Türkiye’de 2013-2023 Yılları Arasında Gazetecilik Alanında Tamamlanmış Yüksek Lisans ve Doktora Tez Çalışmalarının Bibliyometrik Analizi
Yıl 2024,
Cilt: 3 Sayı: 1, 132 - 148, 30.06.2024
Zeynep Yelda Kadıoğlu
,
Esma Nur Sezen
,
Olcayto Ersoy
Öz
Bu çalışmada 2013-2023 yılları arasında Türkiye’deki üniversitelerin gazetecilik bölümlerinde tamamlanmış yüksek lisans ve doktora tezleri bibliyometrik analiz yöntemiyle haritalanmıştır. Gazetecilik alanında çalışmak isteyen akademisyenler, medya ve gazetecilik sektöründeki gelişmeleri takip eden tüm paydaşlar ve alana ilgi duyanlar için lisansüstü tezler üzerinden oluşan akademik çıktıları on yıllık süreç içinde ortaya koyabilmek çalışmanın çıkış noktasını oluşturmuştur. Böylelikle son yıllarda lisansüstü düzeyde gazetecilik çalışmalarının yoğunlaştığı alanlar ve üretildiği kurumlar gözlemlenebilir duruma getirilmeye çalışılmıştır. Türkiye’deki üniversitelerde gazetecilik ve medya alanında farklı isimlerde bilim dalı kürsüleri mevcuttur. Öncelikle gazetecilik alanında iletişim fakülteleri altında kurulan ve lisansüstü eğitim veren bilim dalları belirlenmiş sonrasında seçili yıllar arasında bu bilim dallarında tamamlanan tezler üzerinden çalışılmıştır. 2013-2023 yılları arasında 131 doktora ve 618 yüksek lisans olmak üzere 749 tez yazılmıştır. Söz konusu tezlerin tamamının lisansüstü düzeyine, konularına, üniversitelere, şehirlere, yıllara göre dağılımı incelenmiştir.
Kaynakça
- Adam, G. S. (2001). The Education of Journalists. Journalism, 2(3), 315-339.
- Akıllıtercih. (2024 Mart22). https://www.akillitercihtv. com/yuksekogretim-program-atlasi/
- Alpay, Y. (2021). Yalanın siyaseti. Destek Publishing and Media Group. Başer, N. (1990). Yazılı Basının Yetişmiş Eleman İhtiyacı ve İstanbul Üniversitesi Basın Yayın Yüksekokulu. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
- Bozdemir, E., & Köse, G. (2021). Faaliyete Dayalı Maliyet Yönteminin Sağlık İşletmelerinde Uygulanmasının Görsel Haritalama Tekniği ile Bibliyometrik Analizi. Muhasebe Bilim Dünyası Dergisi, 23(2), 172-203.
- Cope, B., Kalantzis, M., & Magee, L. (2011). Towards a Semantic Web: Connecting Knowledge in Academic Research. Chandos Publishing. Donthu, Naveen & Kumar, Satish & Mukherjee, Debmalya & Pandey, Nitesh & Lim, Weng Marc, 2021. How to conduct a bibliometric analysis: An overview and guidelines Journal of Business Research , Elsevier, cilt. 133(C), 285-296
- Gülçay H. (2020). Türkiye’de Gazetecilik Eğitiminin Basın Yayın Yüksekokulları ve İletişim Fakülteleri Üzerinden Değerlendirilmesi: Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi Örneği, Uşak Üniversitesi Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi
- İrvan, S. (2022). Türkiye’de Gazetecilik Eğitimi Üzerine: Akademisyenler Ne Diyor? Etkileşim (10), 236-253. https://doi.org/10.32739
- Jia, X., Dai, T., & Guo, X. (2014). Comprehensive exploration of urban health by bibliometric analysis: 35 years and 11,299 articles. Scientometrics, 99, 881-894
- Nerone, J. (2013). Why journalism history matters to journalism studies. American Journalism, 30(1), 15-28.
- OECD. (2024 Mart 24). https://www.oecd-ilibrary. org/science-and-technology/bibliometric-indicators-and-analysis-of-research-systems_208277770603
- Tokgöz, O. (2003). Türkiye’de İletişim Eğitimi: Elli Yıllık Bir Geçmişin Değerlendirilmesi. Kültür ve İletişim Dergisi, 6 (1): 9-32.
- Topuz, H. (1973). 100 Soruda Türk Basın Tarihi. İstanbul: Gerçek Yayıncılık.
- Ulakbim. (2024 Mart 24). https://cabim.ulakbim.gov.tr/bibliyometrik-analiz
- Uzun, R. (2011). Türkiye’de gazetecilik eğitimi: Değişimler ve eğilimler. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (15), 119-132.
- Weaver, D. H. (2003). Journalism Education in The United States. Journalism Education in Europe and North America an International Comparison. (ss. 49-64). (Ed.) Romy Fröhlich & Christina Holtz-Bacha. New Jersey: Hampton Press, Creskill
- Yıldırım B. (2009). Gazetecilik Eğitimi: Değişim İhtiyacı ve Dönüşümler, Ankara Üniversitesi, Yayımlanmamış Doktora Tezi