Travma Bilgili Bakım Ölçeği: Türkçe Geçerlilik ve Güvenilirlik Çalışması

Year 2023, Volume: 15 Issue: Supplement 1, 252 - 260, 29.12.2023

Hasan H. Tekin , Yusuf Bayar

https://doi.org/10.18863/pgy.1279723

Cited By: 1

Abstract

Bu çalışmanın amacı travma bilgili bakımla ilgili bilgi, tutum ve uygulama düzeyini ölçmek için geliştirilmiş olan travma bilgili bakım ölçeğinin gerekli analizlerini yaparak Türk kültürüne uyarlamaktır. Tarama modelindeki bu çalışmaya 161 ruh sağlığı meslek çalışanı katılmıştır. Araştırmanın verileri kolayda örneklem yöntemi ile Demografik Bilgi Formu ve Travma Bilgili Bakım Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Veriler online veri toplama platformu surveey.com aracılığıyla üretilmiştir. Çalışmaya dahil olan ruh sağlığı çalışanlarının çoğunun (%70,2) travma bilgili bakım modelini daha önce hiç duymadığı, %87’sinin de bu modeli uygulamalarında kullanmadığı saptan-mıştır. Yapılan AFA analizi toplam varyansın %50,36’sını açıklayan ve bütün maddelerin orijinal ölçekteki alt boyutlarda yer aldığı 3 faktörlü yapının ortaya çıktığını göstermektedir. Yapılan analizler sonucunda ölçeğin toplam maddelerinden Tutum alt boyutunda yer alan 3 madde çıkarılmış ve Türk kültüründe kullanabilecek 18 maddelik son hali ortaya çıkmıştır. Yapılan korelasyon analizleri toplam puan ortalamasının bütün alt boyutlarla yüksek düzeyde ve pozitif yönde ilişkili olduğunu göstermektedir. Travma Bilgili Bakım Ölçeği travma mağduru danışanlarla çalışan ruh sağlığı meslek mensupları (hekimler, hemşireler, psikologlar, psikolojik danışmanlar, sosyal hizmet uzmanları) ile travma bilgili bakım ve/veya travma duyarlı bakımla ilgili çalışmalar planlayan araştırmacılar tarafından kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracıdır.

Keywords

Travma, Travma Bilgili Bakım, Ölçek Uyarlama

Supporting Institution

Yok

Project Number

Yok

Thanks

Yok

Trauma Informed Care Scale: Turkish Validity and Reliability Study

Abstract

The aim of this study is to adapt the trauma-informed care scale, a scale developed to measure the level of knowledge, attitude and practice related to trauma-informed care, to Turkish culture by making the appropriate analysis. 161 mental health professionals participated in this survey model study. The data of the study were collected by using the convenience sampling method, the demographic information form and the Trauma Informed Care Scale. The data were generated through the online data collection platform surveey.com. It was determined that most of the mental health professionals (70.2%) in the study had never heard of the trauma-informed care model, and 87% did not use this model in their practice. The EFA analysis showed that a 3-factor structure was emerged, which explained 50.36% of the total variance and in which all items were included in the subscales of the original scale. According to the results of the analyzes, 3 items in the Attitude subscale were removed from the total items of the scale and the final version of 18 items scale that could be used in Turkish culture was created. The correlation analyzes showed that the total mean score was highly and positively correlated with all subscales. The Trauma-Informed Care Scale is a reliable measurement tool with proven structural validity and suitable for use by mental health professionals (physicians, nurses, psychologists, psychological counselors, social workers) working with trauma survivors, and researchers planning studies on trauma-informed care and/or trauma-sensitive care.

Keywords

Trauma, Trauma-Informed Care, scale adaptation

Project Number

Yok

References

• Aksayan S, Gözüm S (2002) Kültürlerarası ölçek uyarlaması için rehber I: Ölçek uyarlama aşamaları ve dil uyarlaması. Hemşirelik Araştırma Dergisi, 4:9-14.
• Alpar R (2020) Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik. Ankara: Detay Yayıncılık.
• APA (1980) Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders 3rd edition (DSM-III). Washington DC, American Psychiatric Association.
• APA (1994) Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders 4th edition (DSM-IV). Washington DC, American Psychiatric Association.
• APA (2013) Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders 5th edition (DSM-5). Washington DC, American Psychiatric Association.
• Başterzi DA, Yılmaz B, Oğlağu Z (2019) Travma nedir? https://tihvakademi.org/wp-content/uploads/2019/11/PSDA-RehberiY.pdf (Accessed:11.06.2023).
• Büyüköztürk Ş (2010) Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (12. Baskı). Ankara, PegemA Yayıncılık.
• Cloitre M, Stolbach BC, Herman JL, Kolk BVD, Pynoos R, Wang J et al. (2009) A developmental approach to complex ptsd: childhood and adult cumulative trauma as predictors of symptom complexity. J Trauma Stress, 22:399-408.
• Cohen JA, Mannarino AP, Kliethermes M, Murray LA (2012) Trauma-focused CBT for youth with complex trauma. Child Abuse Negl, 36:528-541.
• Çolak B, Kokurcan A, Hüseyin HÖ (2010) DSM’ler boyunca travma kavramının seyri. Kriz Dergisi, 18:19-26.
• DeVellis RF (2017) Scale Development. 4th ed. Thousand Oaks, Sage.
• Friedman MJ, Resick PA, Bryant RA, Strain J, Horowitz M, Spiegel D (2011) Classification of trauma and stressor-related disorders in DSM-V. Depress Anxiety, 28:737-749.
• Güneş Aslan G (2022) Travma bilgili bakım ve sosyal hizmet. Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 22(54):87-106.
• Gürbüz S, Şahin F (2018) Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri (5.Baskı). Ankara, Seçkin Yayıncılık.
• Hutcheson G, Sofroniou N (1999) The Multivariate Social Scientist. London, UK, Sage.
• Kağan M, Güleç M, Boysan M, Çavuş H (2012) Hierarchical factor structure of the turkish version of the posttraumatic growth Inventory in a normal population. TAF Preventive Medicine Bulletin, 11:617-624.
• Kelly U, Boyd MA, Valente SM, Czekanski E (2014) Trauma-informed care: keeping mental health settings safe for veterans. Issues Ment Health Nurs, 35:413-419.
• King S, Chen KLD, Chokshi B (2019) Becoming trauma informed: validating a tool to assess health professional’s knowledge, attitude, and practice. Pediatr Qual Saf, 4:e215.
• Levine AP, Kline M (2014) Ey Travma Bizden Uzak Dur. İstanbul, Doğan Kitap.
• Maercker A, Brewin CR, Bryant RA, Cloitre M, van Ommeren M, Jones LM et al. (2013) Diagnosis and classification of disorders specifically associated with stress: proposals for ICD-11. World Psychiatry, 12:198-206.
• Ogden P, Minton K, Pain C (2006) Trauma and the Body: A Sensorimotor Approach To Psychotherapy. New York, NY, WW Norton.
• Orçan F (2018) Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi: ilk hangisi kullanılmalı. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 9:413-421.
• SAMHSA (2014). SAMHSA’s Concept of Trauma and Guidance for a Trauma Informed Approach. Rockville, MD, Substance Abuse and Mental Health Services Administration.
• Tanhan F, Kayri M (2013) Deprem sonrası travma düzeyini belirleme ölçeğinin geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 13:1013-1025.
• Tavşancıl E (2002) Tutumların Ölçülmesi ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara, Nobel Yayıncılık.
• Taytaş M, Tanhan F (2022) Psikolojik danışmanların travmaya müdahale becerisi ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19:232-246.
• Tekin HH, Başer D (2021) Travma bakım temelli sosyal hizmet müdahalesi. Akademik Araştırmalar Cilt:2 (Eds E Hamarta, C Arslan, S Çiftçi, M Uslu):125-131). Konya, Çizgi Kitabevi.
• Tekin HH, Kırlıoğlu M (2020) Adaptation of Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) to Turkish culture: validity and reliability. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11:325-335.
• Terr LC (2003) Childhood traumas: an outline and overview. Am J Psychiatry, 148:10-20.
• Wilson C, Pence D, Conradi L (2013) Trauma-informed care. In Encyclopedia of Social Work (Ed C Franklin). New York, Oxford University Press.
• WHO (1995) The Composite International Diagnostic Interview (CIDI). Geneva, World Health Organization.