A Spatial Portrait of Identity

Yıl 2023, Cilt: 13 Sayı: 2, 2147 - 2164, 24.07.2023

Samet Ünlü

https://doi.org/10.48146/odusobiad.1193516

Öz

Identity can be considered one of the most alive and topical concepts of sociology. What makes identity alive is that it is formed with a structure suitable for acquiring new forms, and what keeps identity topical is the unlimited connections of it with other phenomena in sociology studies and every discipline that puts people at the center. Even when we create the conditions to approach a concept independently from all other concepts, it is likely to make or indirect references to identity. In this respect, everything about space is the reflection of identity foundations.It isnothing but the expression of an identity reality how space is structured asa physical organization and the sociological meanings it holds by its members. Therefore, space cannot be constructed separately from identity. Because each space corresponds to an identity policy, the regulars of the space also exist in the spaces as the actors of this identity policy. They are spatial identities rather than individuals or collectives that exist. If spatial identities are considered in terms of members of the same space, they refer to a common ground, that is, the similarity aspect of identity, and if it is considered from the perspective of members of another space, they refer to segregation, that is, the difference aspect of identity.
In this study, firstly, it will be mentioned how the concepts of identity and space are discussed from the sociological perspective, and then the dimensions of space and identity interactions will be discussed. Later, the phenomenon of spatial segregation as a significant social problem causedby space-identity interaction will be discussed, and a general evaluationwill be made on the subject.

Anahtar Kelimeler

interaction, identity, space, spatial segregation, society

Kimliğin Mekânsal Portresi

Öz

Kimlik sosyolojinin en canlı ve gündemde kavramlarından birisi olarak düşünülebilir. Kimliğe canlılık veren özellik kimliğin sürekli yeni biçimsel formlar kazanmaya müsait bir yapıyla varlık bulması, gündemde olmasını sağlayan şey ise sosyolojinin ve insanı merkezine alan her disiplinin araştırmalarında kimliğin diğer olgularla olan sınırsız bağlantılarıdır. Bir kavramı diğer tüm kavramlardan bağımsız olarak ele alabilmenin şartlarını oluşturduğumuzda bile doğrudan veya dolaylı olarak kimliğe dair atıflarda bulunmak olasıdır. Bu açıdan mekâna dair olan her şey kimliksel temellerin bir yansımasıdır. Mekânın fiziksel bir organizasyon olarak nasıl yapılandırıldığı ve mensupları tarafından barındırdığı sosyolojik anlamlar bir kimlik realitesinin dışavurumundan başka bir şey değildir. Dolayısıyla mekân kimlikten ayrı bir şekilde kurgulanamaz. Her mekân bir kimlik politikasına karşılık geldiğinden, mekânın müdavimleri de bu kimlik politikasının aktörleri olarak mekânlarda varlık gösterirler. Varlık gösteren bireylerden veya kolektiflerden çok mekânsal kimliklerdir. Mekânsal kimlikler aynı mekânın üyeleri açısından düşünüldüğünde bir ortak paydaya yani kimliğin benzerlik yönüne, bir başka mekânın üyeleri açısından bakıldığında ise ayrışmaya yani kimliğin farklılık yönüne gönderme yapmaktadır.
Bu çalışmada öncelikle kimlik ve mekân kavramlarının sosyolojik eksende nasıl ele alındıklarına değinilmekte ardından mekân ve kimlik etkileşimlerinin boyutları tartışılmaktadır. Daha sonra mekân-kimlik etkileşiminin getirdiği önemli bir sosyal sorun olarak mekânsal ayrışma olgusu incelenmekte ve konuya ilişkin genel bir değerlendirme yapılmaktadır.

Anahtar Kelimeler

etkileşim, kimlik, mekân, mekânsal ayrışma, toplum

Kaynakça

• Alver, K. (2010), Steril Hayatlar, 2. Baskı, Hece Yayınları, Ankara.
• Aydın, M. (2011), Güncel Kültürde Temel Kavramlar, Açılım Kitap, İstanbul.
• Aytaç, Ö. (2006), “Mekan(ın) Sosyolojisi: Toplumsalın Yeniden Kuruluşu”, Sosyoloji ve Coğrafya, Haz. Ertan Eğribel-Ufuk Özcan, Kızılelma Yayınları, İstanbul.
• Aytaç, Ö. (2007), “Kent Mekânlarının Sosyo-Kültürel Coğrafyası”, Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: 17, Sayı: 2, s. 199-226, Elazığ.
• Baudrillard, J. (2011), Simülakrlar ve Simülasyon, Çev. Oğuz Adanır, 6. Baskı, Doğu Batı Yayınları, Ankara.
• Bauman, Z. (2011), Bireyselleşmiş Toplum, Çev. Yavuz Alogan, 2. Baskı, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Bauman, Z. (2017), Kimlik, Çev. Mesut Hazır, Heretik Yayınları, Ankara.
• Giddens, A. (2014), Modernite ve Bireysel Kimlik: Genç Modern Çağda Benlik ve Toplum, Çev. Ümit Tatlıcan, 2. Baskı, Say Yayınları, İstanbul.
• Harvey, D. (2009), Sosyal Adalet ve Şehir, Çev. Mehmet Moralı, 3. Baskı, Metis Yayınları, İstanbul.
• Harvey, D. (2012), Postmodernliğin Durumu, Çev. Sungur Savran, 6. Baskı, Metis Yayınları, İstanbul.
• Jenkins, R. (2016), Sosyal Kimlik: Bir Kavramın Anatomisi, Çev. Gül Bostancı,Everest Yayınları, İstanbul.
• Kılıçbay, M. A. (2003), “Kimlikler Okyanusu”, Doğu Batı, Yıl:6, Sayı: 23, s. 161-165, Ankara.
• Korkmaz, N. (2009), “Türkiye’de Tüketim Kültürü ve Mekânsal Ayrışma”, Medya, Tüketim Kültürü ve Yaşam Tarzları, Der. Banu Dağtaş-Erdal Dağtaş, Ütopya Yayınevi, s.142-164, Ankara.
• Kömeçoğlu, U. (2003), “Örtünme Pratiği ve Toplumsal Cinsiyete İlişkin Mekânsal Bir Etnografi”, Doğu Batı, Yıl: 6, Sayı: 23, s. 39-78, Ankara.
• Kurtuluş, H. (2003), “Mekânda Billurlaşan Kentsel Kimlikler: İstanbul’da Yeni Sınıfsal Kimlikler ve Mekânsal Ayrışmanın Bazı Boyutları, Doğu Batı, Yıl:6, Sayı: 23, s. 105-118, Ankara.
• Marshall, G. (2009), Sosyoloji Sözlüğü, Çev. Osman Akınhay-Derya Kömürcü, Bilim ve Sanat Yayınları, Ankara.
• Solak, G. S. (2017), “Mekân-Kimlik Etkileşimi: Kavramsal ve Kuramsal Bir Bakış”, Manas Sosyal Araştırmalar Dergisi, Cilt: 6, Sayı: 1, Kırgızistan.
• Urry, J. (1999), Mekânları Tüketmek, Çev. Rahmi G. Öğdül, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Ünlü, S. (2014), 1+1 Stüdyo Yaşamlar: Küreselleşen Dünyada Yeni Kentsel Kurgular, Çizgi Kitabevi, Konya.
• Ünlü, S. Evdeki Erkeklik: Evlilikte Uyum ve Çatışma Arasında Eril Kimlikler, Çizgi Kitabevi, Konya.