Kiarostami and the Aesthetics of Modern Persian Poetry

Year 2010, Volume: 1 Issue: 1, 97 - 122, 10.05.2019

Sevcan Sönmez

Abstract

Abbas Kiarostami’s filmmaking draws on the aesthetics of modern Persian poetry, especially the poetry of Forough Farrokhzad and Sohrab Sepehri. In his films, Kiarostami, impacted by Sepehri and Farrokhzad’s “de-politicized” poetry, “de-experiences” our perception of reality. Kiarostami aestheticizes everyday life by employing non-manipulative film stylistics. In films such as Through the Olive Trees and Where Is the Friend’s House? he uses a minimalist approach by employing amateur actors and children, depth of field, and minimal camera work to enhance Sepehri’s philosophy of novel outlook. Through a masterful intermingling of poetic discourse with his film sensibilities, Kiarostami has achieved a profoundly humanist approach to cinema. Kiarostami mixes the two genres of documentary and fiction to remind the audience of the artificiality of constructing a factual point. To attain this goal, he sometimes uses an ironical and witty cinematic language that is harshly self-critical and self-reflexive. Kiarostami is a poet/philosopher who “writes” his poetic films with camera.

Keywords

Abbas Kiarostami, Modern Persian Poetry

Kiarostami ve Modern Fars Şiiri Estetiği

Abstract

Abbas Kiarostami’nin film yönetimi, modern Fars şiiri estetiğine, özellikle de Fürûğ Ferruhzad ve Söhrab Sepehri’nin şiirlerine benzer. Kiarostami, filmlerinde, Sepehri ve Ferruhzad’ın “depolitize olmuş” şiirinden ve “deneyimlemediğimiz” gerçeklik algımızdan etkilenmiştir. Kiarostami müdahale etmediği film tarzıyla gündelik yaşamı estetize eder. Zire Derakhtane Zeytoun (Zeytin Ağaçları Altında, 1994) ve Khane-ye Doust Kojast? (Arkadaşımın Evi Nerede?, 1987) gibi filmlerinde, Sepehri’nin felsefi anlayışını geliştirmek için amatör oyuncuları ve çocukları, alan derinliğini ve minimal kamera hareketlerini kullanır; minimalist bir yaklaşım getirir. Ustacabir şiirsel söylem karışımıyla film duyarlığı sayesinde, Kiarostami sinemaya derin bir hümanist bakış kazandırdı. Kiarostami, izleyiciye olgusal bir meselenin yapılandırılışındaki yapaylığı hatırlatmak için kurmaca ve belgesel türlerini birleştirir. Bu amaca ulaşmak için bazen sert bir biçimde özeleştirel ve özdüşünümsel olan ironik, nükteli bir sinema dili kullanır. Kiarostami şiirsel filmlerini kamerayla yazan bir şair-filozoftur.

Keywords

Abbas Kiarostami, Fars Şiir Estetiği

References

• Sheibani, K. (2006). Kiarostami and the Aesthetics of Modern Persian Poetry. Iranian Studies, 39 (4), 509–537.