ANALYZING POLITICAL PARTICIPATION ON SOCIAL MEDIA THROUGH CITIZENS’ POSTS

Year 2023, Issue: 54, 181 - 190, 02.01.2023

Kamil Demirhan

https://doi.org/10.30794/pausbed.1131654

Abstract

This study explains the importance of citizens’ posts on social media beyond the posts of public managers or institutions to evaluate political participation in terms of interaction. Studies on the impact of social media on governance and politics, support that public institutions and managers must be adopted to the participatory governance approach. However, these studies present that public institutions and managers do not use social media as supporting two-way communication, interaction and engagement. The results of these studies imply that the potential of social media is not realized in order to improve political participation in accordance with the principles of participatory democracy and governance. This study presents that the recognition of citizens as the source of communication on social media challenges the results on political participation claimed by studies focused on interaction between government and citizens. This study emphasizes that citizens’ posts on social media are more constitutive on political participation than the posts of institutions. At this point, the question of how this potential could be included in the decision making process gains importance.

Keywords

Social media, political participation, governance, e-participation, Twitter

SOSYAL MEDYADA SİYASAL KATILIMIN VATANDAŞ PAYLAŞIMLARI ÜZERİNDEN ANALİZİ

Abstract

Bu çalışma siyasal katılım olgusunu etkileşim bağlamında incelerken, kurumların ve yöneticilerin sosyal medyadaki paylaşımlarının ötesinde vatandaş paylaşımlarının önemini açıklamaktadır. Sosyal medyanın yönetim ve siyaset alanındaki etkisini açıklayan çalışmalar, kamu kurum ve yöneticilerinin katılımcı yönetim anlayışına uyum sağlaması gerektiğini ileri sürmektedir. Ancak, bu çalışmalar yöneticilerin ve kurumların sosyal medyayı iki yönlü iletişimi, etkileşimi ve katılımı destekleyici şekilde kullanmadığını göstermektedir. Bu çalışmaların sonuçları, katılımcı demokrasi ve yönetişim ilkeleri doğrultusunda sosyal medyanın siyasal katılımı geliştirme potansiyelinin gerçekleşmediğine işaret etmektedir. Bu çalışma vatandaşların sosyal medyada iletişimin kaynak tarafı olarak dikkate alınmasının, yönetim ve vatandaş etkileşimine odaklanan çalışmalarda siyasal katılım bağlamında elde edilen sonuçları değiştireceğini açıklamaktadır. Bu çalışma siyasal katılım bakımından sosyal medyada vatandaş paylaşımlarının kurumların paylaşımlarından daha belirleyici olduğunu vurgulamaktadır. Bu noktada, bu potansiyelin karar alma sürecine nasıl dahil edilebileceği sorusu önem kazanmaktadır.

Keywords

Sosyal medya, siyasal katılım, yönetişim, e-katılım, Twitter

References

• Batu, M., Acar Şentürk, Z. ve Tos, O. (2020). “Health communication on social media: an analysis on the Twitter use of the ministry of health in terms of public relations models”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 8(2), 805-828.
• Bayraktutan, G., Binark, M., Çomu, T., Doğu, B., İslamoğlu, G. ve Aydemir, A. (2013). “Sosyal medyada 2011 genel seçimleri: nicel –nitel arayüzey incelemesi”, Selçuk İletişim, 7(3), 5-29.
• Bennett W. L. ve Segerberg, A. (2012). Digital media and the personalization of collective action, B. D. Loader ve D. Marcea (Ed.), Social Media and Democracy (pp. 13-38). Routledge, UK.
• boyd, d. m., Golder, S. ve Lotan, G. (2010). “Tweet, tweet, retweet: conversational aspects of retweeting on Twitter”, 43rd Hawaii International Conference on System Science. Bonetta, L. (2009). “Should you be tweeting?” Cell 139(3), 452-453.
• Bruns, A. ve Burgess, J. E. (2011). “‘#Ausvotes: how Twitter covered the 2010 Australian Federal Election” Communication, Politics and Culture, 44 (2), 37–56.
• T.C. Kalkınma Bakanlığı (2018). Bilgi Toplumu Stratejisi Eylem Planı, Elde edilme tarihi 7 Mart 2022, http://www.sp.gov.tr/upload/xSPTemelBelge/files/uqSFE+2015-2018_Bilgi_Toplumu_Stratejisi_ve_Eylem_Plani.pdf
• Castells, M. (2013). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür – Ağ Toplumunun Yükselişi. (Çev: E. Kılıç), Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul
• Çelik, F. (2020). “İstanbul büyükşehir belediye başkanlığı seçimi’nde adayların Twitter içeriklerinin siyasal iletişim açısından incelenmesi”, Erciyes İletişim Dergisi, 7(1), 123-148.
• Dahlgren, P. ve Hill, A. (2020). “Parameters of media engagement”, Media Theory, 4(1).
• Datareportal, (2021a), Digital 2021 April global statshot report, Elde edilme tarihi: 1 Mart 2022 1 Mart 2022, https://datareportal.com/reports/digital-2021-april-global-statshot
• Datareportal, (2021b), Digital 2021: Turkey. Elde edilme tarihi: 1 Mart 2022 https://datareportal.com/reports/digital-2021-turkey
• Değerli, A. (2016). “Ağ toplumunun iletişimi ekseninde yerel yönetimlerin sosyal medya kullanım düzeyi: Kadıköy Belediyesi örneği”, Öneri Dergisi, 12(46), 63-80.
• Demirhan, K. (2015). Sosyal Medya ve Siyaset İlişkisinin Müzakereci ve Agonistik Demokrasi Yaklaşımları Çerçevesinde Analizi: Türkiye'de 2014 Cumhurbaşkanlığı Seçimi Sürecinde Twitter Kullanımı. (Yayımlanmamış Doktora Tezi), Hacettepe Üniversitesi.
• Demirhan, K. (2017). “Türkiye’de 2017 anayasa referandumu sürecinde siyasal iletişim aracı olarak twitter kullanımı”, Erciyes İletişim Dergisi, 5(2), 262-280.
• Demirhan, K. (2021). “Kamu yönetiminde çevrimiçi kitle kaynak kullanımı: sağlık bakanlığı tarafından covid-19 salgını sürecinde açılan #sağlıkbakanlığısizidinliyor etiketi örneği”, Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 39 (Covid 19 Özel Sayısı).
• Erkek, S. (2016). “Kamu Kurumlarında sosyal medya kullanımı: Sağlık Bakanlığı örneği”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 35, 141-150.
• Eryeşil, K., Alptürker, H. ve Taşpınar, Y. (2021). “Yerel yönetimlerde sosyal medya kullanımı üzerine bir araştırma: van edremit belediyesi örneği”, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Van Özel Sayısı, 831-854.
• Gaby, S. ve Caren, N. (2012). “Occupy online: how cute old men and malcolm x recruited 400,000 u.s. users to ows on facebook”, Social Movement Studies 11(3-4), 367-374.
• Göçoğlu, V. (2019). “Türkiye’de merkezi yönetimin sosyal medya kullanımı: bakanlıkların twitter hesapları üzerine bir analiz” Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 2(2), 422-444.
• Gökalp, S. A. (2021). “Yönetime katılım sürecinde internet ve sosyal medyanın önemi”, Türkiye Siyaset Bilimi Dergisi, 4(2), 329-348.
• Gülaslan, T. (2018). Kamu yönetiminde sosyal medya kullanımı ve yönetimi: temel ilkeler ve öneriler. (Yayımlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi.
• Gümüş, N. (2018). “Sosyal medyanın kamu kurumları tarafından kamusal pazarlama aracı olarak kullanılması: 81 il valiliği üzerinde bir araştırma”, AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(4), 189-212.
• Kalfa, M. ve Kocamaz-Adaş, S. (2019). “Sosyal medyayı kullanım açısından gençlik ve spor bakanlığının analizi” Türk Spor Bilimleri Dergisi, 2(1), 8-21.
• Kaygısız, Ü. ve Sarı, S. (2015). “Belediyelerin sosyal medya kullanımı: burdur belediyesi ve burdur ilçe belediyeleri üzerine bir araştırma”, International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(2), 309-317.
• Küçükşen, M. ve Firidin, E. (2021). “Büyükşehir belediyeleri ve sosyal medya kullanım etkinliği: trabzon büyükşehir belediyesi’nin twitter kullanımına ilişkin bir analiz”, Giresun Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 7(3), 491-514.
• Loader, B. D. ve Marcea, D. (2012). “Networking democracy? social media innovations in participatory politics”, Social Media and Democracy (1-10). (Ed.: B. D. Loader ve D. Marcea) Routledge, UK.
• Manning, J. (2014.) “Social media, definition and classes of social media”, Encyclopedia of Social Media and Politics (Ed.: K. Harvey), (1158-1162). Sage, Thousand Oaks
• Memiş, L. (2015). “Yerel e-katılımın yeni aracı olarak sosyal ağlar: Facebook ve Twitter örneği” Çankırı Karatekin Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5(1), 209-242.
• Murthy, D. (2011). “Twitter: Microphone for the masses?”, Media, Culture & Society 33, 779-789.
• O’Reilly, T. (2012). “What is web 2.0?” The Social Media Reader (32-52). (ed: M. Mandiberg). New York University Press, New York.
• Okay, A. ve Ašanin Gole, P. (2021). “Turkish and Slovenian health ministries' use of Twitter: A comparative analysis” Corporate Communications: An International Journal, 26(1), 176-191.
• Örselli, E., Bayrakçı, E. ve Karabulut, N. (2018). “E-Demokrasiyi e-katılım üzerinden okumak: kavramsal bir analiz” Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 108-127.
• Özer, M. A. (2017). “Yönetişimden dijital yönetişime: paradigma değişiminin teknolojik boyutu” HAK-İŞ Uluslararası Emek ve Toplum Dergisi, 6(16).
• Saylam, A. (2020). “Türk kamu yönetiminde merkezi düzeyde e-katılım: bakanlıkların web siteleri üzerinden bir araştırma”, Pamukkale Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 41, 23-37.
• Small, T. A. (2012). What the hashtag? A content analysis of canadian politics on Twitter. Social Media and Democracy (pp. 109-128), (ed.: B.D. Loader ve D. Mercea), Routledge, UK.
• Sobacı, M. Z. ve Karkın, N., (2013). “The use of twitter by mayors in Turkey: Tweets for better public services?”, Government Information Quarterly, 30(4), 417-425.
• Sobacı, M. Z. ve Hatipoğlu, İ. (2017). “Facebook aracılığıyla Türkiye'de belediye-vatandaş etkileşiminin ölçülmesi: büyükşehir ve il belediyeleri bağlamında bir analiz”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 72(3) , 689-713.
• Solmaz, B. ve Görkemli, H. N. (2012). “Büyükşehir belediyeleri ve sosyal medya kullanımı”, Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, (18), 9-20.
• Solmaz, B., Urhan, B., Tarakcı, H. N. ve Gazaz, D. C. (2022). “Pandemi çağında sürdürülebilirlik: T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığının sosyal medyada proaktif kriz iletişimi üzerine bir araştırma”, Türkiye İletişim Araştırmaları Dergisi, (Halkla İlişkiler ve Sürdürülebilirlik Özel Sayısı), 132-153.
• Tam, M. S. (2020). “Covid-19 süresince T.C. Sağlık Bakanlığı Youtube kanalına izleyici dönütleri”, Düşünce ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 3, 116-139.
• Tan Gülcan, D. ve Bayram, P. (2021). “Covid-19 sürecinde siyasal katılım: sosyal medya üzerinden bir içerik analizi”, Uluslararası Ekonomi Siyaset İnsan ve Toplum Bilimleri Dergisi, 4(2), 37-47.
• Twitter (2020). Twitter hakkında. Elde edilme tarihi 5 Mart 2022, https://about.twitter.com/tr
• Twitter, (2022). Twitter sözlük. Elde edilme tarihi: 5 Mart 2022, https://help.twitter.com/tr/resources/glossary
• Van Dijk, J. (2006). Network Society. UK: Sage.
• Yağmurlu, A. (2019). “Dijital diplomasi: kamu diplomasisi çerçevesinden Avrupa Birliği üye ülkeleri ve Türkiye Dışişleri Bakanlıkları internet uygulamaları”, Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 7(2), 1267-1295.
• Yaman, M. (2018). “Belediyelerin sosyal medyadan faydalanma biçimleri: Kütahya ili ve ilçe belediyeleri içerik analizi”, Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 224-243.
• Yetkin, B. (2019). “2019 Yerel seçimlerinde adayların Twitter kullanımı”, Moment Dergi, 382-405.
• Yıldırım, A. (2014). “Bir halkla ilişkiler aracı olarak Twitter: T.C. Sağlık Bakanlığı örnek incelemesi” Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 2(4), 234-253.