Bu çalışmada 1948’den 2014’e kadar İsrail’deki devlet okullarında kullanılmış
olan İbranice tarih ders kitaplarında Osmanlı tarihinin nasıl işlendiği incelenmektedir.
Tüm kitaplarda kuruluş dönemi ve fetihler anlatılırken gaza tezine dayanılmakta,
Osmanlılar için gaza idealinin önemi vurgulanmaktadır. Klasik dönemindeki Osmanlı
İmparatorluğu merkezi yönetimi, etkili ordusu ve gayrı-Müslimlere karşı hoşgörülü
tutumuyla takdir edilmektedir. Buna karşılık eski yeni tüm kitaplar Osmanlı tarihyazımındaki
gerileme paradigmasını kabul etmektedir ve 1990’larla sonrasında yayınlanan
kitaplar gerileme devri olarak gördükleri döneme ağırlık verdikleri için sundukları
Osmanlı imgesi daha olumsuzdur. Tüm kitaplarda İmparatorluğun 16. yüzyıldan
sonra idaresi, ordusu ve ekonomisiyle zayıflayarak yolsuzluk ve anarşinin hüküm
sürdüğü bir ülkeye dönüştüğü anlatılmaktadır. Balkanlardaki isyanlar haklı bulunmakta
ve yönetim isyancılara kıyım uygulamakla itham edilmektedir. Tanzimat dönemi
reformlarının çoğunun muhafazakârların direnci yüzünden hayata geçirilemediği
kaydedilmektedir. Abdülhamid idaresinin baskıcılığı vurgulanmakta, Jön Türklerin
etnosentrik politikaları eleştirilmektedir. Çanakkale ve Filistin’deki savaşlar çoğunlukla
İngiliz perspektifinden aktarılmaktadır. Ermeni olaylarının anlatımı eski kitaplarda
yenilerine oranla Türkiye’nin resmi tarih tezlerine daha yakındır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | June 21, 2019 |
Published in Issue | Year 2019 Volume: 54 Issue: 54 |