Micropenis Prevalence and Causes for Urology Polyclinic Referral in Prepubertal Boys

Year 2018, Volume: 16 Issue: 1, 47 - 54, 01.04.2018

Mehmet Giray Sönmez , Cengiz Kara

Abstract

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada bir yıl içerisinde herhangi bir sebeple üroloji polikliniğine başvuran
prepubertal erkek çocuk hastalarda mikropenis prevelansının belirlenmesi ve hastaların başvuru
sebeplerinin ortaya çıkartılması planlandı.

YÖNTEM ve GEREÇLER: Aralık 2014-Aralık 2015 tarihleri arasında üroloji polikliniğine başvuran
prepubertal erkek çocuk (<12 yaş) hastalar değerlendirmeye alındı. Cetvel yardımıyla penis gerilerek
glansın ucundan simfisis pubisteki penis köküne kadar penis dorsumu boyunca uzunluk ölçümü yapıldı.
Penis boyu doğru bir şekilde ölçüldükten sonra, bulunan değer kronolojik yaş için normal değerlerle
karşılaştırıldı ve -2,5 SD altındaki değerler (Konvansiyonel ölçüm) mikropenis olarak kabul edildi.
Prepubertal Türk çocuklarında penis ölçümü (TÇPÖ) çalışmasına göre penis boyu -2,5 SD altındaki
değerler saptanan çocuklar da mikropenis açısından incelendi.

BULGULAR: Bir yıl süre içerisinde üroloji polikliniğine başvuran toplam 227 erkek çocuk hasta
değerlendirildi. Konvansiyonel ölçüme göre toplam 6 hastada (%2,6) mikropenis saptandı, bu
çocukların 3 tanesinin penis boyu kısalığı, 2’sinin sünnet isteği, 1 tanesinin de retraktil testis nedeniyle
başvurduğu saptandı. Prepubertal Türk Çocuklarında Penis Ölçümü (TÇPÖ) çalışmasına göre 13
hastada (%5,7) mikropenis saptandı. Konvansiyonel ölçüme göre mikropenis saptanan 6 hastanın penis
boyu değerlerinin TÇPÖ çalışmasına göre mikropenis ile uyumlu olduğu tespit edildi. Diğer 7 hastanın
başvuru sebepleri; 3 hastada penis boyu kısalığı, 2 hastada sünnet isteği, 1 hastada retraktil testis, 1
hastada üriner enfeksiyon olarak belirlendi. Penis boyu kısalığı ile başvuran hastaların %78,5’inde
(11/14) penis boyunu etkileyebilecek patoloji olduğu saptandı.

TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmada prepubertal erkek çocuklarında saptanan mikropenis oranı
yüksek bulunmuştur. Bu sonuç yenidoğan döneminde yapılmış önceki çalışmalara kıyasla oldukça
farklıdır. Bu nedenle olası sebepleri ve tanı sonrası tedavi sürecini içeren geniş serili çalışmaların
yapılmasının bu konuda daha faydalı olabileceğini düşünüyoruz. 

ABSTRACT

INTRODUCTION: In this study, it was planned to determine the micropenis prevalence in prepubertal
boys referred to the urology polyclinic for any reason in a year and their referral causes.

METHODS: Prepubertal boys (<12 years old) referred to the urology polyclinic between December
2014 and December 2015 were included in evaluation. Stretching the penis with a ruler, the length was
measured along the penis dorsum between the glans end and root of penis in symphysis pubis. After the
penis length was measured correctly, the acquired value was compared with the normal values for
chronological age and values below -2.5 SD (Conventional measurement) were accepted as micropenis.

RESULTS: A total of 227 boys referred to the urology polyclinic in a year were evaluated. Micropenis
was detected in a total of six patients (2,6%) according to the conventional measurement and it was
detected that three of these boys were referred to the hospital due to short penis, two with circumcision
demand and one with retractile testicle. A pathology which could affect penis length was detected in
78,5% (11/14) of the patients referred with short penis.

DISCUSSION and CONCLUSION: Micropenis ferquency in prepubertal boys was found high in this
study. This result was quite different from previous studies on neonates. Therefore, studies in large
groups including possible causes and post-diagnosis treatment phase would be more useful.

Keywords

micropenis, penis length

References

• 1.Aaronson IA. Micropenis: medical and surgical implications. J Urol 1994;152:4-14.
• 2. Nelson CP, Park JM, Wan J, Bloom DA, Dunn RL, Wei JT. The increasing incidence of congenital penile anomalies in the United States. J Urol 2005;174:1573-6.
• 3. Tsang S. When size matters: a clinical review of pathological micropenis. Journal of Pediatric Health Care 2010; 24:231-40.
• 4. Hatipoğlu N, Kurtoğlu S. Micropenis: Etiology, Diagnosis and Treatment Approaches J Clin Res Pediatr Endocrinol 2013;5(4):217-23.
• 5. Çetinkaya S. Micropenis. Dicle Med J 2009;36(4): 323-8.
• 6. Custer J, Rau R. The Harriet Lane handbook. In S. Ballel P. McIntosh (Eds), Endocrinology. Philadelphia: Elsevier Mosby 2009:269-300.
• 7. Cinaz P, Yesilkaya E, Onganlar YH, Boyraz M, Bideci A, Camurdan O, et al. Penile anthropometry of normal prepubertal boys in Turkey. Acata Paediatr 2012;101:33-6.
• 8. Gaspari L, Sampaio DR, Paris F, Audran F, Orsini M, Neto JB, et al. High prevalence of micropenis in 2710 male newborns from an intensive-use pesticide area of Northeastern Brazil. Int J Androl 2012 Jun;35(3):253-64.
• 9. Mazen I, El-Ruby M, Kamal R, El-Nekhely I, El-Ghandour M, Tantawy S , et al. Screening of genital anomalies in newborns and infants in two Egyptian governorates. Horm Res Paediatr 2010; 73: 438–42.
• 10. Gaspari L, Paris F, Jandel C, Kalfa N, Orsini M, Daure`s JP, et al. Prenatal environmental risk factors for genital malformations in a population of 1,442 French male newborns: a nested case– control study. Hum Reprod 2011;26: 3155–62.
• 11. Mondal R, Ray S, Chatterjee K, Sabui TK, Hazra A, Das S, et al. Penile Length and Testicular Volume in Newborns. Indian J Pediatr 2016 Nov;83(12-13):1398-1404.