Bu çalışma, 19. yüzyılda, İzmir ve Selanik gibi ticaret merkezleri ile iç bölge
kırsallarının piyasa mekanizmasına eklemlenme süreçlerindeki muhtemel farklılaşmaların neler olduğunu kantifiye etmeyi amaçlamaktadır. Aynı za man da bu çalışma, söz
konusu farklılaşmaların Osmanlı tarım sektörünün coğrafî yapısına nasıl yansıdığını
bulmayı da amaçlar. Bu çalışmada kullanılan veriler, hepsi 1844–45 yıllarına ait olan
İzmir, Selanik ve Akşehir bölgelerindeki 20 köyden toplanmıştır. Köylerden yarısı
(434 hane) orta Anadolu’daki Akşehir kasabasından; geriye kalan köyler ise İzmir ve
Selanik arasında eşit olarak dağılan köylerden (375 hane) oluşmuştur. Her iki grup,
kırsal ekonomilerin piyasaya açılmalarında ortaya çıkabilecek olan muhtemel değişiklikler hesaba katılarak karşılaştırıl mıştır. Bu değişiklikler, mesleki uzman laşma, gelir
dağılımı, refah dağılımı ve vergi yapısıdır. Çalışmanın bulgularının kantifiye edilme sinde, Gini katsayısı ve standart sapma gibi istatis tiksel yön temler kullanılmıştır.
Çalış ma dan elde edilen sonuçlar, Osmanlının İzmir ve Selanik gibi ticaret merkezlerinin kırsal kesim le ri nin, ülkenin daha iç bölgelerindeki kırsal kesimlere göre pazara
eklemlenmede önde ol duğu göstermektedir.
Osmanlı tarım sektörü Gini katsayısı tarım standart sapma Osmanlı ver gi sis temi gelir dağılımı.
This study tries to testify the possibility of a periodical differentiation likely
to be seen in the process of break into the market of the hinterland of the Ottoman
commercial centers like Smyrna and Salonika and of the rural regions in far interior
to the market mechanism in the mid 19th century by sampling method. It also attempts to find out how this differentiation applied to the geography of Ottoman
agricultural economy. The data utilized in the study is obtained from 20 villages of
the districts of Smyrna, Salonika and Aksehir, all dated 1844–45. Half of the villages
(434 households) belong to Aksehir, a town in central Anatolia, while the rest (375
households) are equally divided between the commercial centers of Smyrna and Salonika. Both groups are compared by taking into account the changes likely to arise
when rural economies are opened to market. These changes are seen as professional
groups, income distribution, wealth distribution and tax structure. In quantifying the
findings of the research such technical instruments as gini coefficient and standard
deviation are used. The results obtained from the research show that the rural hinterlands of Ottoman commercial centers like Smyrna and Salonika have precedence
to the rural regions in deep interior of the country.
Ottoman agrarian sector Gini coefficient agriculture standard deviation regional economy Ottoman tax system income distribution.
Primary Language | English |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | July 27, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 |