1819-1892
yılları arasında yaşamış olan Walt Whitman,
Amerika’nın en etkili şairlerinden
biri olarak kabul edilmektedir. Hiç yüz
yüze gelmemesine rağmen büyük hayranlık duyduğu
Başkan Abraham Lincoln’un Amerikan İç Savaşı sonrasında öldürülmesi
üzerine duyduğu derin üzüntüyü, onu
anmak ve onurlandırmak için yazdığı O Captain! My Captain! başlıklı şiiri
ile ifade etmiştir. Serbest şiirleriyle tanınan Whitman, bu şiirinde de sabit
bir ölçü kullanmamıştır. Ancak muhtemelen şiirin bir ağıt olmasından dolayı bir
istisna olarak dört uzun dizeyi dört
kısa dizenin izlediği bölümlere yer vermek suretiyle belli bir kalıp kullanmış
ve bu da şiirini diğerlerinden farklı ve özel kılmıştır. Whitman’ın bu şiiri, Memet Fuat tarafından yapılan Ey
Kaptan! Canım Kaptanım! ve Can
Yücel tarafından yapılan Oy Reis! Koca
Reis! başlıklı Türkçe çevirileri ve
Léon Bazalgette tarafından yapılan Ô Capitaine! Mon Capitaine! başlıklı Fransızca çevirisi ile birlikte bu çalışmanın bütüncesini
oluşturmaktadır. Bu dört şiir,
ortaöğretim 10. sınıfta bir Edebiyat
dersi kapsamında bir arada okunmuş ve
şiirlerin anlam evreni ile biçimsel özellikleri karşılaştırmalı olarak
irdelenmiştir. Bu çalışmada, bir şiirin çevirileri ile birlikte okunup
çözümlenmesinin öğrencilerin derse katılımına, dersin verimliliğine ve
kültürlerarası farkındalığın gelişimine sunabileceği katkılardan söz edilmekte
ve ayrıca Fransız göstergebilimci Jean
Claude Coquet’nin “Söyleyenler Kuramı”
temel alınarak, şiirin çeviri ile
yeniden üretilmesi sürecinde çevirmenin söylem alıcısı ve söylem üreticisi
olarak üstlendiği rolün erek metne yansımaları üzerinde durulmaktadır.
Çeviri Göstergebilimi Edebiyat Öğretimi O Captain! My Captain! Söyleyenler Kuramı Anlam Bozucu Eğilimler Dizgeselliği
Walt Whitman (1819-1892) is considered to be one
of America’s most influential poets. He hugely admired President Abraham
Lincoln, and in spite of never having met Lincoln personally, he was strongly
affected by the President’s assassination. He wrote the poem O Captain! My Captain! as an elegy to
express his deep sorrow on the
unfortunate event and commemorate the President. Whitman normally wrote in free
verse; similarly, in this poem a fixed meter is not used. However, probably
because this poem was an elegy, he used a particular pattern of a four-long
line stanza followed by a four-short line stanza as an exception and this makes
it special and different from his other poems. This poem in English, its
Turkish translations Ey Kaptan! Canım
Kaptanım! by Memet Fuat, Oy Reis!
Koca Reis! by Can Yücel, and its
French translation Ô Capitaine! Mon
Capitaine! by Léon Bazalgette constitute the corpus of this study. The
four poems were read together in a 10th
grade Literature class and their scopes of meaning as well as their form was
comparatively analyzed. In this study,
the possible contributions of reading and analyzing a poem with its
translations to students’ class participation, the efficiency of the Literature
class itself, and the development of intercultural awareness are discussed. In
addition, by utilizing French semiotician Jean-Claude Coquet’s “Theory of
Instances of Enunciation” as a basis, the reflections of the role of the
translator upon the target text as the receiver and producer of discourse is
evaluated.
Semiotics of Translation Teaching of Literature O Captain! My Captain! Theory of Instances of Enunciation Systematics of Designificative Tendencies
Journal Section | Articles |
---|---|
Authors | |
Publication Date | December 23, 2016 |
Submission Date | October 30, 2016 |
Published in Issue | Year 2016 |
Selcuk University Journal of Faculty of Letters will start accepting articles for 2025 issues on Dergipark as of September 15, 2024.