This article analyzes the dramatis personae in the film Kız Kardeşler (Emin Alper, 2019) through the lens of Judith Butler’s concept of performative subjectivity, with special attention to the situation of subjects in the encounter with power. Building on Butler’s account of the subaltern and the reciprocal dependence between subject and power, it argues that the subjects in the film only become cognizable in the eyes of power through their subjection.
Subject and power relationship subalternity cognizability performative subjectivity Judith Butler
Bu makalede Kız Kardeşler (Emin Alper, 2019) filminde canlandırılan karakterler, Judith Butler’ın performatif öznelik kavramı merkezinde çözümlenecektir. Bu çerçevede, öznelerin iktidar karşısındaki durumları analiz edilecektir. Butler tarafından ifade edilen özne ve iktidar arasındaki karşılıklı bağımlılık ve öznelerin madun halleri bu makalede incelenecektir. Filmdeki hem erkek hem de kadın öznelerin ancak tabi olarak idrak edilebilirliğe eriştikleri savlanacaktır.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Features |
Authors | |
Publication Date | April 15, 2020 |
Published in Issue | Year 2020 |
sinecine TR DİZİN ve FIAF tarafından taranmaktadır.