Yoğun bakım ihtiyacı olan pediatrik zehirlenme hastalarının değerlendirilmesi

Year 2022, Volume: 10 Issue: 2, 103 - 107, 01.09.2022

Serhan Özcan , Seçil Akay , İrem Bozkurt , Emel Uyar , Oktay Perk , Ayla Akca Çağlar

https://doi.org/10.21765/pprjournal.1157162

Abstract

Amaç: Çalışmamız, çocuk yoğun bakım ünitesinde izlenen zehirlenme hastalarının klinik özelliklerini, tedavi şekillerini ve sonuçlarını öğrenmek amacıyla planlandı.
Gereç ve yöntem: 01 Ocak 2019 - 31 Aralık 2021 tarihleri arasında hastanemize başvuran veya başka bir tıp merkezinden ünitemize nakledilen zehirlenme tanısı konulan hastaları geriye dönük olarak inceledik. Hastanın demografik verilerini topladık. Başvuru anında Glasgow Koma Skalası skoru, hastaların mekanik ventilasyon gereksinimlerine uygulanan medikal tedaviler, uygulanan hemodiyaliz ve plazmaferez kaydedildi. Sağkalım, çocuk yoğun bakım gün sayısı ve hastanedeki gün sayısı ile değerlendirilen sonuçlar. Çalışma grubunu adolesan grup (>120 aylık) ve ergen olmayan grup (<120 aylık) olarak ayırdık. Toplanan tüm değişkenler iki grup arasında karşılaştırıldı.
Bulgular: Çalışma süresince 114 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların çoğu adolesan yaş grubundaydı (%52,6). Zehirlenme nedenlerini incelersek, ergen hastada zehirlenmenin başlıca nedeni intihardı. 120 ayın altındaki hastalarda kasıtsız zehirlenme ana nedendi. Antipsikotikler, antidepresanlar ve analjezikler, sırasıyla zehirlenmenin en yaygın ilaç nedenleriydi. 4 hastaya mekanik ventilasyon uygulandı. 5 hastaya hemodiyaliz uygulandı. 5 hastaya plazmaferez uygulandı. Tüm hastalar hayatta kaldı. Yoğun bakım yatış gün sayısı medyan gün 1 gündü. Hastanede geçirilen ortalama gün sayısı 3 gündü.
Sonuç: Çalışmamızda tüm ÇYBB başvurularının %2,8'i zehirlenmeydi. Antipsikotikler, antidepresanlar ve analjezikler, zehirlenmelerin en sık ilaç nedenleriydi. Adolesan yaş grubunda antidepresan alımı daha yüksek oranlarda görülmüştür. Adolesan yaş grubunda antidepresan reçetesi ve ilaç kontrolü daha dikkatli yapılmalıdır.

Keywords

çocuk, yoğun bakım, zehirlenme

Evaluation of pediatric intoxication patients followed-up in intensive care unit.

Abstract

Purpose: Our study was planned to reach out intoxication patient’s clinical characteristics, treatment modalities and outcomes of those patients followed up in pediatric intensive care unit.
Materials and method: We examined patients admitted to our hospital or transferred from another medical center to our PICU, diagnosed with intoxication from 01 January 2019 to 31 December 2021, retrospectively. We collected patient’s demographic data. Glasgow Coma Scale score at admission, medical treatments applied to patients’ mechanical ventilation requirement, hemodialysis and plasmapheresis applied was recorded. Outcomes evaluated by survival, days in PICU and days in hospital. We divided study group as adolescent group (>120-month-old) and non-adolescent group (<120-month-old). All collected variables were compared between two groups.
Results: During study period 114 patients included into the study. Most of the patients were in adolescent age group (52.6%). If we examined intoxication causes, in adolescent patient’s suicide was major cause of intoxication. In patients below <120-month-old unintentional intoxication was the main reason. Antipsychotics, antidepressants and analgesics were the most common medication causes of intoxication respectively. Mechanical ventilation applied to 4 patients. 5 patients were hemodialyzed. Plasmapheresis performed to 5 patients. All patients were survived. Median days in PICU was 1 day. Median days in hospital was 3 days.
Conclusion: In our study, 2.8% of all PICU admissions were intoxications. Antipsychotics, antidepressants and analgesics were the most common medication causes of intoxications. Antidepressants intake were seen in higher rates in adolescent age group. Antidepressant prescription and drug control should be more carefully in adolescent age group.

Keywords

children, intensive care, intoxication

References

• Rererans1 Özkale M, Özkale Y.Çocuk yoğun bakım ünitesinde takip edilen zehirlenme olgularının demografik, epidemiyolojik ve klinik özellikleri. Cukurova Med J 2020;45(3):1191-1201.
• Referans2 Republic of Turkey Ministry of Health General Directorate of Public Health. National Intoxication Counselling Center Reports 2014-2020. Ankara. 2021:128-390.
• Referans3 Ödek Ç, Erol M, Demir R et all. Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde Takip Edilen Zehirlenme Olgularının Demografik, Epidemiyolojik ve Klinik Özelliklerinin Geriye Dönük Değerlendirilmesi. J Pediatr Emerg Intensive Care Med 2019;6(2).
• Referans4 Ongun EA, Şimşek CEÇ.Çocukluk Çağı Zehirlenmelerinde Yoğun Bakım Yatış Gereksiniminin Değerlendirilmesi.J Pediatr Emerg Intensive Care Med 2020;7:55-61.
• Referasns5 Akın Y, Ağzıkuru T, Cömert S, Atılkan P, Erdağ GÇ, Telatar B.Hospitalizations for pediatric intoxication: a study from İstanbul.The Turkish Journal of Pediatrics 2011; 53: 369-374.
• Referans6 Gauvin F, Bailey B, Bratton SL.Hospitalizations for pediatric intoxication in Washington State, 1987-1997. Arch Pediatr Adolesc Med. 2001 Oct;155(10):1105-10. doi: 10.1001/archpedi.155.10.1105.
• Referans7 Emeksiz S, Perk O. Çocukluk Çağı Zehirlenmeleri: Tehlikenin Farkında mıyız?. Türkiye Çocuk Hast Derg/Turkish J Pediatr Dis / 2020; 14: 465-470.
• Referans8 Keskin H, Kara M, Akat H, Ceviz N.Çocuk Yoğun Bakım Ünitesinde Takip Edilen Zehirlenme Olguları; 2 Yıllık Deneyim. J Pediatr Emerg Intensive Care Med 2019; 6:150-155.
• Referans9 Kajala P, Jhavar L, Dubey NNNK, Sankar J. Childhood Poisoning: Clinical Profile and Outcomes.Indian Journal of Emergency Pediatrics. 2011;3(2):55-9.
• Referans10 Budhathoki S, Poudel P, Shah D et all. Clinical profile and outcome of children presenting with poisoning or intoxication: a hospital-based study. Nepal Med Coll J. 2009;11(3):170-5.
• Referans11 Berta GN, Di Scipio F, Bosetti FM et al. Childhood acute poisoning in the Italian North-West area: a six-year retrospective study Italian Journal of Pediatrics. 2020; 46:83.
• Referans12 Matalova P, Poruba M, Wawruch M, Ondra P, Urbanek K. Acute Medication Poisoning Causing Hospital Admissions in Childhood: a 3-Year Prospective Observational Single-Center Study. Physiol. Res. 2019; 68 (Suppl. 1): 31-38.
• Referans13 Duyu M, Atış ŞK. Retrospective Evaluation of Intoxication Cases Followed in Pediatric Intensive Care: A 5-Year Experience. Haydarpasa Numune Med J 2020;60(4):437–444.
• Referans14 Zygo M, Pawłowska B, Potembska E, Dreher P, Kapka-Skrzypczak L. Prevalence and selected risk factors of suicidal ideation, suicidal tendencies and suicide attempts in young people aged 13–19 years. Annals of Agricultural and Environmental Medicine 2019; 26(2): 329–336.
• Referans15 Ozdel O, Varma G, Atesci FC, Oguzhanoglu NK, Karadag F, Amuk T. Characteristics of Suicidal Behavior in a Turkish Sample. Crisis. 2009;30(2):90–93. DOI: 10.1027/0227-5910.30.2.90
• Referans16 Özdemir R, Bayrakcı B, Tekşam Ö, Yalçın B, Kale G. Thirty-three-year experience on childhood poisoning. The Turkish Journal of Pediatrics 2012; 54: 251-259.
• Referans17 Lam LT. Childhood and adolescence poisoning in NSW, Australia:an analysis of age, sex, geographic, and poison types. Injury Prevention 2003; 9:338–342.