In this research, it is aimed to develop suggestions for the planning of Turkish as a foreign language grammar lesson in order to contribute to a planned and systematic progress in grammar teaching. The research was designed in a case study pattern. In the research process, first of all, it was tried to determine how the teachers of Turkish as a foreign language carried out grammar teaching. The study group of the research is thirteen teachers who teach Turkish as a foreign language in various institutions. During the data collection process, two interviews were conducted with these thirteen teachers. Interview data were analyzed by content analysis technique. In addition, Istanbul Turkish for Foreigners, Seven Climate Turkish, İzmir Turkish for Foreigners and New Hittite Turkish for Foreigners coursebooks and the Teaching Turkish as a Foreign Language Program, which were mentioned in the interviews, were analyzed by document analysis in terms of grammar subject order. As a result of the document review, it has been determined that there are differences between the textbooks and the curriculum in terms of the naming of the structures, their ordering according to the levels and their quantities. As a result of the data obtained from the interviews, it was seen that the teachers mostly put the textbooks in the center while planning their grammar lessons. It has been determined that the textbooks have deficiencies such as having mechanical exercises in grammar teaching, not developing four basic language skills, not giving examples from life, not being suitable for advanced language use. It has been suggested that these deficiencies should be taken into account in the planning of grammar lessons. Apart from this, it is recommended that teachers have knowledge about teaching methods and techniques, focus on gerunds, verbs and case suffixes, which are the subjects that students have the most difficulty with, and use alternative measurement tools.
Bu araştırmada dil bilgisi öğretiminde planlı ve sistemli bir ilerleyişin sağlanmasına katkı sunmak adına yabancı dil olarak Türkçe dil bilgisi dersinin planlanmasına yönelik öneriler geliştirmek amaçlanmıştır Araştırma durum çalışması deseninde kurgulanmıştır. Araştırma sürecinde öncelikle yabancı dil olarak Türkçe öğretmenlerinin dil bilgisi öğretimini nasıl gerçekleştirdikleri belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu çeşitli kurumlarda yabancı dil olarak Türkçe öğreten on üç öğretmendir. Veri toplama sürecinde bu on üç öğretmenle iki görüşme gerçekleştirilmiştir. Görüşme verileri içerik analizi tekniğiyle analiz edilmiştir. Buna ek olarak görüşmelerde geçen İstanbul Yabancılar İçin Türkçe, Yedi İklim Türkçe, İzmir Yabancılar İçin Türkçe ve Yeni Hitit Yabancılar İçin Türkçe ders kitapları ve Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretimi Programı dil bilgisi konu sıralaması bakımından doküman analiziyle incelenmiştir. Doküman incelemesi sonucunda ders kitapları ve öğretim programı arasında yapıların isimlendirmesi, seviyelere göre sıralanışı ve miktarları bakımından farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Görüşmelerden elde edilen veriler sonucunda ise öğretmenlerin dil bilgisi derslerini planlarken çoğunlukla ders kitaplarını merkeze aldıkları görülmüştür. Ders kitaplarının dil bilgisi öğretimi konusunda mekanik alıştırmalara sahip olma, dört temel dil becerisini geliştirmeme, hayatın içinden örneklere yer vermeme, ileri düzey dil kullanımına uygun olamama gibi eksikliklere sahip olduğu belirlenmiştir. Bu eksikliklerin dil bilgisi derslerinin planlanmasında göz önünde bulundurulması önerilmiştir. Bunun dışında öğretmenlerin öğretim yöntem ve teknikleri hakkında bilgi sahibi olması, öğrencilerin en çok zorlandığı konular olan fiilimsiler, çatılar ve hâl eklerinin üzerinde durulması ve alternatif ölçme araçlarının kullanılması tavsiye edilmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Makaleler |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2022 |
Submission Date | March 4, 2022 |
Acceptance Date | June 5, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 10 Issue: 1 |