Abstract
The Presidency of Religious Affairs' distant Qur'an teaching program, which took place in two rounds between 28 December 2020-21 February 2021 and 11 January 2021-7 March 2021, was examined in this study. The purpose of this research is to see if it is viable to sustain this program, which arose out of necessity due to the pandemic conditions. The case study design was used one of the qualitative research techniques in the study. In this context, fifteen Qur'an Course instructors deeply interviewed who were working under the Denizli Provincial Office of Mufti in April 2021. The participants in these interviews were asked about their ideas on teaching the Qur'an at a distance, the difficulties they encountered, and the contrasts between distance education and face-to-face education. The participants' opinions were first coded using the content analysis approach, and then separated into two themes as positive and negative ideas of distance Qur'an teaching, taking into account the relationships and consistency between the codes. Topics such as the ability to reach different students, flexibility, establishing one-on-one communication with the instructor, and ensuring continuity in the lesson were identified as positive aspects of the distance Qur'an teaching program which were defined with expressed by the participants. Issues observed with these programs include such as; technological problems, emotional lack of communication caused by the virtual world, difficulties with material use as well as privacy and distraction issues. As a result, it is established that learners can be taught the Qur'an due to the fact that there are numerous technological difficulties in educating the Qur'an from a distance. As a result, it should be recognized that this program could be an alternative for individuals who are unable to engage in face-to-face training programs, and development studies for this case should be conducted.
Keywords: Distance Learning, Quran teaching, pandemic, Quran course, religious education
Bu çalışmada iki dönemdir devam etmekte olan uzaktan Kur’an öğretimi uygulamaları incelenmiştir. Böyle bir araştırma yapılmasının nedeni, pandemi koşulları sebebiyle zorunluluktan ortaya çıkan bu uygulamanın devamlı hale getirilmesinin mümkün olup olmadığının araştırılmasıdır. Çalışmada nitel araştırma desenlerinden durum araştırması deseni kullanılmıştır. Bu çerçevede Denizli İl Müftülüğüne bağlı olarak görev yapan on beş Kur’an Kursu öğreticisiyle derinlemesine mülakat yapılmıştır. Yapılan görüşmeler neticesinde uzaktan Kur’an öğretimi uygulamalarının sahip oldukları avantajlar ve dezavantajlar tespit edilmiştir. Katılımcıların ifade etmiş olduğu düşünceler neticesinde uzaktan Kur’an öğretimi uygulamasının olumlu yönleri olarak; Farklı öğrencilere ulaşma imkânının ortaya çıkması, esneklik, ders veren öğretici ile bire bir iletişim kurulması ve derse devamlılığın sağlanabilmesi gibi başlıklar tespit edilmiştir. Bu uygulamalarda karşılaşılan problemler ise; teknolojiden kaynaklı sorunlar, sanal ortamdan kaynaklanan duygusal iletişimsizlik, materyal kullanımı ile ilgili problemler, mahremiyet ve dikkat dağınıklığı ile ilgili sıkıntılar şeklinde sıralanabilir. Karşılaşılan bu problemlerin zaman içinde çözülmesinin mümkün olduğunu ve bu problemlerin yapısal değil teknik sebeplerden kaynaklandığını ifade etmek mümkündür. Sonuç olarak teknik problemlerin çözülmesi hatta bu uygulamaya özel bilgisayar programlarının geliştirilmesi, zaman içinde bu alanda branşlaşmaya gidilmesi, mesai saatlerinde çalışan ve evden çıkma imkânı bulamayanlar için esnek kurs programları oluşturulmasıyla uzaktan Kur’an öğretimi faaliyetlerinin çok önemli bir ihtiyaca cevap vereceği ve yaygın din eğitimi hizmetlerine yeni ve taze bir soluk getireceği görülmektedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makalesi |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2021 |
Submission Date | May 30, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 8 Issue: 1 |