Doğa Yürüyüşü ve Yamaç Paraşütü Sporu Yapan Bireylerin Yaşam Doyumu ve Özyeterliklerinin İncelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 3 Sayı: 2, 137 - 145, 30.08.2019

Ali İlhan Barut , Abdurrahman Demir , Ersin Ballıkaya , Ferhat Çifçi

Öz

Araştırmanın amacı doğa yürüyüşü ve yamaç paraşütü sporu yapan bireylerin
özyeterlik ve yaşam doyumu puanlarının cinsiyet, eğitim durumu ve medeni durum
değişkenleri açısından incelenmesi ve katılımcıların özyeterlik ve yaşam doyumu
ortalama puanları arasındaki ilişkinin ortaya konulmasıdır. Araştırma betimsel
tarama modeli kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın örneklemini, Mersin
ilinde aktif olarak doğa yürüyüşü ve yamaç paraşütü sporlarını yapan 50 kadın,
116 erkek toplam 166 (yaş ort. = 43,83±11,68) katılımcı oluşturmuştur.
Araştırmanın veri toplama araçları olarak Köseoğlu, Gerçek, Yılmaz, Soran
(2007) tarafından Türkçe’ye uyarlanan “Algılanan Öz-Yeterlik Beklentisi Ölçeği”
ve Yetim (1993) tarafından Türkçe`ye uyarlanan “Yaşam Doyumu Ölçeği”
kullanılmıştır. Verilerin analizinde betimsel istatistikler, bağımsız gruplar
için “t testi”, tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Pearson korelasyon
katsayısı kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre doğa yürüyüşü ve yamaç
paraşütü sporlarını yapan bireylerin özyeterlik puan ortalamaları (32,05± 5,80)
ve yaşam doyumu puan ortalamalarının (25,48± 5,62) yüksek olduğu
belirlenmiştir. Araştırmaya katılan bireylerin özyeterlik ve yaşam doyumu
puanları arasında orta düzeyde pozitif bir korelasyon saptanmıştır (r=,561;
p<,01). Katılımcıların cinsiyet, medeni durum ve eğitim durumu değişkenlerine
göre öz-yeterlik ve yaşam doyumu puanlarının farklılaşıp farklılaşmadığını
anlamak için bağımsız gruplar için t testi ile tek yönlü varyans analizi
kullanılmış ve tüm gruplarda istatistiksel olarak anlamlı bir fark
bulunamamıştır (p>,05). Araştırma sonuçlarına göre, düzenli doğa yürüyüşü ve
yamaç paraşütü sporlarını yapan bireylerin yaşam doyumu ve özyeterlik ortalama
puanlarının yüksek olduğu gözlenmiştir. Özyeterlik ve yaşam doyumu ortalama
puanları incelendiğinde cinsiyet, medeni durum ve eğitim durumu değişkenleri
açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farka rastlanmamıştır.  Öte yandan katılımcıların özyeterlik puanları
artarken, yaşam doyumu puanlarının da arttığı gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Doğa Yürüyüşü, Yamaç Paraşütü, Yaşam Doyumu, Özyeterlik

Examination of Life Satisfaction And Self-Efficacy In Trekking And Paragliding Individuals

Öz

Purpose of study is to examine and compare relationship between self efficacy and life satisfaction scores in terms of gender, education level  and marital status in paragliding and trekking individuals. Research was conducted by using descriptive scanning model. Sample of the study was individuals who are actively paragliding and trekking in the province of Mersin. 50 women and 1116 men participated in the research as voluntary.(Xage=43,83±11,68). Data were derived from participants by applying “Self-Efficacy Scale” which is adapted by Köseoğlu,Gerçek, Yılmaz, Soran (2007) and “Life Satisfaction Scale” which is adapted by Yetim(1993). Descriptive statistics, independent groups T-test, one -way ANOVA analyses and Pearson correlation were used to analyze the data. The total average of self-efficacy and life satisfaction scores of paragliding and trekking individuals are high and they are in order of (32,05± 5,80) and (25,48± 5,62). Findings of the research showed that there is a mid-level significant correlation between self-efficacy and life satisfaction scores (r= ,561 p<0,01). According to t-test and ANOVA results, there is no significant differences between mean scores of self-efficacy and life satisfaction in terms of gender, marital status and education levels in all groups.(p >,05).  According to results of the research, life satisfaction and self-efficacy average scores of individuals who regularly paragliding and trekking were found to be high. When  self-efficacy and life satisfaction average scores were examined, no significant difference was found in terms of gender, marital status and educational status. While self-efficacy scores of the participants increased, life satisfaction scores increased

Anahtar Kelimeler

Trekking, Paragliding, Life Satisfaction, SelfEfficacy

Kaynakça

• Ardahan, F. (2012). Doğa Yürüyüşü Yapanların Yaşam Doyum Düzeyleri ile Duygusal Zeka ve Yaşam Doyumu Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, Mediterranean Journal of Humanities, 2:11-19.
• Ardahan, F., Lapa Yerlisu, T. (2010). Açıkalan rekreasyonu: bisiklet kullanıcıları ve yürüyüşçülerin doğa sporu yapma nedenleri ve elde ettikleri faydalar. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8:1, 1327-1341.
• Arslan Ayazlar, R. (2015). Akış deneyiminin yamaç paraşütü deneyim doyumu ve yaşam doyumuna etkileri. Doktora tezi, Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Turizm İşletmeciliği Anabilim Dalı, Aydın.
• Bandura A. Self-efficacy: Toward a unifyingtheory of behavioralchange. Psychological Review. 84, 1977:191-215.
• Barut, A. İ. (2008). Sporda batıl davranış ve öz-yeterlik ilişkisi. Yüksek Lisans Tezi, M.Ü.Sağlık Bilimleri Enstitüsü.
• Bowler, E.D., Ali, B.M.L., Knight, M.T., Pullin, S.A., (2010). A systematic review of evidence for the added benefits to health of exposure to natural environments, BMC Public Health, 10:456.
• Bucher, A.C., (1972) Foundations of PhysicalEducation. Saint Louis: The C.V. Company.
• Burnett, D., (1994) Exercisingbettermanagementskills. Personnel Management, 26(1): 42-46.
• Corbin, H., (1970) RecreationLeadership. 3th Edition, New York: Prentice-Hall Inc.
• Diener, E., Emmons, R.A., Larsen, R.J., Griffin, S. (1985). The Satisfaction With Life Scale. Journal of Personality Assessment, 49, 71-75.
• Eigenschenk, B., Thomann, A., McClure, M., Davies, L., Gregory, M., Dettweiler, U., & Inglés, E. (2019). Benefits of outdoor sports for society. A systematic literature review and reflections on evidence. International journal of environmental research and public health, 16(6), 937.
• Kelly, J., (1980) Outdoorrecreationparticipation: A comparativeanalysis. Leisure Sciences, 3: 129-154.
• Kelly, J., (1983) Leisurestyle: A hiddencore. LeisureSciences, 5(4), 321-337. Kılbaş, Ş., (2004) Rekreasyon, Boş Zamanı Değerlendirme. 3. Baskı, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Koçak, F., (2016). Türkiyede bisiklet kullanımı: Bisiklet kullanma nedenleri ve elde edilen faydalar, Journal Of Human Sciences, 13:3, 5760-5771.
• Köseoğlu P, Gerçek, C, Yılmaz, M, Soran, H. Yabancı Dilde Hazırlanan Bir Genel ÖzYeterlik Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi ve Azerbaycan Devlet Pedagoji Üniversitesi Uluslararası Öğretmen Yetiştirme Politikaları ve Sorunları Sempozyumu Oturum 14, Bildiri No:4. 2007.
• Junot, A., Paquet, Y., & Martin-Krumm, C. (2017). Passion for outdoor activities and environmental behaviors: A look at emotions related to passionate activities. Journal of Environmental Psychology, 53, 177-184.
• Mansuroğlu, S.,(2002) Akdeniz üniversitesi öğrencilerinin serbest zaman özellikleri ve dış mekan rekreasyon eğilimlerinin belirlenmesi. Akdeniz Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 15(2): 52-62.
• Mieczowski, Z., (1990) World Trend in TourismandRecreation. New York: Peter Lang Publishing.
• Özdilek, Ç., Demirel, M., Harmandar D., (2007) Dumlupınar ve Sakarya üniversitelerinde öğrenim gören beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin boş zaman etkinliklerine katılım nedenleri ve düzeylerinin karşılaştırılması. International Journal of Human Sciences[serial on the internet]. [cited 2010 March]; 4(2): 1-13.
• Ragheb, M.G.,Tate, R. L., (1993) A behavioral model of leisure participation based on leisure attitude, motivation and satisfaction. LeisureStudies, 12(1): 61-70.
• Schwarzer R, Jerusalem, M. Generalized Self-Efficacy scale. In: Weinman, S. Wright, &M. Johnston.Eds. Measures in health psychology: A user’s portfolio. Causal and control beliefs . Windsor, UK: NFER-NELSON. 1995:35-37.
• Yerlisu Lapa, T., Ardahan F., (2009) Akdeniz üniversitesi öğrencilerinin serbest zaman etkinliklerine katılım nedenleri ve değerlendirme biçimleri. Spor Bilimleri Dergisi, 20 (4): 132-144.
• Yerlisu Lapa, T., Ardahan, F., Yıldız, F., (2010) 11. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi: Bisiklet etkinliklerine katılan bireylerin profilleri, bu sporu yapma nedenleri ve elde ettikleri faydalar. Türkiye: Antalya.
• Yetim, Ünsal, (1991). Kişisel Projelerin Organizasyonu ve Örüntüsü Açısından Yaşam Doyumu, İzmir: Ege Üniversitesi, Doktora Tezi.