ÖZET Amaç: Bu çalışmanın amacı, Üniversite Eğitim ve Araştırma Hastanesi Erişkin Yoğun Bakım Ünitesindeki hastalarda potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri türü ve sıklığı açıklamaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma Türkiye’de bulunan 18 yataklı erişkin Yoğun Bakım Ünitesine sahip Üniversite Eğitim ve Araştırma Hastanesinde yürütülmüştür. Çalışmaya Ocak 2013 ve Haziran 2013 tarihleri arasında yoğun bakım ünitesine yatırılan 111 hasta alınmıştır. İlaçlar anatomiksel kimyasal tedavi sınıflandırılmasına göre sıralanmıştır. Yoğun Bakım Ünitesine yatırılan 111 hasta çalışmaya dahil edildi. Potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri analizi için Lexi-Comp veritabanı kullanıldı. Bulgular: Altı aylık bir dönemde, 1681 potansiyel ilaç-ilaç etkileşimi toplam 102 (% 91.9) hastada belirlendi. 101 hastanın potansiyel ilaç-ilaç etkileşimlerinin en yaygın türü C tipidir (1232,% 73.2). Hastaların potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri ile polifarmasi varlığı, hastalık sayısı ve kalış süresi arasında anlamlı bir ilişki vardı. Potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri olan hastalarda meydana gelen ölümsayısı 68 (% 66.7) ve yoğun bakım ünitesinden taburcu edilen hasta sayısı 34 (% 33.3)' tür. D ve X-tipi potansiyel ilaç-ilaç etkileşimlerinin varlığı ile ilaçların sayısı ve yoğun bakımda kalış süresi arasında anlamlı bir ilişki vardı. Ayrıca ölüm oranı ile D-tipi ve X-tipi potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri arasında ilişki anlamlı derecede yüksekti. 49 (% 44.1) hastada adrenalin ve dopamin arasındaki etkileşim en sık görülen potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleridir. Tartışma: Yoğun bakım hastalarında çoklu ilaç kullanımı ve hastalıkların sayısı; potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri ve polifarmasi görülme riskini, hastanede kalış süresini ve mortalite oranını artırmaktadır.
ÖZET Amaç: Bu çalışmanın amacı, Üniversite Eğitim ve Araştırma Hastanesi Erişkin Yoğun Bakım Ünitesindeki hastalarda potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri türü ve sıklığı açıklamaktır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma Türkiye’de bulunan 18 yataklı erişkin Yoğun Bakım Ünitesine sahip Üniversite Eğitim ve Araştırma Hastanesinde yürütülmüştür. Çalışmaya Ocak 2013 ve Haziran 2013 tarihleri arasında yoğun bakım ünitesine yatırılan 111 hasta alınmıştır. İlaçlar anatomiksel kimyasal tedavi sınıflandırılmasına göre sıralanmıştır. Yoğun Bakım Ünitesine yatırılan 111 hasta çalışmaya dahil edildi. Potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri analizi için Lexi-Comp veritabanı kullanıldı. Bulgular: Altı aylık bir dönemde, 1681 potansiyel ilaç-ilaç etkileşimi toplam 102 (% 91.9) hastada belirlendi. 101 hastanın potansiyel ilaç-ilaç etkileşimlerinin en yaygın türü C tipidir (1232,% 73.2). Hastaların potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri ile polifarmasi varlığı, hastalık sayısı ve kalış süresi arasında anlamlı bir ilişki vardı. Potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri olan hastalarda meydana gelen ölümsayısı 68 (% 66.7) ve yoğun bakım ünitesinden taburcu edilen hasta sayısı 34 (% 33.3)' tür. D ve X-tipi potansiyel ilaç-ilaç etkileşimlerinin varlığı ile ilaçların sayısı ve yoğun bakımda kalış süresi arasında anlamlı bir ilişki vardı. Ayrıca ölüm oranı ile D-tipi ve X-tipi potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri arasında ilişki anlamlı derecede yüksekti. 49 (% 44.1) hastada adrenalin ve dopamin arasındaki etkileşim en sık görülen potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleridir. Tartışma: Yoğun bakım hastalarında çoklu ilaç kullanımı ve hastalıkların sayısı; potansiyel ilaç-ilaç etkileşimleri ve polifarmasi görülme riskini, hastanede kalış süresini ve mortalite oranını artırmaktadır.
Journal Section | AMAK |
---|---|
Authors | |
Publication Date | September 30, 2016 |
Submission Date | December 29, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 Volume: 23 Issue: 3 |
Süleyman Demirel Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi/Medical Journal of Süleyman Demirel University is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 4.0 International.