Mimaride iç ve dış diyalektiği yaşam alanlarının tanımlanması ve sınırlandırılması için bir gereklilik olmuş olup 20.yüzyıl konutlarında iç-dış ilişkisinde farklı düşünceler ortaya konmuştur. Bu ilişki mimarların görsel temsillerine de yansımıştır. Görsel temsiller, modernizmin ve postmodernizmin dönemsel farklılıklarını yorumlamak için önemli veriler sunmaktadır. Bu bağlamda çalışmanın amacı, mimarların iç-dış kavramı üzerine görsel temsillerini irdelemek ve mekân-temsil ilişkisini ortaya koymaktır. Çalışma yöntemi olarak, temsilin kırılma noktaları dikkate alınarak belirlenen üç dönem aralığından seçilen 6 konut örneği ve mimarların bu konutların tasarım süreçlerinde kullandığı görsel temsil araçları arasında niteliksel karşılaştırmalı bir analiz yapılmıştır. Ayrıca, dönemsel incelemeler yapılırken, mimari söylemler, söylem ve pratik ilişkisi ile yapıya ilişkin metinsel ve görsel anlatının mekânsal karşılıkları incelenmiştir. Çalışma sonucunda, mimarların görsel temsil biçimleriyle iletmek istedikleri anlamlar, bu temsillerle iç-dış ilişkisinin farklı dönemlerde nasıl vurgulandığı ortaya koyulmuş ve iç-dış ilişkisine ait yaklaşımlarının altında çeşitli alt düşüncelerin olduğu görülmüştür.
Interior and exterior dialectic in architecture has become essential for the definition and delimitation of living spaces, and different ideas were developed for interior-exterior relationships in 20th Century houses. This relationship is also reflected in the visual representations of architects. Visual representations provide important data for interpreting periodic differences between modernism and postmodernism. In this context, the study aims to examine the visual representations of architects on the concept of interior-exterior and to reveal the relationship between space and representation. A qualitative comparative analysis was conducted between the 6 residential buildings selected from the three specified periods and visual representation tools used by the architects in the design processes of these houses. Additionally, while conducting periodic examinations, the spatial equivalents of architectural discourses, discourse, and practice, and the textual and visual narrative of the building were examined, and the visual representations used by architects in their design processes were analyzed. As a result, the meanings that architects want to convey through their visual representation and how these representations are emphasized in different periods of internal-external relationship have been revealed.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Araştırma Makalesi |
Authors | |
Publication Date | June 30, 2021 |
Submission Date | March 12, 2021 |
Acceptance Date | June 19, 2021 |
Published in Issue | Year 2021 Volume: 14 Issue: 27 |