Nomofobinin Dikkat Eksikliğine Etkisi

Year 2019, Volume: 14 Issue: 20, 1095 - 1114, 31.12.2019

Ramazan Kıraç

https://doi.org/10.26466/opus.605294

Cited By: 9

Abstract

Bu araştırmada, öğrencilerin telefonlarına
ulaşamadığı zamanlarda yaşadıkları kaygıların (Nomofobi) dikkat eksikliğine
etkisi incelenmiştir. Çalışma Selçuk Üniversitesi’nde eğitim gören öğrenciler
üzerine uygulanmıştır. Nicel araştırma deseni kullanılmış olup araştırmaya 104
erkek 196 kadın olmak üzere toplam 300 kişi katılmıştır. Araştırmada nomofobi
ölçeği ve dikkat eksikliği ölçeği kullanılmıştır.  Nomofobi Ölçeği, Yildirim ve Correia (2015)
tarafından geliştirilen ve Yildirim ve diğerleri (2015) tarafından Türkçeye
uyarlanan 20 maddelik bir ölçektir. Söz konusu ölçek, 20 maddeden oluşan 1 ile
5 arası puanlanan 5 seçenekli Likert tipi bir ölçektir. Toplam 18 maddeden
oluşan dikkat eksikliği ölçeği Dünya Sağlık Örgütü tarafından geliştirilmiştir.
Doğan ve ark. (2009) tarafından Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışması
yapılmıştır. Nomofobi ölçeğinin güvenirliliği 0,917 iken, dikkat eksiğinin
güvenilirliği 0,754 çıkmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin; %34,7(104)’ü
erkek, %65,3(196)’sı kadındır. Öğrencilerin %19’u 1.sınıf, %22,7’si 2.sınıf,
%30’u 3.sınıf ve %28,3’ü 4.sınıflardan oluşmaktadır. Nomofobi ölçeğinde;
Öğrenciler en yüksek ortalama puanı “Akıllı telefonumun şarjının bitmesinden
korkarım.” ve “Akıllı telefonumdan istediğim her an bilgiye bakamadığımda canım
sıkılır” maddelerine vermişlerdir. En düşük ortalama puanı ise
“Bağlantılarımdan ve çevrimiçi ağlardan gelen güncelleme bildirimlerini takip
edemediğim için kendimi tuhaf hissederim.” ve “Elektronik postalarımı kontrol
edemediğim için kendimi huzursuz hissederim.” maddelerine vermişlerdir.  Yapılan araştırma sonucunda öğrencilerde
gözlemlenen nomofobi dikkat eksiğini pozitif yönde etkilemektedir. Telefon
bağımlılığındaki bir birim artış dikkat eksikliği 0,28 oranında arttırmaktadır.

Keywords

Öğrenciler, Nomofobi, Akıllı Telefon, Dikkat eksikliği

Effect of Nomophobia on Attention Deficit

Abstract

In this research, the effect of anxiety (Nomophobia)
on attention deficit was investigated. The study was conducted on students
studying at Selçuk University. A quantitative research design was used and a
total of 300 participants, 104 male and 196 female, participated in the study.
Nomophobia scale and attention deficit scale were used in the study. Nomophobia
Scale is a 20-item scale developed by Yildirim and Correia (2015) and adapted
to Turkish by Yildirim et al. (2015). The scale is a Likert type scale
consisting of 20 items with a score of 1 to 5 with 5 options. The attention
deficit scale consisting of 18 items was developed by the World Health
Organization. In the study of Doğan et al. (2009) conducted a validity and
reliability study in Turkish. While the reliability of the nomophobia scale was
0.917, the reliability of attention deficit was 0.754. The students who
participated in the research; 34.7% (104) were male and 65.3% (196) were
female. 19% of the students consisted of first grade, 22.7% of the second
grade, 30% of the third grade and 28.3% of the fourth grade. Nomophobia scale;
Students rated the highest average “I'm afraid my smartphone will run out of
charge.” and “I can get bored when I can't look at the information every
time I want from my smartphone”. The lowest average score is “I feel
awkward because I can't follow the update notifications from my links and
online networks.” and “I feel uneasy because I cannot check my e-mails”. As a
result of the research, nomophobia observed in students affects attention
deficit positively. A unit increase in phone addiction increases attention
deficit by 0.28 percent.

Keywords

Students, Nomophobia, Smart Phone, Attention Deficit

References

• Adnan, M., ve Gezgin, D. M. (2016). Modern çağın yeni fobisi: üniversite öğrencileri arasında nomofobi prevalansı. Journal of Faculty of Educational Sciences, 49(1). 141-158
• Aguilera-Manrique G., MaÂrquez-HernaÂndez1 V.V., Alcaraz-Cordoba T., Granados GaÂmez G., GutieÂrrez-Puertas V. ve GutieÂrrez-Puertas, V. (2018). The relationship between nomophobia and the distraction associated with smartphone use among nursing students ın their clinical practicum. Plos One, 27, 1-14.
• Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2012). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri SPSS uygulamalı. Sakarya:Sakarya Yayıncılık.
• BTK, (2018). Pazar verileri: 2018 İlk çeyrek raporu. 2018 tarihinde https://www.btk.gov.tr/uploads/pages/pazar-verileri/2018-1ceyrekraporu-kurumdisi.pdf adresinden erişilmiştir.
• Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara, Pegem Akademi
• Cheever, N.A., Rosen, L.D., Carrier, L.M., ve Chavez, A. (2014). Out of sight is not out of mind: The impact of restricting wireless mobile device use on anxiety levels among low, moderate and high users. Computers in Human Behavior, 37, 290-297.
• Dietz, S., ve Henrich, C. (2014). Texting as a distraction to learning in college students. Computers in Human Behavior, 36, 163-167.
• Doğan, S., Öncü, B., Varol-Saraçoğlu, G. ve Küçükgöncü, S. (2009). Erişkin dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu kendibildirim ölçeği (ASRS-v1.1): Türkçe formunun geçerlilik ve güvenilirliği. Anadolu Psikiyatri Dergisi 10, 77-87
• Ehrenberg, A., Juckes, S., White, K. M., ve Walsh, S. P. (2008). Personality and selfesteem as predictors of young people’s technology use. CyberPsychology and Behavior, 11(6), 739–741.
• Erdem, H., Kalkın, G., Türen, U., ve Deniz, M. (2016). Üniversite öğrencilerinde mobil telefon yoksunluğu korkusunun (nomofobi) akademik başarıya etkisi. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 21(3), 923-936.
• Fadzil, N. M., Abdullah, M. Y., ve Salleh, M. A. M. (2016). The level of tolerance sanctioning children using gadgets by parents lead to nomophobia: early age gadgets exposure. International Journal of Arts ve Sciences, 9(2), 615.
• Froese, A. D., Carpenter, C. N., Inman, D. A., Schooley, J. R., Barnes, R. B. ve Brecht, P. W., et al. (2012). Effects of classroom cellphone use on expected and actual learning. College Student Journal, 46, 323-333.
• Gezgin, D.M., Şahin, Y.L. ve Yıldırım, S. (2017). Sosyal ağ kullanıcılarının nomofobi düzeylerinin çeşitli faktörler açısından incelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama,7(1),1-15.
• Gezgin, D. M., ve Çakır, Ö. (2016). Analysis of nomofobic behaviors of adolescents regarding various factors. Journal of Human Sciences, 13(2), 2504-2519.
• Gezgin, D. M., Çakır, O., ve Yıldırım, S. (2018). The relationship between levels of nomophobia prevalence and ınternet addiction among high school students: the factors influencing nomophobia. International Journal of Research in Education and Science, 4(1), 215-225.
• Gezgin, D.M., ve Parlak, C. (2018). Kosova’da öğrenim gören öğrenciler arasında nomofobi yaygınlığı. Uluslararası Balkan Eğitim ve Bilim Kongresi’nde sunulan sözlü bildiri, Edirne. Eylül
• Hiscock, D. (2004). Cell phones in class: This, too, shall pass? Community College Week, 16, 4–5.
• Hong, F. Y., Chiu, S. I., ve Huang, D. H. (2012). A model of the relationship between psychological characteristics, mobile phone addiction and use of mobile phones by Taiwanese university female students. Computers in Human Behavior, 28, 2152-2159.
• Hooper, D., Coughlan, J. ve Mullen, M.R. (2008). structural equation modelling: guidelines for determining model fit. Electronic Journal of Business Research Methods, 6(1), 53-60.
• Igarashi, T., Takai, J., ve Yoshida, T. (2005). Gender differences in social network development via mobile phone text messages: A longitudinal study. Journal of Social and Personal Relationships, 22, 691–713.
• International Data Corporation (2013). Worldwide mobile phone market forecast to grow 7.3% in 2013 driven by 1 billion smartphone shipments, according to IDC. Retrieved from.
• Kalecik, S. (2016). Emotion regulation, self control, novelty seeking, depression and social anxiety symptoms in relation to problematic internet and smartphone use. Yüksek Lisans Tezi, Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Kanmani, A., Bhavani, U., ve Maragatham, R. S. (2017). Nomophobia–an insight into its psychological aspects in India. International Journal of Indian Psychology, 4(2), 5-15.
• Kaplan - Akıllı, G. ve Gezgin, D.M. (2016). Üniversite öğrencilerinin nomofobi düzeyleri ile farklı davranış örüntülerinin arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 51-69.
• Kessler, R.C., Adler, L.A. ve Barkley, R,. vd. (2006). The prevalence and correlates of adult ADHD in the United States: Results from the National Comorbidity Survey Replication. Am J Psychiatry, 163, 716-723.
• Kıraç, R. (2015). Hastane birim sorumlularının sağlıkta ulusal kalite ve indikatör sistemine bakışlarının değerlendirilmesi (Konya örneği). Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi.
• Kıraç, R. (2019). Sağlık arama davranışını etkileyen faktörler: Yapısal eşitlik modellemesine dayalı bir çalışma. Selçuk Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü. Yüksek Lisans Tezi. Doktora Tezi.
• Lee, S., Kim, M. W., McDonough, I. M., Mendoza, J. S., ve Kim, M. S. (2017). The effects of cellphone use and emotion-regulation style on college students' learning. Applied Cognitive Psychology, 31(3), 360-366. https://doi.org/10.1002/acp.3323.
• Lepp, A., Barkley, J. E., ve Karpinski, A. C. (2014). The relationship between cellphone use, academic performance, anxiety, and satisfaction with life in college students. Computers in Human Behavior, 31, 343-350.
• Lepp, A., Barkley, J. E., ve Karpinski, A. C. (2015). The relationship between cell phone use and academic performance in a sample of US college students. Sage Open, 5(1), 1-9
• Matsuda, M. (2000). Interpersonal relationships among young people and mobile phone usage: From attenuant to selective relationships. Japanese Journal of Social Informatics, 4, 111–122.
• Meral, D. (2017). Ortaöğretim öğrencilerinde akıllı telefon bağımlılığının yalnızlık, yaşam doyumu ve bazı kişisel özellikler bakımından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzincan.
• Munro, B.H. (2005). Statistical methods for health care research. Philadelphia: Lippincott Williams & Wilkins, 351-76.
• Our Mobile Planet. (2013). Google. Retrieved from http:/www.thingwithgoogle.com/mobileplanet
• Öz, H. ve Tortop, H.S. (2018). Üniversite okuyan genç yetişkinlerin mobil telefon yoksunluğu korkusu (Nomofobi) ile kişilik tipleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yeni Medya Elektronik Dergi, 2(3), 146-159.
• Pavithra, M. B., Madhukumar, S., ve Mahadeva, M. (2015). A study on nomophobia-mobile phone dependence, among students of a medical college in Bangalore. National Journal of Community Medicine, 6(3), 340-344.
• Polat, R. (2017). Dijital hastalık olarak nomofobi. Yeni Medya Elektronik Dergisi, 1(2), 164-172.
• Schreiber, J.B., Nora, A., Stage F.K., Barlow E.A. ve King, J. (2006). Reporting structural equation modeling and confirmatory factor analysis results: A review. The Journal of Educational Research, 99 (6), 323-38.
• Schumacher, P.E. ve Lomax, R.G. (1996). A beginners guide to structural equation modeling. Nahvah, NJ: Lawrance Erlbaum, 34-56.
• Selwyn, N. (2003). Schooling the mobile generation: The future for schools in the mobile networked society. British Journal of Sociology of Education, 24, 131–144.
• Shankar, V., Singh, K. ve Jangir, M.K .(2018). Nomophobıa: Detection and analysis of smartphone addiction in Indian perspective. International Journal of Applied Engineering Research, 13(14), 11593-11599.
• Shelton, J. T., Elliot, E. M., Eaves, S. D., ve Exner, A. L. (2009). The distracting effects of a ringing cellphone: An investigation of the laboratory and the classroom setting. Journal of Environmental Psychology, 29, 513-521.
• Spitzer, M. (2015). M-Learning? When it comes to learning, smartphones are a liability, not an asset. Trends in Neuroscience ve Education, 4, 87–89.
• Şakiroğlu, M., Gülada, G., Uğurcan, S., Kara, N., ve Gandur, T. (2017). The mediator effect of mindfulness awareness on the relationship between Nomophobia and academic university adjustment levels in college students. Internatıonal Journal Of Psycho Educatıonal Scıences, 69-79.
• Şimşek, Ö.F, (2007). Yapısal eşitlik modellemesine giriş. Temel İlkeler ve LİSREL Uygulamaları. İçinde (s. 4-22),Ankara: Ekinoks, 4-22.
• Thornton, B., Faires, A., Robbins, M., ve Rollins, E. (2014). The mere presence of a cellphone may be distracting. Social Psychology, 45, 479-488.
• Turan, E. Z. ve Becit-İşçitürk, G. (2018). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin nomofobi düzeylerinin çeşitli faktörler açısından incelenmesi. OPUS-Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 9(16), 1931-1950.
• Walsh, S. P., ve White, K. M. (2007). Me, my mobile and I: The role of self and prototypical identity influences in the prediction of mobile phone behavior. Journal of Applied Social Psychology, 37, 2405–2434.
• Waltz, C.F., Strcikland, O.L. ve Lenz, E.R. (2017). Measurement in nursing and health research. Springer Publishing Company, LLC 11 West 42nd Street New York, NY 10036.
• Wang, J. ve Wang, X. (2012) Structural equation modeling: Applications using mplus: Methods and applications. West Susex: John Wiley & Sons, .5-9.
• Ward, A. F., Duke, K., Gneezy, A., ve Bos, M. W. (2017). Brain Drain: The mere presence of One's own smartphone reduces available cognitive capacity. Journal of the Association for Consumer Research, 2, 140-154.
• Yıldırım, O. (2019). Ergenlerde akıllı telefondan yoksun kalma korkusu (Nomofobi) İle sosyodemografik değişkenler, temel psikolojik ihtiyaçlar, sürekli kaygı ve mutluluk arasındaki ilişkinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, İnönü Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı Rehberlik Ve Psikolojik Danışmanlık Bilim Dalı s.71.
• Yıldırım, S. ve Kişioğlu, A.N. (2018). Teknolojinin getirdiği yeni hastalıklar:nomofobi. SDÜ Tıp Fak Dergisi, 25(4), 473-480.
• Yıldırım, C., Sumuer, E., Adnan, M., ve Yıldırım, S. (2016). A growing fear: Prevalence of nomophobia among Turkish college students. Information Development, 32(5), 1322- 1331.
• Yıldırım, C. ve Correia, A.P. (2015). Exploring the dimensions of nomophobia: Development and validation of a self-reported questionnaire. Computers in Human Behavior, 49, 130-137.
• Yorulmaz, M., Kıraç, R., Sabırlı H. (2018). Üniversite Öğrencilerinde Nomofobinin Uyku Ertelemeye Etkisi. Journal of Social And Humanities Sciences Research 5(27), 2988-2996.