Aim: It is aimed to evaluate the perception of occupational health and safety (OHS) competence of health workers during the Covid-19 pandemic and to identify deficiencies in order to develop appropriate solutions.
Material and Methods: In the descriptive cross-sectional study, in which 550 health workers participated, the perception of occupational health and safety competence was measured with a web-based data collection form. Occupational Health and Safety Sufficiency Perception Scale (OHSAS) and a data collection form that includes socio-demographic characteristics such as gender, educational status, age, and work-related characteristics such as working time, having an occupational accident, and receiving OHS training were used. For descriptive and inferential data analysis, t-test, ANOVA, chi-square and linear regression tests were performed using SPSS version 22.0.
Results: In the study, 32.5% of the health workers were male and the mean age was 40.56±12.6% years. 16.5% of the employees had a work accident, and female employees stated that they had more work accidents than male employees (p=0.027). In the study, the mean score of OHSAS was 97.64±27.6. Female health workers, employees with university or higher education, those in the 31-45 age group, and those who practice the profession as physician/nurse have higher OHSAS scores (respectively p=0.024; p=0.007; p=0.014; p=0.013). It was determined that the participants' occupation (2.236; p=0.028) and having a work accident (-29.871; p<0.001) affected the perception of OHS competence at a statistically significant level.
Conclusion: Healthcare workers have a high risk of having occupational accidents and occupational diseases however their OHS competence perceptions are at an average level. Researches on the OHS competence of health workers should be planned at regular intervals and necessary political and institutional measures should be taken according to the results.
Amaç: Covid-19 pandemisi sürecinde sağlık çalışanlarının iş sağlığı ve güvenliği (İSG) yeterlilik algısı değerlendirilmek ve eksikliklerin saptanarak uygun çözüm önerileri geliştirilmek amaçlanmıştır.
Gereç ve Yöntemler: 550 sağlık çalışanının katıldığı tanımlayıcı kesitsel tipteki araştırmada web tabanlı bir veri toplama formu ile iş sağlığı ve güvenliği yeterlilik algısını ölçülmüştür. İş Sağlığı ve Güvenliği Yeterlilik Algısı Ölçeği (İSGYAÖ) ile cinsiyet, öğrenim durumu, yaş gibi bazı sosyo-demografik özellikler ve çalışma süresi, iş kazası geçirme, İSG eğitimi alma gibi bazı çalışma yaşamına ilişkin özellikleri içeren bir veri toplama formu kullanılmıştır. Tanımlayıcı ve çıkarımsal veri analizi için SPSS 22.0 versiyonu kullanılarak t-testi, ANOVA, ki-kare ve lineer regresyon testleri yapılmıştır.
Bulgular: Sağlık çalışanlarının %32,5’i erkek ve yaş ortalaması 40,56±12,6 yıldır. Çalışanlarının %16,5’i iş kazası geçirmiş, kadın çalışanlar erkek çalışanlara göre daha fazla iş kazası geçirdiğini belirtmiştir (p=0,027). Araştırmada ISGYAÖ puan ortalaması 97,64±27,6’dır. Kadın sağlık çalışanlarının, üniversite ve üzeri eğitim alan sağlık çalışanlarının, 31-45 yaş grubunda olanların ve hekim-hemşirelik mesleğini icra edenlerin İSGYAÖ puanı daha yüksektir (sırasıyla p=0,024; p=0,007; p=0,014; p=0,013). Katılımcıların mesleği (2,236; p=0,028) ve iş kazası geçirme durumunun (-29,871; p<0,001) İSG yeterlilik algısını istatistiksel olarak anlamlı düzeyde etkilediği saptanmıştır.
Sonuç: Sağlık çalışanlarının iş kazası geçirme ve meslek hastalığına yakalanma riski yüksek olmasına rağmen İSG yeterlilik algıları ortalama düzeydedir. Sağlık çalışanlarının İSG yeterliliğine dair araştırmalar düzenli aralıklarla planlanmalı ve bunların sonuçlarına göre gerekli politik ve kurumsal önlemler alınmalıdır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Clinical Sciences |
Journal Section | Research Articles |
Authors | |
Publication Date | May 17, 2022 |
Submission Date | January 7, 2022 |
Published in Issue | Year 2022 Volume: 12 Issue: 2 |