GİRESUN İLİNDE YAŞAYAN İNSANLARDA TRİTYUM DÜZEYLERİ

Year 2018, Volume: 13 Issue: 1, 1 - 6, 21.01.2018

Serdar Dizman , Recep Keser , Adnan Yılmaz Banu Çakır

Abstract

Trityum, hidrojenin radyoaktif bir izotopudur ve
fiziksel yarı ömrü 12.3 yıldır. İnsan vücudundaki trityum konsantrasyonu,
idrardaki trityum konsantrasyonunun ölçülmesi suretiyle belirlenir. İdrar
örneklerindeki trityum aktivite konsantrasyonları sıvı sintilasyon sayacı (LSC)
ile belirlendi. İdrar örnekleri, Giresun ilinde yaşayan ve Türkiye İstatistik
Enstitüsü tarafından belirlenen 102 yetişkin katılımcıdan alındı.
Katılımcıların yaşları 18 ile 65 arasında değişmekte olup katılımcıların 63’ü
(%61.8) kadındır. Alınan idrar örneklerindeki ortalama trityum konsantrasyonu
14.35±2.17Bq/L ve maksimum konsantrasyon 45.96Bq/L olarak bulundu. Uygulanan
yöntemin MDA’sı 2.59Bq/L’dir. 21 örneğin (%20.6) trityum konsantrasyonu MDA’nın
altında bulundu. İdrar örneklerinde ortalama trityum konsantrasyonları kadınlar
için 14.82±2.28Bq/L, erkekler için ise 13.63±2.06Bq/L olarak bulundu. Ayrıca,
kadınlar ve erkekler için yıllık etkin doz değerleri hesaplandı ve bulunan
değerler uluslararası doz limit değerleriyle karşılaştırıldı. 

Keywords

Trityum, İdrar, Giresun, Türkiye, Halk Sağlığı

References

• 1. UNSCEAR, (1982). Sources and Effects of Ionizing Radiation: Sources and Biological Effects: Report to the General Assembly with Annexes, United Nations Scientific Committee on the Effects of Atomic Radiation, New York.
• 2. Mook, W.G., (2000). Environmental Isotopes in the Hydrological Cycle: Principles and Applications. UNESCO, Publication Number: 39, 164 s.
• 3. Okada, S. and Momoshima, N., (1993). Overview of Tritium Characteristics, Sources, and Problems. Health Physics, Vol:65, pp:595–609.
• 4. Hill, R.L. and Johnson, J.R., (1993). Metabolism and Dosimetry of Tritium. Health Physics, Vol.65, pp:628–647.
• 5. Belloni, P., Clemente, GF., Di Pietro, S., and Ingra, G., (1983). Tritium levels in Blood and Urine Samples of the Members of the Italian General Population and Some Exposed Subject. Radiation Protection Dosimetry, Vol:4, pp:109–113.
• 6. Cawley, C.N., Lewis, B.A., and Cannon, L.A., (1985). Possible Parameters in the Urinary Excretion of Tritium. Trans Am Nucl Soc., Vol:50, pp:39–44.
• 7. ICRP, (1999). Protection of the Public in Situations of Prolonged Radiation Exposure. International Commission on Radiological Protection, ICRP Publication 82, Ann. ICRP 29, Ottawa.
• 8. Etnier, E.L., Travis, C.C., and Hetrick, D.M., (1984). Metabolism of Organically Bound Tritium in Man. Radiation Research, Vol:100, pp:487–502.
• 9. ADNKS,(2015). Adrese Dayalı Nüfus Kayıt sistemi. Türkiye İstatistik Kurumu, Ankara.
• 10. Puhakainen, M. and Heikkinen, T., (2008). Tritium in the Urine in Finnish People. Radiation Protection Dosimetry, Vol:128, pp:254–257.
• 11. Currie, L.A., (1968). Limits for Qualitative Detection and Quantitative Determination. Anal Chem., Vol:40, pp:586–593.
• 12. ICRP, (1997). Individual Monitoring for İnternal Exposure of Workers. International Commission on Radiological Protection, ICRP Publication 78, Ann. ICRP 27, Ottawa.
• 13. ICRP, (1994). Limits for Intakes of Radionuclides by Workers. International Commission on Radiological Protection, ICRP Publication 30, Ann. ICRP 2, Ottawa.