Hz. Peygamber’in Zifaf Gerçekleşmeden Boşadığı İddia Edilen veya Vefatıyla Boş Kalan Hanımlar

Year 2018, Volume: 8 Issue: 3, 587 - 593, 27.11.2018

Hakan Temir

Abstract

İnsanlığa
en güzel örnek olan Hz. Peygamber, biri cahiliye döneminde diğerleri ise İslâmî
dönemde olmak üzere on bir hür ve iki cariye ile evlenerek örnek aile tablosu
bırakmıştır. Müminlerin anneleri olarak bilinen Peygamber eşlerinin onunla
birlikte yaşadıkları örnek hayat Müslümanlar tarafından merak edildiğinden ve
örnek alınmak istendiğinden tarihçiler tarafından araştırılmıştır. Böylelikle
her birisinin hayatı tüm yönleriyle temaşa edilmiştir. Fakat bu arada, Aziz ve
Celil olan Allah’ın en sevmediği helal olarak nitelendirilen boşama fiilinin insanlar
nazarında hoş karşılanmamasından olsa gerek, Hz. Peygamber’in zifaf
gerçekleşmeden boşadığı eşlerden çok fazla bahsedilmemiştir.

Müslümanlar
bu konuları çok merak etmemiş veya araştırmamış, art niyetli kimseler ise bu
konuları biraz saptırarak ve farklı bir mecraya çekerek Hz. Peygamber’i
itibarsızlaştırma cihetine gitmişlerdir. Hâlbuki rivayetlerin muhtelif olduğu
bu meselede her iddiayı gelişigüzel değerlendirmek veya kabul etmek doğru
değildir. Haklılık payı olan rivayetlerde ise Hz. Peygamber, temelleri atılmaya
çalışılan ailede sıkıntılar baş gösterdiğinde nasıl davranılacağını ve sağlam
aile birlikteliğinin hangi şekillerde başlayacağını en güzel şekilde bize
yansıtmıştır. Her konuda ayakları yere basan ve gerçeklikten uzak olmayan
kararlar veren Hz. Peygamber, aldatan veya ümit verip sonrasında hüsrana sevk
eden taraf olmaktansa en başta tavrını koymuştur. Dolayısıyla evliliklerin
başlangıcında Hz. Peygamber’in örnekliği dikkate alınması için bu makalede Hz.
Peygamber’in henüz zifaf gerçekleşmeden boşadığı iddia edilen eşleri teker
teker ve tüm yönleriyle incelenecektir.

Abstract

  The prophet Mohammed who is the most nicest
example to the people got married with eleven free women and two female slaves.
One of them was in the period of ignorance ; others was in the Islam period and
so , he left the example of good family portrait.It was investigated by the
historiographers as he was wondered by Muslims because the way he lived with
his wifes and he was wanted to be an example for it .Thus,each wife’s life was
contacted with the all aspects .But in the meantime , Aziz and Celil ,probably
the most dislike of adjectives of Allah,which are at the same time halal is
considered to be not welcomed against believers , the divorces before the
nuptial the prophet did , is not mentioned so much .

  Muslims were not curious or did not research
about this issue ,malicious people have been intending to discredit the prophet
by misleading this issue and adding different and wrong meanings.However , it
has so sundry rumors about it and admiting or eveluating randomly each claims
is not true and reasonable .In the rumors which can be justifiable, prophet
showed early troubles in the family attempted to embark on the basis of how to
start in what way the treat will and strong family cooperation reflected to us
in the most proper way. He made his decisions not far from reality and he was
confidental.The prophet referred to show people what is better than cheated or
frustrated after giving hopes in the first attitude of his.Thence , at the
beginning of the Prophet’s marriage to be regarded for easiness in this article
, yet the prophet’s wifes who were 
professed allegendly divorced before the nuptial will be analyzed one by
one.

Keywords

Hz. Peygamber, Peygamber Eşleri, Boşama

References

• Abdürrezzâk, E. B. (1403). el-Musannef, thk. Habibürrahman el-A’zemî. Beyrût: Mektebetü’l-İslâmî.Askalânî, İ. H. (1384/1964). Telhîsü’l-Habîr fî Ehâdisü’r-Râfiî’l-Kebîr, thk. Seyyid Abdullah Hâşim. Medîne: yy.Askalânî, İ. H.(1412/1992). el-İsâbe fî Temyîzi’s-Sahâbe, thk. Ali Muhammed el-Becâvî. Beyrût: Dâru’l-Cîl.Askerî, M. (1414/1994). Ehâdisü Ümmü’l-Mü’minin Âişe. et-Tevhidü linneşr.Belâzurî, Ahmed b. Yahya b. Câbir (1417/1996). Ensâbu’l-Eşrâf, thk. Süheyli Zekkâr-Riyad Ziriklî. Beyrut: Dâru’l-Fikr.Beyhâkî, H. A. (1344). es-Sünenü’l-Kübrâ ve fî Zeylihi. Mısır: Dâiretü’l-Meârif.Canan, İ. (2005). Kütüb-i Sitte Tercüme ve Şerhi. Ankara: Akçağ Yayınları.Ebü’l-Fidâ, İ. (trz). es-Sîretü’n-Nebeviyye, thk. Mustafa Abdulvâhid. Hâkim, E. A. (1411/1990). el-Müstedrek ‘ale’s-Sahîheyn, Beyrût: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye.İbn Habib, M. C. (trz). Kitâbû’l-Muhabber, thk. Elisa Lichtenstadter, Beyrut.İbn Hişâm, M. C. A.(2006). es-Sîretü’n-Nebeviyye, çev: Hasan Ege. İstanbul: Kahraman Yayınları.İbn İshak, M. (2004). es-Sîretü’n-Nebeviyye, thk. Ahmed Ferîd el-Mezîdî, Beyrût: Dâru’l-İlmiyyeİbn Kesîr, Ebu’l-Fidâ (1994). el-Bidâye ve’n-Nihâye (Büyük İslam Tarihi), çev: Mehmet Keskin. İstanbul: Çağrı Yayınları. İbn Rüşd el-Cedd, A. K. (1408/1988). el-Mükaddemât vel-Mümehhedât, thk. Muhammed el-Hacî, Beyrût: Dâru’l-Garb.İbn Sa’d, A. M. (1421/2001). et-Tabakâtü’l-Kübrâ, thk. Alî Muhammed Ömer. Kahire: Mektebetü’l-Hancî.İbnü’l-Esîr, M. (1991). el-Kâmil fî’t-Târih (İslam Tarihi), çev: M. Beşir Eryarsoy. İstanbul: Bahar Yayınları.İbnü’l-Esîr, M. (1972). Câmiü’l-Usül fî Ehâdisi’r-Rasûl, thk. Beşîr Uyûn, Beyrût: Dâru’l-FikrKazıcı, Z. (1991). Hz. Muhammed (sas)’in Eşleri ve Aile Hayatı. İstanbul: Çağ Yayınları.Kur’an-ı Kerîm.LAŞİN, M. Ş. (1987). Ezvâcü’n-Nebi Sallallahu Aleyhi ve Sellem. Riyad: Mektebetü’l-Maârif.Mâverdî, E. H. (trz). Kitâbü’l-Hâvî’l-Kebîr. Beyrût: Dâru’l-Fikr.Rûdânî, M. (2011). Cem’ul-Fevâid min Câmi’il-Usûl ve Mecma’iz-Zevâid. İstanbul: Ocak Yayınları. Suyûtî, C. (911). Câmiü’l-Ehâdis.Taberî, M. C. (1407). Târihü’t-Taberî. Beyrût: Dâru’l-Kütübü’l-İlmiyye.Watt, W. M. (2016). Hz. Muhammed Medine’de. İstanbul: KURAMER Yayınları.Yavuz, A. F. (2000). İslâm İlmihali. İstanbul: İstanbul Dağıtım.Zehebî, Ş. A. (1427/2006). Siyerü A’lâmü’n-Nübelâ. Kâhire: Dâru’l-Hadis.