange Theory: An Interdisciplinary Review”, Journal of Management, Vol.31 No:6, 874-900. ÇAKICI, A. (2010), “Örgütlerde İşgören Sessizliği”, Ankara: Detay Yayıncılık. DIENESCH, R. M. ve LIDEN, R.C. (1986), “Leader- Member Exchange Model of Leadership : A Critique and Further Development”, Academy of Management Review, Vol. 11, No. 3, 618-634. ERDEM, A. R. (1997), “İçerik Kuramları ve Eğitim Yönetimine Katkıları”, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, S.3, 68-76. GÜRBÜZ, S. (2006), “Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Ile Duygusal Bağlılık Arasındaki Ilişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt 3, Yıl: 2, sayı:1, 48-75. ISAAC, R. G., ZERBE W. J. ve PITT, D.C. (2001), “Leadership and Motivation: The Effective Application of Expectancy Theory”, Journal of Managerial Issues, Vol. 13,2, 212-2 KELLEY, H. H.; (2000), “The Proper Study of Social Pyschology”, Social Pyschology Quarterly, Vol. 63, No. 1, 3-15. KOÇEL, T. (2010), İşletme Yöneticiliği, Onikinci Baskı, İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş. MC CRAE, R. R, ve JOHN, O. P (1992), “An Introduction to the Five-Factor Model and its Applications”, Journal of Personality, 60(2), 175-215. MC CRAE, R. R. ve COSTA, P. T. Jr (1987), “Validation of the Five-Factor Model of Personality Across Instruments and Observers”, Journal of Personality and Social Pyschology, Vol: 52,No.1, 81-90. MILLIKEN F. J., MORRISON, E. W. ve .HEWLIN, P.F. (2003), “An Explatory study of Employee Silence: Issues That Employees Don’t Communicate Upward and Why”, Journal of Management Studies, 40 (6), 1453-1476. PINDER C. C. ve HARLOS, K.P. (2001), “Employee Silence: Quiescence and Aquiescence as Responses to Perceived Unjustice”, Research in Personnel and Human Resources Management, 20, 331-369.
  • PREMEAUX, S. F. (2001), “Breaking the Silence: Toward an Understanding of Speaking Up in the Workplace”, Basılmamış Doktora Tezi, Louisiana State University. ROBBINS, S. P. ve JUDGE, T. A. (2012), Örgütsel Davranış, Ondürdüncü Basımdan Çeviri, Ed. İ. ERDEM (Ed.), İstanbul: Nobel Akademik Yayıncılık. SOLMUŞ, T. (2005), İnsan Kaynakları Profesyonelleri Açısından Seçim Mülakatları ve Mülakat Yanlılıkları, internet: http://tariksolmus.org/site/ makaleler/ secimmulakat. pdf, Erişim Tarihi: 15 Nisan 2013 YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2011), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Sekizinci Baskı, Ankara: Seçkin Yayıncılık.
There are 4 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Journal Section Articles
Authors

Ayşehan Çakıcı This is me

Berna Aysen

Publication Date April 1, 2014
Published in Issue Year 2014 Volume: 7 Issue: 1

Cite

APA Çakıcı, A., & Aysen, B. (2014). Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma. Niğde Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(1), 107.
AMA Çakıcı A, Aysen B. Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. April 2014;7(1):107.
Chicago Çakıcı, Ayşehan, and Berna Aysen. “Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma”. Niğde Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 7, no. 1 (April 2014): 107.
EndNote Çakıcı A, Aysen B (April 1, 2014) Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 7 1 107.
IEEE A. Çakıcı and B. Aysen, “Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma”, Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, vol. 7, no. 1, p. 107, 2014.
ISNAD Çakıcı, Ayşehan - Aysen, Berna. “Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma”. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 7/1 (April 2014), 107.
JAMA Çakıcı A, Aysen B. Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2014;7:107.
MLA Çakıcı, Ayşehan and Berna Aysen. “Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma”. Niğde Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, vol. 7, no. 1, 2014, p. 107.
Vancouver Çakıcı A, Aysen B. Örgütlerde Yönetici Sessizliği Mümkünmüdür? Keşifsel Bir Araştırma. Niğde Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2014;7(1):107.