Sanat Eğitiminde Paradigmatik Kaos: Yeni Kültürel Potansiyellerin Eğitsel Uzlaşım Karakteri ve Direnç Tespitleri

Yıl 2015, Cilt: 34 Sayı: 1, 165 - 175, 31.07.2015

Hülya Demir Şentürk

Öz

Küresel etkileşimler ve teknoloji tabanlı yenilikler var olan kültürel yapıları değiştirmekte yada yeni kültürel yapılar
inşa etmektedir.Kültürün kapsamına giren ve kültürel yapılanmaların dinamiği olan sanat eğitimi ve sanat öğretim
yöntemleri de modern toplumun kültürel, ekonomik ve yaşam biçimlerindeki hızlı değişikliklerine uyum sağlama ve
kendini yenileme eğilimleri içine girmektedir. Sanat eğitimindeki modernden postmoderne doğru oluşan değişim
çabaları sanat eğitiminin felsefesinde kültür temelli yeni düzenlemelere gidilmesine zemin hazırlamaktadır. Yeni
oluşturulacak olan yüksek öğretime yönelik dünya genelini kapsayan sanat eğitimi yapılanmaları, eski ve yeni sanat
eğitimi paradigmalarının arasında bir köprü görevi sağlayacak nitelikleri haiz olmalıdır.
Kültürel değişimlerin eğitsel politikalara yansıması sonucu, küreselleşmenin de etkisiyle kültürler arası keskin
sınırların belirsizleşmeye başlaması ve kültürel direnç mekanizmalarının teknolojik etkileşimler sonucu tepkilerini
yumuşatması yeni kültür tanımlarının yapılmasına olanak sağlamıştır. Çağdaş kültür tanımlamalarında çokkültürlülük,
çok-kültürcülük ve çoklu-kültür gibi postmodern yeni kültür kalıplarının tesirleri ortaya çıkmaktadır.
Yeni kültür kalıpları genel sanat eğitimi anlayışlarının temellerini yeniden sorgulama ve sorun teşkil eden
müfredat/içerik biçimlerini gözden geçirme sorununu gündeme getirmektedir.
Bu araştırmada kültürel değişimlerdeki hız ekseninde sanat eğitimi paradigmalarının yeni kültürel potansiyeller ile
olan uyum ve direnç karakterlerinin tespitleri ve bu tespitler doğrultusunda görsel sanatlar eğitimine yönelik
önerilerin literatür tarama yöntemi kullanılarak saptanması amaçlanmaktadır. Sanat eğitimi kapsamı dünya
genelinde ele alınmış ve ayrıca yüksek öğretime yönelik sanat eğitimi müfredatının içeriklerine çok kültürlü ve çoklukültürel
eğitim eğilimlerinin eklenmesinin eğitimin uzlaşım karakterine katkı sağlayacağı düşünülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Çokkültürlülük, Çokkültürcülük, Çoklu-kültür, Eleştirel Sanat Pedagojisi.

Kaynakça

• Banks&Banks. James A ; Cherry A McGee (1997). Multicultural Education: Issues and Perspectives, New York : John Wiley & Sons.
• Barnard. Malcolm (2002). Sanat Tasarım ve Görsel Kültür. çeviren; Güliz Korkmaz, ütopya Yayınları: 612002-Ankara.
• Başbay& Bektaş. A. Y. (2009). Çokkültürlülük Bağlamında Öğretim Ortamı ve Öğretmen Yeterlikleri. Eğitim ve Bilim, 34, s.30-43.
• Bauman. Zygmunt, (2012). Küreselleşme, Toplumsal Sonuçlar, Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
• Camicia. Steven P. (2007a). Deliberating immigration policy: Locating instructional materials within global multicultural perspectives. Theory and Research in Social Education, 35(1), 96-111.
• Camicia. Steven P. (2007b). Prejudice Reduction through Multicultural Education: Connecting Multiple Literatures, Volume 2, Number 2, Summer, Social Studies Research and Practice.
• Carroll. Lee Karen & The Study Group for Holistic Art Educaiton, (2006). Introducing Holistic Approaches to Pre-Service and Practicing Art Educators, Vol. 32, No.1, University of Illinois Press.
• Cary. Richard. (1998).Critical Art Pedagogy: Foundations for Postmodern Art Education. Routledge. Library of Congress Catologing in Publication Data. New York and London.
• Cevizci. Ahmet, (2005). Felsefe Terimleri Sözlüğü, Paradigma Yayınları, İstanbul.
• Chin. Christina, (2013). "Key Dimensions of a Multicultural Art Education Curriculum", International Journal of Education & the Arts, IJEA Vol. 14 No. 14 - http://www.ijea.org/v14n14, ABD.Chung. Sheng-Kuan, (2007). Art Education Technology Digital Storytelling, Art Education / March, Art Educ 60 no2, p.17-22.
• Chung, Sheng-Kuan, (2006). Digital Storytelling in Integrated Arts Education, The International Journal of Arts Education, InJAE 4.1 NTAEC.
• Cırık. İ. (2008). Çokkültürlü Eğitim ve Yansımaları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education), 34, s. 27-40.
• Clark. Gilbert A. (1987). "Discipline-Based Art Education: Becoming Students of Art", , Journal of Aesthetic Education, Vol. 21, No. 2, Summer, p.130-93.
• Duncan-Andrade & Morrel. Jeffrey M., Ernest (2008). The Art of Critical Pedagogy: Possibilities for Moving from Theory to Practice in Urban Schools. Library of Congress Catologing in Publication Data. New York.
• Erbay. M., (2001). “Plastik Sanatlar Eğitimi”, Marmara Ünv., İst.
• Fidan. N. (1985). Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Alkım Kitapçılık Yayıncılık.
• Fortier&Grady&Rayala. John, Susan, Martin, (2000). Wisconsin’s Model Academic Standards for Art and Design Education, John T. Benson State Superintendent Wisconsin Department of Public Instruction Madison, Wisconsin.
• Gökaydın. Nevide, (1998), Çağdaş Eğitime Bakış. Milli Eğitim Dergisi, sayı: 153-154, T.C. MEB Yayımlar Dairesi Başkanlığı, Ankara.
• Houser. N., O. (1991). "A Collaborative Processing Model For Art Education", Art Education,pp. 33-37.
• Kırışoğlu. Olcay Tekin (1991). Sanatta Eğitim; Görmek, Anlamak, Yaratmak, Demircioğlu matbaacılık, Ankara.
• Murray. Chris, (2012) Yirmibirinci Yüzyılda Sanatı Okuyanlar. Sel Yayıncılık. 2. Baskı, İstanbul.
• San. İnci, (2001). Sanatlar Eğitimi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi DergisiCilt: 34 Sayı: 1
• Rhoten&Mansilla&Chun&Klein. Diana,Veronica, Marc, Julie (2000). Thompson Interdisciplinary Education at Liberal Arts Institutions, Teagle Foundation White Paper.
• Sandell. Renee (1979). Feminist art education: An Analysis of the Women's Art Movement As an Educational Force. Studies in Art Education. , Vol. 20, No. 2, p.18-28.
• Timuçin. Afşar (2002). Estetik, İstanbul. Bulut Yayınları.