Modada Melezleşme Olgusu ve Japon Moda Tasarımcıları Örneği

Yıl 2017, Sayı: 19, 123 - 137, 22.06.2017

Şakir Özüdoğru

https://doi.org/10.18603/sanatvetasarim.323107

Öz

Bu çalışmada, modada melezleşme olgusu Batı dünyası
dışından Fransız moda sistemine kabul edilen ilk tasarımcılar olan Japon moda
tasarımcıları bağlamında sorgulanmaktadır. Japon moda tasarımcıları örneği
kültürel melezleşme yaklaşımları çerçevesinde ele alınmıştır. Bu çalışma ele
aldığı olguya dair cevaplar üretmeyi amaçlamamaktadır; aksine söz konusu olguya
farklı açılardan yaklaşarak sorular sorma ve bu yolla günümüzde yaygın bir eğilim
haline gelmiş olan uluslararası moda sahnesinde ulusal/kültürel kimliğe vurgu
yapma eğilimine dair akademik bir ilgi uyandırma niyetindedir.

Anahtar Kelimeler

Küresel moda, Japon Moda Tasarımcıları, Melez Moda

Kaynakça

• Ahmad, A. (1992). In theory: Classes, Nations, Literatures. Londra: Verso.
• Bhabha. H. (1994). The location of culture. New York: Routledge.
• Bourdieu, P. (1984). Distinctions (çev. R. Nice). Londra: Routledge.
• Cocks, J. (1986). “A Change of Clothes: Designer Issey Miyake Shapes New Forms into Fashion for Tomorrow”, Time Magazine, Ocak, 46-52.
• Craik, J. (1993). The Face of Fashion: Cultural Studies in Fashion. Londra: Routledge.
• Crane, D. (2003). Moda ve Gündemleri (çev. Ö. Çelik). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Davis, F. (1997). Moda, Kültür ve Kimlik (çev. Ö. Arıkan). İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• English, B. (2007). A Cultural History of Fashion in the Twentieth Century: From the Catwalk to the Sidewalk. New York: Bloomsbury Academics.
• Featherstone, M. (2005). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü (çev. M. Küçük). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Hiramitsu, C. (2005). “Japanese Tradition in Issey Miyake”, Design Discourse, 1 (1), 35-43.
• Hollander, A. (1993). Seeing Through Clothes. California: University of California.
• Jansen, A. M. (2013). Notions of Tradition and Modernity in the Construction of National Fashion Identities. 5th Global Fashion Conference, Oxford: Birleşik Krallık.
• Kaiser, S. (2012). Fashion and Cultural Studies. Oxford: Berg.
• Kawamura, Y. (2004). The Japanese Revolution in Paris Fashion. Oxford: Berg.
• Koren, L. (1984). New Fashion Japan. Tokyo: Kodansha.
• Massey, D. (1994). Space, Place and Gender. Cambridge: Polity.
• Nederveen Pieterse, J. (1995). Globalization as Hybridization. M. Featherstone, S. Lash ve R. Robertson (Editörler). Global Modernities. Londra. Sage, s. 45-68.
• Robins, K. (1991). Tradition and Translation: National Culture in its Global Context. J. Corner ve S. Harvey. (Editörler). Enterprise and Heritage. Londra. Routledge, s.21-42.
• Scott, A. J. (2001). “Capitalism, Cities, and the Production of Symbolic Forms”, Transactions of the Institute of British Geographers, 26 (1), 11-23.
• Schiller, H. I. (1979). Transnational Media and National Development. K. Nordenstreng ve H. I. Schiller. (Editörler). National Sovereignty and International Communication Norwood. Ablex, s. 21-32.
• Sproles, G. B. (1981). “Analyzing Fashion Life Cycles: Principles and Perspectives”, The Journal of Marketing, 45 (4), 116-124.
• Steele, V. (1998). Paris Fashion: A Cultural History. Londra: Bloomsbury Academic.
• Stockhammer, P. W. (2012). Questioning Hybridity. P. W. Stockhammer. (Editör). Conceptualizing Cultural Hybridization: A Transdiciplinary Approach. Berlin. Springer, s. 24-31.
• Teunissen, J. (2005). Global Fashion and Local Tradition. J. Brand ve J. Teunissen. (Editörler). Global Fashion and Tradition. Utrecht. ArtEz Institute of the Arts, s.8-23.
• Tomlinson, J. (2002). Globalization and Cultural Identity. D. Held ve A. McGrew. (Editörler). Global Transformations Reader. Cambridge. Polity, s. 269-277.
• Tomlinson, J. (2004). Küreselleşme ve Kültür (çev. A. Eker). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Vinken, B. (2005). Fashion Zeitgeist (çev. M. Hewson). New York: Berg.
• Wilson, E. (1985). Adorned in Dreams: Fashion and Modernity. Londra: Virago.