A Description Analysis of the Location of Astrology From New Age Applications-Beliefs on Facebook

Year 2021, Volume: 18 Issue: 39, 126 - 174, 01.07.2021

Gülenay Pınarbaşı

https://doi.org/10.26466/opus.834298

Abstract

Astrology that dates back 5000 years is at the midpoint between scientific and unscientific research. Attemps at defining it included religious sub culture, cultural fashion and pseudo science; however, it is theoretically accepted as a part of New Age beliefs and practices which is a subset of New Religious Movements. As a result of secularity and insecurity created by modernity, ancient astrology appears to be the answer to humanity's attempts to search for meaning. In regards to modern human's dilemma with the concept of Holy, it plays a role in meeting the needs of an anxious society looking for an escape. Today, on the other hand, astrology appears to be a consumption meta within mysticism elements. There is a conflicting relationship between Astrology that claims to be the answer of individuals seeking spirituality and astrology which is the object of consumption. Mass media and digital media are significant places where one can observe this conflicting relationship. In the research, astrology, as an ancient practice and belief, was identified, examined and evaluated through the posts in the context of culture industry theory. Within this scope, among Facebook posts that were published in 12 months, between the dates of 2018 - 2019, we chose 542 posts that were keyword configured and practiced content analysis on them. The research is supported with materials, participant observation and comprehensive interviews. The purpose of this research is to understand the relationship between astrology that reaches a wide audience through Facebook, and culture industry. According to the research, it is possible to determine that Facebook hybridizes an ancient belief and turns it into a tool that can be consumed on an industrial scale and it mediates the dynamics of production and consumption.

Keywords

Astrology, content analysis, culture industry, Facebook, New Age

New Age Uygulamalarının/İnançlarının Bir Yansıması olarak Astroloji ve Facebook’ta Kullanımının Betimsel Analizi

Abstract

Kökeni 5000 yıl öncesine uzanan astroloji, alanda yapılan çalışmalarda bilim ile bilimsel olmayanın orta noktasına konumlandırılmakta ve dini alt kültür, kültürel moda, sözde bilim gibi tanımlama çabaları ile beraber kuramsal olarak Yeni Dini Hareketler’in alt basamağı New Age (yeniçağ) inanç ve uygulamaları içinde kabul edilmektedir. Eski çağlara ait olan astroloji, modernitenin ortaya koyduğu seküler ve güvensiz bir alana yönelik refleksle insanın anlam arayışına cevap görünümündedir. Ve modern insanın kutsala ilişkin çıkmazın-da kaygı toplumunun ihtiyaçlarını karşılaması ve kaçış noktaları aramasıyla da ilişki içindedir. Diğer yandan astroloji bugün, mistisizm ögeleri içinde bir tüketim metaı gibi görünmektedir. Bireylerin manevi arayışına cevap olma iddiasını taşıyan astroloji ile tüketimin nesnesi olan astroloji arasında çelişkili bir bağ mevcuttur. Kitle iletişim araçları ve dijital mecralar bu çelişkili bağın gözlemlenebildiği önemli alanlardır. Araştırmada, kadim bir uygulama ve inanış olarak astrolojinin, kültür endüstrisi kuramı bağlamında paylaşımlar üzerinden tespit edilip incelenmesi ve değerlendirilmesi gerçekleştirilmiştir. Bu kapsamda, 2018 ve 2019 tarih aralığındaki 12 ayda Facebook’ta yayımlanmış astroloji odaklı iletiler arasından yapılandırılmış anahtar kelimelerle seçilmiş 542 tane paylaşıma içerik analizi uygulanmıştır. Malzeme, katılımcı gözlem, derinlemesine görüşme ile desteklenmiş ve değerlendirilmiştir. Araştırmada amaçlanan, Facebook platformu üzerinden geniş bir kitleye ulaşan astroloji ile kültür endüstrisi ilişkisine yönelik bir anlama çabasıdır.

Keywords

Astroloji, Facebook, İçerik analizi, Kültür endüstirisi, New Age.

References

• Adorno, T.W. (2002). The stars down to earth and other essays on the irrational in culture. Stephen Crook (Ed.). London and New York: Routledge Yayınları.
• Adorno, T. W. (2009). Minima Moralia. İstanbul: Metis Yayınları.
• Arroyo, S. (2000). Astroloji, Psikoloji ve dört element. İstanbul: İlhan Yayınevi.
• Arslan, M . (2009). Post modern dünyada sekülarizm dinin sonundan kutsalın dönüşümüne. eskiyeni, 13, 99-107.
• Arslan, M. (2011). Paranormalizm ve din. İstanbul: Bilsam Yayıncılık
• Aydın C. (2008). Dinsel fundamentalizm ile yeni çağ inançlarına yönelik tutumlar arasındaki ilişkiler (Yüksek Lisans Tezi). İzmir, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı Din Psikolojisi Bilim Dalı.
• Aydın, M. (2010). Türkiye’ye yönelik batı kökenli dini cereyanlar. Konya: NKM Yayınları.
• Bauman, Z. (2002). Kuşatılmış toplum. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2018). Bireyselleşmiş toplum. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Beck, U. (2011). Risk toplumu başka bir modernliğe doğru, İstanbul: İthaki Yayınları.
• Best, S. Kellner, D. (2016). Postmodern teori. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bromley, D. G. (2007). Teaching new religious movements. New York: Oxford Üniversitesi Yayınları.
• Braidotti, R. (2013). İnsan sonrası. İstanbul: Kolektif Kitap.
• Campbell, J. (2000). Kahramanın sonsuz yolculuğu. İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
• Castells, M. (2013). İletişimin gücü. İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Charles, H. Long, “Popular Religion”,1987, http,//turkoloji.cu.edu.tr/-HALKBİLİM/23.php (01.07.2008), s.1.
• Davie, G. (2006). Modern Avrupa’da din. İstanbul: Küre Yayınları.
• Dawson, L. L., ve Hennebry, J.(2003).New religious movements and the future. s.270., UK
• Demir, F.O. (2011). Mistik pazarlama, İstanbul: Mediacat Kitapları.
• Van Dijk. (2018). Ağ toplumu, İstanbul: Epsilon Yayınevi
• Eliade M., (2017). Okültizm, büyücülük ve kültürel modalar, İstanbul: Doğu Batı Yayınları.
• Flanagan, K. (2017). Teolojideki sosyoloji. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Giddens, A., ( 2014). Modernite ve bireysel kimlik. İstanbul: Say Yayınları.
• Güngör, A.İ. (2017). Dinler arası ilişkiler el kitabı. Ankara: Grafiker Yayınları.
• Habermas, (2006). Bölünmüş batı. İstanbul: Yapıkredi Yayınları.
• Hanegraaff, Wouter J. (2000). New age religion and secularization, NVMEN., 47(3), 288-312.
• Hepp A. (2014). Medyatikleşen kültürler. İstanbul: Dipnot Yayınları.
• Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Kepel, G. (1992). Tanrının intikamı din dünyayı yeniden fethediyor. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Kirman, M.A., (2003). Yeni dinî hareketleri tanımlama problemi ve tipolojik yaklaşımlar. Din Bilimleri Akademik Araşırma Dergisi, 3, 27-43.
• Köse, A. (2014-A). Kutsalın dönüşü. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Köse, A. (2014-B). Milenyum tarikatları batı’da yeni dini akımlar. İstanbul: Timaş Yayınları.
• Leger, D.H., (2004). Sekülerleşme, gelenek ve dindarlığın yeni şekilleri. Çev. Halil Aydınalp. Marmara Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 26(2004/1). 45-58
• Lemish, L. (2009). Media and new religious movemnts the case of falun gong. https.//www.cesnur.org/2009/slc_lemish.htm adresinden alındı.
• Lievrouw, L.A. (2016). Alternatif ve aktivist yeni medya. İstanbul: Kafka.
• Long, C.H. (13.06.2020) Popüler din Mustafa Arslan (çev.) http://turkoloji.cu.edu.tr/HALKBILIM/23.php adresinden alındı.
• Lyotard, J-F. (2019). Postmodern durum. Ankara: Bilgesu Yayınları.
• Macdonald, H. (2020). Hangi Doğru. İstanbul: Domingo.
• Manovich L., (2014). HTML‘den Borges‘e yeni medya, , yeni medya’ya eleştirel yaklaşımlar, Ed.Mukadder Çakır, İstanbul: Doğu Kitabevi.
• Marshall P. (2005) Dünya astrolojisi. İstanbul: Dharma Yayınları.
• Özkan, A. R. (2006). Kıyamet tarikatları. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık.
• Aspects, 2000. Journal of Sociology, 36(3), 364–377.
• Pınarbaşı, G. (2021). Spritüel Ağ. İstanbul: Okur Kitaplığı.
• Ritzer, G. (2019). Büyüsü bozulmuş dünyayı büyülemek. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Saussure, F. (2001). Genel dilbilim dersleri. İstanbul: Multilingual Yabancı Dil Yayınları.
• Sancar, F., Turan, S. (2014). Yeni dini hareketler tarihsel, teorik ve pratik boyutlarıyla. İstanbul: Açılım Kitap.
• Saliba, J. (2003). Understanding new reıigousmovements. Newyork, Toronto: Altamira Press.
• Sevgi, A. (2012). Yeni dini akımların temel görüsleri ve islam. Van: Madve Yayınları.
• Stark R., Bainbridge WS. 1985. The future of religion: secularization, revival and cult formation, Berkeley: University of California Press.
• Turner B. (1997). Max Weber ve islam (Eleştirel bir yaklaşım), İstanbul: Vadi Yayınları.
• Varlık S. (2019). Türkiye’de din dışı spiritüel akımlar üzerine bir araştırma (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Felsefe ve Din Bilimleri Anabilim Dalı, Çanakkale.